Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mijn favoriete meubel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mijn favoriete meubel

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ze zag 'm voor het eerst toen ze een schoolmeisje was. Ze had onmogelijk kunnen vermoeden hoe die mooie linnenkast ooit nog eens in haar bezit zou komen. Dit is het verhaal van mevouw M. Blokland uit Papendrecht over een kast vol herinneringen.

Het eerste wat ik 's morgens zie, als ik wakker wordt, is de nu bijna tachtig jaar oude linnenkast. Die kast heeft voor mij een bijzondere betekenis.

Het was in de twintiger jaren toen een tante, een veel jongere zus van mijn moeder, ging trouwen. Ik was nog een schoolmeisje en mocht mee met de trouwerij. Later ging ik met moeder mee om tantes huis te bekijken. Ik zie alles nog voor me: mooie dikke tapijten op de vloer, meubels van mahoniehout en zo'n mooie linnenkast vol met tantes zelfgemaakte uitzet: Zes tweepersoonslakens, drie washandjes, zes interlockhemdjes, zes stofdoeken, twee witte nachthemden, een nachtzak om nachthemden in op te bergen, enzovoort.
Na hun trouwen ging haar man verder met zijn werk in het buitenland. We zagen hem niet veel. Voordat ik zelf trouwde, is mijn moeder vrij jong overleden. Tante hield daarna veel contact met ons. Wij waren immers kinderen van haar zus. Tante kreeg een zoontje dat maar drie jaar werd. Ondertussen had ik ook een gezin gekregen en in die tijd begon ze veel met ons op te trekken. Haar man was in Afrika en toen de oorlog uitbrak, kon hij niet naar Nederland terugkeren. In die moeilijke oorlogsjaren heb ik veel steun aan tante gehad. Ze was een heel gelovige vrouw. Als ik het heel moeilijk had om in die tijd een jong gezin draaiende te houden, was zij het die je weer opbeurde, zodat je weer verder kon.
Toen na de oorlog het verkeer weer wat op gang kwam, waren er bijna acht jaren voorbij. Tante en haar man kregen elkaar echter gezond weer terug en het leven ging verder Wij hadden een druk gezin en zij had haar man weer Enige jaren was hij thuis. toen kreeg hij een aanbod om een werk in Vietnam uit te voeren. Tante hield altijd een band met ons. Totdat ze ongeneeslijk ziek werd.
Hij kwam onmiddellijk terug en voor ze stierf, hadden ze nog het geluk om bij elkaar te zijn. Later ging hij weer terug om het werk af te maken en daardoor verwaterde alles. Na een hele tijd hoorde ik eens van familie dat hij met pensioen was en in een andere stad woonde. Het was een afgesloten boek. Maar het leven gaat door. Mijn kinderen trouwden, mijn man overleed. Negen jaar ben ik weduwe als ik hem weer ontmoet bij wederzijdse familie. We kenden elkaar nauwelijks. Wel kwam ons gesprek op tante. Een jaar nadien zijn we getrouwd. We zijn nog tien jaar tot ieders tevredenheid samen geweest. Ik ben nu al weer vijftien jaar alleen. Kijk, zo kwam ik in het bezit van tantes linnenkast".

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 6 augustus 1997

Terdege | 76 Pagina's

Mijn favoriete meubel

Bekijk de hele uitgave van woensdag 6 augustus 1997

Terdege | 76 Pagina's