Roem in Christus Jezus

Zo heb ik dan roem…. Dit zijn woorden van de apostel Paulus. Het zijn opmerkelijke woorden. Paulus is mens als alle andere mensen. Zouden die ergens in kunnen roemen? Toch is hij een geroepen apostel. En hij weet dat zijn prediking van het Evangelie niet nutteloos is geweest. Velen zijn toegebracht (kanttekening 67) en de apostel is daar heel blij mee. Hij is er verwonderd over dat Jezus hem wilde gebruiken. Zo heb ik dan roem in Christus Jezus. Een mooie en diepe gedachte na ruim twintig jaar dienstwerk in het Koninkrijk Gods. Woorden die een spiegel kunnen zijn voor allen die in het Evangelie dienen. Roem in Christus Jezus.

Deze persoonlijke roem heeft ook gevolgen. Paulus mag met vrijmoedigheid wijzen op de kracht van het Evangelie in Rome. Hoewel hij daar nog nooit is geweest, weet hij toch dat ook daar de gelovigen vol zijn van goedheid, vervuld met alle kennis, machtig om ook elkander te vermanen (vers 14). Genade maakt ruim en gunnend. Het is een innerlijk genoegen voor de apostel dat het Woord Gods kracht doet. Hij raakt er niet over uitgedacht, gebeden en geroemd. Vol met alle kennis! En dan gaat het veelal om mensen, die nog niet zo heel lang wandelen op de weg des heils…

Deze roem in Christus Jezus geeft de apostel ook kracht. Veel is er wat nog anders moet. Er is ook veel gebrek aan inzicht in de leer van de godzaligheid. De ernst van de zonde, de diepte en de noodzaak van het middelaarswerk van Christus, de rechtvaardiging van de goddeloze en het vrije welbehagen van God heeft hij in deze brief naar voren gebracht. Nee, Paulus heeft de mensen niet behaagd. Hij heeft Gods boodschap van zonde en genade met kracht gebracht en geschreven. Als een dienaar van Christus is hij daartoe ook geroepen (vers 15-16).
Deze roem maakt de apostel ook heel ernstig. Hij zou ‘niet durven iets zeggen’ (vers 18) wat niet in overeenstemming is met het Evangelie van de gekruisigde Christus. Helaas, vaak gebruiken we veel woorden die eigenlijk nergens op gegrond zijn. Soms hebben we het te veel over mensen en hun zaken. Soms is er meer menseneer dan Gods eer. Paulus heeft een diepe afkeer van deze zaken. Zijn geweten ligt gevangen in het Evangelie van Christus Jezus. En buiten dat begeert hij niets te preken en van te roemen. Niet Paulus staat in het middelpunt, maar het Evangelie van Christus, krachtig door de Heilige Geest.

Deze roem geeft ook een diepe begeerte. In de tijd van Paulus zijn er nog veel gebieden waar het Evangelie nog nooit heeft geklonken. Vandaar dat hij zeer begerig is geweest om het Evangelie te verkondigen, niet waar Christus genoemd was (vers 20). De ware gelovige ziet uit naar de vermeerdering en verbreiding van het Evangelie van redding. Dag en nacht is Paulus daar inmiddels twintig jaren mee bezet. Een lange reeks moeiten heeft hij daarvoor ondergaan. Maar nooit is het verlangen verdwenen om zondaren met Christus bekend te maken. Steeds weer en steeds meer is dat de drijfveer in zijn leven. Als God naar hem heeft omgezien, dan wil die God ook naar andere zondaren omzien. En wat heeft dit verlangen veel goeds teweeg gebracht. Overal heeft hij in de Romeinse wereld ‘nieuwe kerken mogen planten’ (kanttekening 74). Paulus' roem is geen praatje. Het is een diep besef en een gelovige roem in Christus van elke dienaar van het Evangelie. Ook vandaag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen