Drie vrouwen op weg naar Kanaan (2)

Zeker zal Naomi haar schoondochters verteld hebben, hoe ze er toe gekomen is Moab te moeten verlaten en afscheid van hen te moeten nemen. Dan heeft ze haar schuld beleden van de verkeerde weg die zij gegaan is. Maar dat niet alleen!

Wat die boodschap uit Kanaan voor haar geweest is, is schier in woorden niet uit te drukken. Het is voor haar een goede tijding uit een ver land, als koud water voor haar vermoeide ziel. Dat is de hoop op de barmhartigheid Gods, dat de Heere nog wil omzien naar zulke ontrouwe, tegensprekende schepselen. Zulken die wel eens dachten het eens te zijn met Gods weg en handelen, zolang het scheen volgens hun eigen inzicht. Wat een wonder dat de Heere zulken terechtbrengt en in hun dwaasheid niet laat omkomen, maar in genade neerziet op afwijkers, in Hem, Wiens spijs het was de wil Zijns Vaders te doen, Die Zijn leven vrijwillig gaf om op Zijn tijd een vrijwillig volk te hebben.

Dan heeft Naomi, zichzelf insluitend, op haar schuld wijzend, ook in liefde haar schoondochters gewaarschuwd, maar ook gezegd dat er voor hen nog barmhartigheid en verzoening is. Ze heeft gewezen op die hemelse Bruidegom, waar zij met haar hun aardse bruidegom moesten missen, door de dood weggenomen.

Wellicht is zij als een zonderlinge vrouw beschouwd, of heeft vijandschap ondervonden in de Moabitische samenleving. Afscheid nemen van haar schoondochters zal haar zo zwaar vallen, en dan, o wonder, haar twee schoondochters gingen met haar op de weg otn weder te keren naar het land van Juda.

Het is voor Naomi een bekende weg en een bekend land, maar voor Orpa en Ruth een onbekende weg en een vreemd land, al had hun schoonmoeder hen zeker daarvan verteld. De verwachtingen, die deze jonge vrouwen hadden, zullen nimmer vervuld kunnen worden. Dat leed van haar dochters is ook haar schuld. Zij belijdt: “De hand des Heeren is tegen mij uitgegaan.”

Op dat ogenblik lezen we: “Toen hieven zij hare stem op en weenden wederom, en Orpa kuste haar schoonmoeder, maar Ruth kleefde haar aan.” Na de belijdenis van eigen schuld en berusten in de wil des Heeren, met een hogepriester Eli, zeggende: “De Heere is rechtvaardig; Hij doet wat goed is in Zijn ogen,” valt de beslissende scheiding van hun wegen. De een naar Kanaan, de andere terug naar Moab. De ene tot de dienst des Heeren, de ander tot de dienst der goden van de tijd. De een naar de gemeenschap met Gods kerk en Gods volk, de ander naar de dienst der zonde en wereldgelijkvormigheid.

Orpa, haar naam betekent: ree of gazelle. Ze heeft een schuchter en gevoelig karakter, dat zich zo gemakkelijk om en afwendt, en zo gemakkelijk van de laagte naar de hoogte gaat en andersom. Ze heeft immers door haar gevoelig karakter en aard gezegd tot Naomi met Ruth: “Wij zullen zekerlijk met u wederkeren tot uw volk.” Maar op het beslissend ogenblik neemt ze met een traan in haar oog, met een aangedaan gemoed, afscheid van Naomi. Niet alleen een scheiding voor de tijd, maar ook voor de eeuwigheid.

Hier zulk een onderscheid, Naomi Kanaan verlatend, maar als een schuldbelijdende en berouwvolle vrouw, door de Heere onvoor-waardelijk als een verloren schaap teruggebracht en weergekeerd. Orpa, na haar vluchtig besluit, zo even genomen, al is het met tranen, keert terug naar Moab met al wat haar hart trekt. Ze was niet zonder indrukken. Tranen en indrukken zijn niet altijd tekenen van bekering, dat is in-, om-, en wederkeer. Maar een ware bekering, getuigt Gods Woord, is niet zonder tranen, want die tranen, niet altijd zichtbaar, worden in Gods dessen bewaard. De tranen zijn echter geen voorwaarde van een waarachtige bekering, maar wel een vrucht daarvan. Waar trekken ons onze begeerten heen, naar Kanaan of Moab?

Nu de derde vrouw, Ruth een Moabitische, maar een naar Kanaan zoekende ziel. “Maar Ruth kleefde haar aan.” Haar naam betekent een beminde. Wat zij niet wist, maar zij was reeds een beminde des Heeren van eeuwigheid. In haar zelf een vreemdeling en niet behorend bij die gelukkigen zoals haar schoonmoeder. Niet met zoveel woorden, maar door haar daad, n.L, “Maar Ruth kleefde haar aan.”

Evenals Mozes weleer door het geloof de keus van zijn leven deed, zo ook Ruth hier op de grens van Moab en Kanaan. Zij blijft vreemdelinge in zichzelf en niet behorend bij dat volk, toch zal ze Boaz, tegenover wie ze dat ook belijdt, niet alleen ontmoeten, maar ook leren kennen. Ze zal horen dat die Man niet zal rusten totdat zij door Hem zal gelost worden, wat ons in het boek Ruth wordt vermeld.

Dan zal ze in Boaz in dat volk, als de Losser voor haar, in Israel worden ingelijfd. Gelukkige Ruth, die met haar hart was verkleefd aan dat volk, ook al waren ze oud en berooid, misschien wel arm in de wereld, maar rijk in de Heere. Het is Ruths begeerte, niet een aandoening, maar door de trekkende liefde Gods in het hart gewekt, met Naomi te leven en te sterven. Aan elkander verbonden in het leven en sterven, gelijk een David met een Jonathan.

Een weinig drie vrouwen, op grond van Gods Woord, beschreven, op weg naar Kanaan. Waar is onze reis heen? Een Orpa, niet zonder indrukken, deed de keus naar Moab, Kanaan versmadend, en is in Moab omgekomen? Een Naomi, de Heere en Zijn instellingen verlatend voor een bete broods, hoort nog des Heeren stem, en gaat terug met waar berouw en erkennen van haar schuld: “Keert weder, gij afkerige kinderen, en Ik zal tot u wederkeren, en uw afkeringen genezen.”

Wat draalt ge nog? En Ruths, al zijt gij vreemdelingen en buitenstaanders, kunt u zo weinig verteilen? Waar is het u om te doen? Gods dag, Gods Woord, Gods instellingen? Is het u om Hemzelf te doen en moet u om eigen schuld en zonde Hem missen? Gods Woord wijst u de weg waarin u de meerdere Boaz, nog zo onbekend, zekerlijk zult ontmoeten en Hem kennen als uw Losser en Verlosser.

God zal hen Zelf bevestigen en schragen, En op Zijn rol, daar Hij de volken schrijft, Hen teilen, als in Isrel ingelijfd, En doen den naam van Sions kind’ren dragen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen