De eerste schooldag

Het is nog vroeg in de ochtend. Het zonnetje piept door een kiertje van het gordijn. Meyke doet slaperig haar ene oog open. Er was iets vandaag...
Ineens zijn allebei haar ogen open en is ze klaarwakker.
Ze weet het alweer! Vanaf vandaag is ze een brugpieper! Vandaag gaat ze voor het eerst naar het Willem de Zwijgercollege. Gelijk voelt ze weer de kriebels in haar buik. Ze kijkt naar haar bureautje. Daar staat haar tas al helemaal klaar. Met de keurig gekafte boeken erin.
Vorige week heeft ze samen met haar moeder nieuwe spulletjes gekocht. Kaftpapier, pennen, een agenda, een broodtrommel. Het was best een gezellig dagje zo met ma. Maar toch had ze heel de week al die gekke kriebels in haar buik. Ze weet eigenlijk niet of ze er wel echt zin in heeft. Ze zit niet bij haar vriendinnen in de klas. Sanne en Heidi gaan naar de Havo, zij gaat naar het VMBO.
Acht jaar lang heeft ze bij hen in de klas gezeten. Nu moet ze het alleen doen. Sanne en Heidi hebben tenminste elkaar nog. “We blijven gewoon vriendinnen hoor,“ hadden de meiden afgesproken. Natuurlijk, ze wonen gelukkig dicht bij elkaar. Maar toch... het is heel anders als je niet meer bij elkaar in de klas zit. Dat had ze al gemerkt tijdens de kennismakingsdag. Zij zaten gezellig samen in de klas. Maar Meyke voelde zich zo alleen, in een wildvreemde klas. Nou ja, ze kende alleen Rik uit groep acht, maar hij plaagde haar juist altijd! Ook nu moest hij weer stoer doen. Hij maakte meteen weer een akelige opmerking tegen haar. Er moesten zelfs al een paar jongens om lachen! In groep acht namen Sanne en Heidi het dan meteen voor haar op. Maar hier...
Na afloop hadden Sanne en Heidi samen hele verhalen over hún kennismakingsdag. Hoe gezellig de nieuwe klas wel niet was en dat er al meteen twee meiden waren waar ze het goed mee konden vinden. Meyke was stiekem een beetje jaloers. Was zíj maar zo. Kon zíj maar zo makkelijk nieuwe vrienden maken. Maar ze was altijd zo verlegen! Ze durfde ook niet zomaar op iemand af te stappen. Nee, ze zag als een berg op tegen die nieuwe school.
Tijdens het ontbijt kan Meyke geen hap door haar keel krijgen, zo zenuwachtig is ze. Ze hoort maar weinig als moeder leest uit de Bijbel en het dagboekje. Maar als moeder dankt, hoort ze: ”Heere, wilt U vandaag met Meyke mee gaan? U weet hoe spannend het voor haar is. Wilt U bij haar zijn en haar helpen?” Meyke wordt er warm van. Wat fijn dat ma daar aan denkt! En ja, als de Heere bij haar is, dan lukt het vast! Als ze weg wil gaan slaat ze ineens haar armen om moeder heen: ”Dag mam!”
Langzaam fietst Meyke weg. Daar gaat ze dan! Gelukkig heeft ze met Sanne en Heidi afgesproken om samen te fi etsen. En er fietst nog een hele groep mee. Sanne en Heidi praten heel wat af. Ze hebben er écht zin in! Zo valt het helemaal niet op dat Meyke stil is.
Op school aangekomen, voelt Meyke haar maag omdraaien. Wat is het druk! Wat zitten hier veel leerlingen op school! En dat fietsenhok is groot! Straks kan ze haar fiets niet meer terug vinden. Voor ze haar fiets goed en wel heeft gestald, is ze Sanne en Heidi al kwijt. En nu? Ze had nog willen afspreken om straks uit school weer samen terug te fietsen.
Dan klinkt er een bel. Ze moet naar binnen! Over vijf minuten begint haar eerste les. Snel loopt ze naar binnen en probeert goed te onthouden waar ze haar jas ophangt. Welk lokaal moest ze ook alweer zijn? O ja, dat had ze in haar agenda geplakt. Terwijl ze staat te kijken in haar agenda, botst er iemand tegen haar op. Haar agenda valt op de grond. Ze wil zich bukken, maar in de drukte wordt haar agenda door lopende voeten een eind meegenomen. Meyke voelt de paniek opkomen. Ze duikt naar haar agenda en kan ‘m nog net oppakken voordat Rik er een trap tegen geeft. Rik grijnst: “Hey Meyke, zwaar he, die agenda!” Meyke klemt haar agenda tegen zich aan en zegt niets. Rik loopt alweer weg. Snel zoekt Meyke het juiste lokaal op. Ze kan nog net op tijd binnen stappen. Pfoe... gelukkig!
Snel kijkt ze of er ergens nog een plekje is voor haar.
Bijna iedereen is er al, dus er zijn niet veel plekken meer over. Daar... naast dat meisje. Meyke ploft neer. “Hoi!” zegt het meisje, “Ik heet Marieke.”
“Meyke,” fluistert Meyke nog snel voordat de leraar gaat beginnen.
Als het pauze is, staat Meyke alleen. Wat moet ze nu doen? Ze kent niemand van de klas en ze weet niet waar Sanne en Heidi zijn. Misschien zijn ze wel buiten. Meyke gaat naar buiten, maar daar is het zo druk! Hoe moet ze hier haar vriendinnen vinden? Ze denkt aan vanochtend, toen haar moeder bad of de Heere haar wilde helpen vandaag. Zou Hij het niet gehoord hebben? Maar Hij hoort toch altijd? “Heere, wilt u helpen?” bidt ze in zichzelf.
Net als ze weer naar binnen wil gaan, ziet ze Rik naar zich toe komen met nog een paar jongens. Het hart klopt Meyke in de keel. O nee! Rik komt vlak bij haar staan en slaat een arm om haar heen. Meyke probeert hem van zich af te duwen maar Rik houdt haar stevig vast. “Kijk, jongens! Dít is Meyke!” Alle jongens moeten hard lachen als Rik een flinke boer in haar oor laat.
Meyke kijkt boos: “Laat me los!” Rik moet erom lachen.
“We vonden je zo zielig alleen staan, dat konden we niet laten gebeuren natuurlijk! Zomaar zonder je vriendinnen! Maar wij zijn er voor je hoor! Eens kijken wat er in je tas zit!” Met een ruk maakt Rik haar tas open en haalt haar broodtrommeltje eruit. “Mmm... dat lusten wij wel, toch jongens?” Hij wil de broodtrommel naar iemand anders gooien als Meyke ineens een stem hoort: ”O, hier ben je! Ik zocht je al!” Het is Marieke. Ze kijkt naar Rik en zegt: “Wat moet jíj nou met een roze broodtrommel?”
Rik kleurt rood en iedereen schiet hard in de lach. Rik geeft ‘m snel weer terug aan Meyke en draait zich om.
Dan gaat de bel. Meyke voelt zich erg opgelucht.
“Bedankt!” zegt ze tegen Marieke. Marieke lacht naar haar. “Ik had nog geen vriendin in deze klas,” zegt Meyke, “maar volgens mij heb ik haar zojuist gevonden!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen