Want u komt de belofte toe (2)

In het Doopformulier komt ter sprake Abraham, de vader der gelovigen. We lezen immers: , Gelijk God spreekt tot Abraham, de vader aller gelovigen en overzulks mede tot ons en onze kinderen, zeggende (Gen. 17:7): Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God en uw zaad na u".

Hier wordt dus gesproken over Abraham en zijn zaad. En zoals er tot Abraham en zijn zaad gesproken wordt, zo wordt er ook tot , , ons en onze kinderen" gesproken. Onder „het zaad van Abraham" verstaat ds. Harinck de natuurlijke nakomelingen van Abraham: Izak, maar ook een Ismaël enz. En wat de Heere tot Abraham en zijn natuurlijk nageslacht sprak, dat zegt de Heere nu tot de zichtbare kerk, tot ons en tot onze kinderen (blz. 87). God verzegelt in het midden van de gemeente aan de gemeente en haar kinderen Zijn v, erbondsbeloften. Die verbondsbeloften worden dus de zichtbare gemeente verzegeld en daardoor heeft de kerk een versterking en de vrijheid om voor alle kinderen te smeken om de vervulling van de verbondsbeloften.

„De gemeente ontvangt de verzegeling van Gods verbond in haar eigen zaad om daarmede heilig voor God werkzaam te zijn. Dan mag de gemeente en mogen vooral de ouders op het onderpand van Zijn beloften, namelijk de doop wijzen. In die weg kunnen wij God Zijn eigen zegel en belofte tonen en met vrijmoedigheid bidden: „Doe Heere, gelijk Gij gesproken hebt" (blz. 91). Ds. Harinck zegt dus dat de hele gemeente en vooral de ouders de Heere moeten manen op Zijn eigen belofte. „Zij behoeft niet te twijfelen of ze in deze smeking bij God welkom zal zijn, want God Zelf gaf haar daartoe Zijn belofte", aldus ds. Harinck.

Dan vervolgt hij dat niet alleen de ouders of de gemeente, maar ook het kind in het opgroeien troost mag vinden in het zegel van de doop. Vanuit de doop mag het kind heilig met God worstelen en pleiten op zijn doop. Wij mogen God wijzen op ons gedoopt voorhoofd en roepen: „O Heere, doe het om Uws Naams wil". Abraham en zijn natuurlijk zaad wordt de belofte gegeven en zo ook nieuwtestamentisch de zichtbare kerk en haar kinderen.

Dit blijkt, volgens ds. H., ook duidelijk uit de tekst: , Want u komt de belofte toe en uw kinderen" enz. (Hand. 2 : 39). Volgens de grondtaal moet hier staan: e belofte is uwer. En deze beloften komen toe aan de Joden én hun kinderen. , , Petrus zei dit tot hen uit kracht van het verbond Gods; dat God met Abraham, hun vader naar het vlees, gemaakt had". Deze tekst ziet niet alleen op de verslagenen van hart, want er volgt immers , , en uwe kinderen" en die hadden nog geen kennis van hun zonden „en toch worden ook de kinderen de verbondszegeningen aangeboden" (blz. 94). Het behoren tot het uiterlijk verbond, bracht deze ernstige en weimenende aanbieding van de verbondsgoederen met zich mee. Petrus opent de deur van toegang tot de verbondszegeningen en allen kregen een heilig recht van toegang, want de Heere heeft aan het vleselijke zaad van Abraham de beloften vermaakt. Petrus spreekt het volk aan vanuit de bevoorrechting dat zij Abrahams zaad zijn en roept hen te dringender op tot bekering en geloof in Christus. Zoals God sprak tot Abraham: , en uw zaad", zo zegt Hij nu tot Petrus , , en uw kinderen" en „allen die daar verre zijn en hun kinderen", waarmee de zichtbare kerk uit de heidenen worden bedoeld. Zoals de kinderen van Israël de beloften en voorrechten van het verbond golden, zo ook de gemeente van het Nieuwe Testament. De beloften van het verbond gelden alle gedoopten!

„U komt de belofte toe, dat was hetgeen Petrus tot de schare zei vanwege de uiterlijke betrekking, waarin zij stonden tot Abraham en het genadeverbond. En hetzelfde zegt God nu tot allen, die tot de zichtbare kerk behoren. Het bevat een ernstige en weimenende aanbieding van Gods beloften. In de doop spreekt God: de belofte komt u toe. Wie daarom beweert dat de kinderen der gemeente niets beloofd wordt in de doop, heeft het formulier tegen" (blz. 101). De verbondsbeloften worden aan alle gedoopten verzegeld en aangeboden, maar in Zijn uitverkorenen werkt God de vervulling van de belofte. In de doop worden beloften gedaan aan ons en onze kinderen, al worden die beloften naar Gods vrijmacht alleen in de uitverkorenen van het zaad der gemeente vervuld. De beloften worden allen gedaan, ]a verzegeld, maar in de uitverkorenen vervuld. Die aanbieding komt onder tranen die Jezus weende over een afkerig Jeruzalem tot ons en God staat als met gevouwen handen te bidden: „Laat u met God verzoenen". In de weg der bekering en van het geloof in Jezus Christus verkrijgen Gods beloften hun vervulling. Ds. Harinck voelt zich het öieest thuis bij „Het verbond der genade" van Erskine en Fisher en hij meent dat ook i, ds. Kersten ons deze richting wilde opsturen". In dit boekje is sprake van een recht van toegang en een recht van bezit der beloften. Dat recht van toegang komt overeen met: , , Want u komt de belofte toe". Maak een heilig gebruik van dit recht en ga ^r mee tot God, zeggende: „Doe gelijk als Gij (in de doop tot mij) gesproken hebt", aldus ds. H. Duidelijk stelt hij dus dat: c. de beloften gedaan worden aan Abraham en zijn natuurlijk zaad; b. de beloften gedaan vermaakt en verzegeld worden aan alle gedoopten; c. dat de doop een pleitgrond is: Doe gelijk Gij gesproken hebt, een pleitgrond voor de gemeente, de ouders en de gedoopte kinderen als ze groot zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen