Rondkijk

Uit Amerika hoort men soms wonderlijke dingen. Zo las ik deze week in de krant van een dame in Oklahama City, die volgens haar dokters, waarschijnlijk binnen een jaar aan haar hartkwaal zou sterven. Zij was in het bezit van 10.000 dollar, en nu heeft zij per advertentie in de krant, onder de schuilnaam „Hart", gevraagd, hoe zij met dat geld het nog te leven jaar het best zou kunnen doorbrengen. Niet minder dan 1200 brieven, telegrammen en telefoontjes leverde die advertentie op! In overgrote meerderheid waren de raadgevers van mening het „er maar goed van te nemen", of gaven de raad om anderen — soms ook de raadgever zelf — gelukkig te maken.

Als men nu weet, (volgens de dokters dan) dat men slechts een jaar meer te leven heeft, en de eerste gedachte gaat dan uit, hoe men die tijd het best met zijn

geld zal doorbrengen, dan is de eeuwigheidsgedachte en wat het na die tijd zijn zal, ver op zij gezet. Dood is dood, laten we het er nog maar eens van nemen!

Wanneer men dat zo leest, is dit iets verschrikkelijks. Maar laten we nu eerlijk zijn, hoe staat het bij ons met de gedachte aan de dood ? Waarschijnlijk hebben we geen van allen 10.000 dollar te verteren, maar we hebben allemaal wel een hartkwaal. We zijn de dood onderworpen en kunnen ieder ogenblik sterven. Ook als we jong zijn. En sterven is God ontmoeten. Wat houden wij ons bezig met allerlei beuzelingen en stellen gewoonlijk de dag onzes doods verre! Er mocht bij ons een haasten en spoeden gevonden worden om ons leven wil, eer dat het besluit bare, want als kaf gaat de dag voorbij.

In hetgeen we van deze Amerikaanse dame vertellen mocht een les liggen, dat we ons niet vergapen aan het vergankelijke, maar leren zoeken naar hetgeen een bestendig wezen heeft en de tijd en de eeuwigheid verduurt. Gelukkig hij of zij, die daar wat van kent!

We wezen er al eerder op: de lezers en lezeressen van „Daniël" behoren hun belangstelling niet alleen te richten op het verenigingsleven en op de beginselen, waarover op de verenigingen wordt gehandeld. Het onderwijs bijvoorbeeld zo dat naar de oude Gereformeerde leer onzer vaderen wordt gegeven, heeft tevens recht op de warme belangstelling van ons allen. Dit te meer, daar in deze bange tijden wellicht meer dan ooit de vijand van de zuivere beginselen een greep doet naar onze jeugd. Trouwens, dat is alle eeuwen door te zien geweest. Steeds trachtten de belijders van allerlei wind van leer de scholen in de eerste plaats te vervullen met hun verderfelijke leerstellingen.

Een en ander kwam zo ter sprake op een vergadering op Flakkee. In de kerk der Geref. Gemeente aldaar hadden zich de jongens en meisjes van onderscheiden verenigingen verzameld. Ds Bel met zijn gehele kerkeraad, andere kerkeraadsleden en vele belangstellenden hadden zich mede begeven naar Middelharnis, waar de heer P. Kuijt uitgenodigd was te spreken over de opvoeding onzer jeugd, zulks in verband met onze onderwijzersopleiding in Krabbendijke.

Belangstelling dient te worden gewekt. Ds Bel vermocht zulks te doen in zijn openingswoord, waarin hij duidelijk liet uitkomen, welk een warm hart hij toedraagt aan deze school en in het algemeen aan het onderwijs in de leer, die naar de Godzaligheid is.

En de stille aandacht, waarin Meester Kuijt — ons bekend door zijn lezing op de 1.1. Jaarvergadering van het Landelijk Verband te Utrecht — tot het einde van zijn ernstig en gevoelvol betoog zijn gehoor wist vast te houden, liet geen twijfel: deze avond mocht als zeer geslaagd worden beschouwd.

Verschillende personen van het eiland vervoegden zich dan ook na afloop bij de spreker met allerlei vragen: Zou het ook mogelijk zijn, dat mijn kind, mijn jongen of meisje aan uw school opgeleid werd? En meer andere vragen werden gesteld, die er van getuigden, van welk een zeer grote betekenis het is, wanneer ook wij trachten dit belangrijke werk op deze wijze onder de aandacht te brengen van allen, die er een open hart voor dienden te hebben.

Misschien mag Rondkijker namens de Flakkeese jongens en meisjes wel eens vragen, of onze Kweekschool, waarvoor zoveel offers moeten worden gebracht om haar te doen uitgroeien tot een school, die als eenling onder alle andere Kweekscholen, al onze jongeren gelegenheid biedt om daar onderwezen te worden in dezelfde leer, als op onze verenigingen dient te worden overdacht en besproken, wel bij u de liefde en belangstelling geniet, waarop zij recht heeft?

Indien ook maar immer mogelijk, zouden we zeggen: ' Steunt uw Kweekschool te Krabbendijke zo veel in Uw vermogen is. Ook door een abonnement op de boekjes, die maandelijks uitkomen.

De collecte voor deze school in Middelharnis was prachtig en overtrof aller verwachting. Een woord van grote waardering voor onze vrienden van Flakkee!

Korp. J. v. L. te Weesp. De zetter heeft in onze rubriek van 6 Mei een grove fout gemaakt. Inderdaad luidt de door wijlen Dr A. Kuyper geponeerde stelling: „er is geen enkel levensterrein waarvan de Christus (er stond de Christen) niet roept dat is mijn!" Wij danken u wel.

W. L. v. P. te Alkmaar. Wilt u zo vriendelijk zijn om uw vragen over het betreffende boek aan onze redacteur Vragenbus, Leede 18 Rotterdam-Zuid te zenden? Het lijkt mij beter, dat die u öf schriftelijk, öf in „Daniël" beantwoordt.

A. v. P. te Rotterdam. Ja, zelfs zeer graag ontvang ik tips "voor „Daniël." Hoe meer brieven hoe liever. Dat wil niet zeggen, dat ik op alles kan ingaan, wat men mij voorlegt. Het karakter van „Daniël" moet bewaard blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen