Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jongeren nú

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jongeren nú

Nood (2)

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Elly vervolgt haar brief. Ik neem er enkele stukjes uit over. “Aan de ene kant spiegel ik mij aan de Bijbel, vraag ik mij af welke weg ik moet gaan. Aan de andere kant voel ik mij afglijden door mijn opstand, doordat ik geen waar leven om mij heen zie. Dat maakt mij bang. De predicaties van dominees komen veel meer binnen dan het gelezen Woord. Het lijkt wel of iedereen zo vast zit in het wettische, in het volgen van wat zij altijd geleerd hebben, in het passieve, dat zij geen oog meer hebben voor de leefwereld van jongeren. Er komen zoveel meningen op ons af. Ik weet het niet meer! Ik ben hard. Ik ben verbitterd. Ik weet dat ik ver bij God vandaan ben. En niemand ziet het.”

Elly, ik denk dat de mensen nu begrijpen waarom ik boven deze stukjes het woord ‘Nood’ heb geschreven. Ik hoor een noodkreet. Allerlei omstandigheden komen heel heftig op je af. De burn-out waarin je verkeert, maakt het allemaal nog dieper en zwarter. Maar tóch… Je snijdt onderwerpen aan waarmee veel jongeren worstelen. Daarom wil ik jouw brief in deze rubriek eerlijk proberen te beantwoorden.

Geestelijk leven

“Ik zie geen waar leven om mij heen.” Je bedoelt: “Ik ontmoet geen kinderen van de Heere. Waar zijn degenen die mogen spreken over het werk van Gods Geest in hun ziel?” Elly, wat jij zegt, is een veelgehoorde klacht. Je hebt het over ‘waar’ leven. Dat is écht geestelijk leven. Door de HEERE Zélf gewerkt in het hart van de grootste der zondaren.

Ik heb dat vroeger wél om me heen mogen zien. Nooit zal ik dat vergeten. Dan zat je stilletjes te luisteren. Vaak met tranen in je ogen. Dan hoorde je spreken over de diepten van ellende, zonde en schuld. Maar ook over het wonder van vrije genade. Over wat de Heere gedaan had aan zó iemand die het zelf alleen maar kon bederven.

Die echte kinderen des Heeren wezen altijd van zichzelf af. Het ging niet om hen. Het ging om Hém, Die voor hen de Weg, de Waarheid en het Leven was en is. Dan merkte je zo’n grote achting en eerbied. Vooral als het ging over die onbegrijpelijke zondaarsliefde van de drieenige God. Dan was er wel eens behoefte aan het zingen van een lofpsalm. Bijvoorbeeld: Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen. Men loov’ Hem vroeg en spa (laat). De wereld hoor’ en volg mijn zangen, met amen, amen na.”

Dan werd je als kind en als jongere niet alleen verbonden aan die mensen, maar vooral ook aan de inhoud van wat ze zeiden, aan de waarheid van Gods Woord. Ook aan de kerk waar de Heere tot zulke mensen gesproken had…

Is er toekomst voor mij?

Elly, je hebt gelijk als je schrijft dat deze gesprekken in gezinnen en families helaas veel minder voorkomen dan vroeger. Misschien in veel gevallen zelfs helemaal niet. Dat is inderdaad de nood van onze tijd.

Je zegt eerlijk, dat je daar opstandig over bent. Ook als je andere gebreken om je heen ziet. Je bent zelfs hard en verbitterd. Het is allemaal zo donker voor je. Jij en andere jongeren vragen: Is er nog toekomst voor ons?

Om met dit laatste te beginnen. De toekomst is verborgen. Voor ons allemaal. De toekomst is in Gods hand. Hij weet het nauwkeurig. Maar hierover geeft Hij ons ook een krachtig bevel. Een oproep. Welke? De verborgen dingen zijn voor de Heere, maar de geopenbaarde zijn voor ons en onze kinderen. En wat zijn de geopenbaarde dingen? De dingen die de Heere Zélf in Zijn Woord heeft laten opschrijven. Dié zijn voor ons!

Richting

Elly, je schrijft: “Aan de ene kant spiegel ik mij aan de Bijbel, vraag ik mij af welke weg ik moet gaan.” Wil je alsjeblieft dié kant in jezelf voorrang blijven geven? Dat Woord staat vol raadgevingen. Ook voor het tijdelijke leven. Onze tijd moeten we goed en nuttig besteden. De tijd des levens kostelijk achten (Psalm 90). Dat is allereerst met het oog op de eeuwigheid. Maar ook geldt dat voor de tijd.

Hoe lang ons leven duurt, weten we niet. Maar het is wel onze plicht de Heere te vragen of Hij ons wil beschermen. Ook of Hij ons wil genezen als we ziek of overspannen zijn. Nee, we genezen écht niet als we onze boosheid voeden en uiten. Wie dat advies aan jou geeft, Elly, is beslist onbijbels bezig. Wel is verantwoorde ontspanning heel goed. Wees veel in de buitenlucht. Ga heerlijk fietsen en wandelen. Zoek de omgang met kinderen. Geniet van hun spontaniteit! Probeer ook te helpen in gezinnen. Kijk of je iets voor gehandicapten of (eenzame) ouderen kunt betekenen. Dit is zo fijn voor hen. Maar ook voor jezelf geeft dit veel voldoening! Probeer iemand te vinden met wie je je noden deelt. Dat is nodig! Misschien krijg je ook medicijnen. We hebben de verantwoorde middelen te gebruiken. En als de Heere het wil zegenen, zou je je langzamerhand weer wat kunnen richten op werk of studie. Er moeten weer doelen komen in je dagelijks leven.

Onderzoek Gods Woord

Maar boven de dingen van tijd, gaan de dingen van de eeuwigheid. En vooral dié dingen heeft de Heere geopenbaard in Zijn Woord. De noodzaak van waarachtige bekering en nog zoveel meer. Hij roept jou en ons allemaal op, deze dingen te onderzoeken: Onderzoekt de Schriften, (…) die zijn het die van Mij getuigen (Joh. 5:39).

De Bijbel onderzoeken. Mocht het zijn met eerbied voor de Schrijver van dit Boek…

Mag ik je ook hierbij een concrete raad geven? Ga eens een tekst uit Gods Woord bestuderen. Misschien heb je er wel één in je gedachten waar je niet goed raad mee weet. De kanttekeningen van de Statenvertaling bieden jou een schat aan informatie over de meeste teksten. Bijna altijd staan er verwijsteksten bij genoemd. Dat zijn andere teksten die over hetzelfde onderwerp gaan en het nóg duidelijker voor je kunnen maken. Misschien beschik je wel over een Bijbelverklaring. Die van Matthew Henry bijvoorbeeld. Daar is nog veel meer over jouw tekst te lezen.

Wellicht vind je het fijn om op te schrijven wat je leest. Er zijn van die mooie, dikke schriften met een hard kaft. Sommige jongeren zullen hierom glimlachen. Misschien ook in jouw omgeving. Niets van aantrekken. Je zult het ervaren: Het is zó leerzaam!

Kunnen we de zaligheid ermee verdienen? Nee, écht niet. Gaan we onze ‘vroomheid’ etaleren? Ook niet. Doe het eventueel maar op een stil plekje. Maar de Heere kan dit onderzoeken van Zijn Woord (geheel onverdiend!) zegenen aan onze ziel. Daar mag je Hem om vragen…

In Gods huis

Je schrijft, dat je geen waar geestelijk leven om je heen ziet. Dat kan. Maar wij mensen zien niet alles. Denk aan Elia die zelfs de 7000 mensen niet zag, die hun knie voor de Baäl (de wereld!) niet gebogen hadden. Zo kunnen er ook nu nog jongeren en ouderen zijn, van wie de Heere door Zijn Geest de ogen geopend heeft voor het vreselijke van hun zonden en voor de boosheid van ons hart. Bij wie een droefheid naar God geboren is. Een uitzien naar de Fontein Die geopend is tegen de zonden. Maar de andere mensen merken daar misschien niets van…

In het begin schreef ik over kinderen van de Heere die ik hoorde spreken over het wonder van vrije genade. Daar merkte ik wél dat ware leven.

Maar toch merk ik dat ook nú best veel. Jij ook. Weet je waar? In de kerk. Gods knechten hoor je óók zo spreken. En het is waar, als er leesdienst is, moet je je vaak wat meer inspannen om te luisteren. Maar ook dán hoor je hetzelfde. Tegenover de diepe, diepe zondigheid van ons bestaan, het onbegrijpelijke wonder van vrije genade.

Dan voel ik opnieuw de sterke verbondenheid aan déze waarheid.

Elly, mocht het bij jou en mij zijn als bij David. In Psalm 25 was zijn nood nog heel groot. Lees maar: Wend U tot mij en zijt mij genadig, want ik ben eenzaam en ellendig. De benauwdheden mijns harten hebben zich wijd uitgestrekt; voer mij uit mijn noden. Ook hij was vér bij de Heere vandaan op dat moment.

Maar wat gebeurde er? Een groot wonder! De HEERE hoorde en verhoorde zijn smeken. Hij kwam over in Zijn hart. Eén psalm verder staat het. Misschien was het wel in het voorhof van de tabernakel gebeurd, want hij mocht zingen:

Wat blijdschap smaakt mijn ziel,
Wanneer ik voor U kniel
In ‘t huis dat Gij (voor) U hebt gesticht!
Hoe lief heb ik Uw woning,
De tent, o Hemelkoning
Die Gij, U ter eer, hebt opgericht!
(Ps. 26:8 berijmd)

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 december 2015

De Wachter Sions | 8 Pagina's

Jongeren nú

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 december 2015

De Wachter Sions | 8 Pagina's