Het Apostolicum (15)

Nu gaan we geen kritiek leveren, hoewel we onze gedachten hebben. Het accent valt op het ‘wij geloven’ en op het bouwen van een sterke band met de natuur. Zo komt het tot verafgoding en verering van de natuur. We weten van Prinses Irene. Haar besluit, haar wens is, na crematie, dat haar as wordt uitgestrooid in een natuurreservaat in Zuid- Afrika. Prinses Irene sprak: ‘In Bergplaas ben ik thuis, een helende plek.’ Ook dit besluit heeft ons veel te zeggen. Maar hoe is het in de kerken als het gaat over de natuur en over de Schriftuur. Kijken we met Calvijn door de bril van de Schriftuur in het boek der natuur of is er scheiding tussen beide en dreigt dit al meer. Er is accentuering van vrije dagen en vanzelf vakantieweken. Daar spreken we over en daar leven we naartoe. Daar moeten we het van hebben. Zo komen deze zaken bovenaan te staan. Dit valt te betreuren en is erg. We raken zo ook al meer verwijderd van de Catechismus de zondagen 9 en 10. En zo ook van wat de Schrift ons zegt en voorhoudt als het gaat over de natuur. God de Heere spreekt in en door de natuur. De natuur is Zijn gave. In Psalm 115 wordt beleden: ‘de hemel, de hemel is des HEEREN; maar de aarde heeft hij der mensenkinderen gegeven’ (vs.16). Op dit woord komt kritiek. Maar wie God vreest zegt er hartelijk amen op. Wie God vreest leeft ook bij het natuurverbond. Er zijn vele verbonden. Het verbond met Noach hoort erbij (Genesis 9). Het natuurverbond is een opvallend, sprekend, veelzeggend verbond. We dienen te onthouden dat God de Heere de oprichter is van het verbond met Noach. Noach is de vertegenwoordiger van het menselijk geslacht en van alles wat leeft. In het verbond ligt het leven voor altoos gefundeerd. God de Heere geeft de mogelijkheden om te leven, te werken, te bewaren, te zaaien, te maaien, te eten en te drinken. De Heere geeft het geboren worden, maar heeft ook het moment van sterven bepaald. Het verbond wijst ook op Gods geduld. Gods verdraagzaamheid en lankmoedigheid en de uitwerking en doorwerking van ’s Heeren heilswerk in Christus door de Heilige Geest. Laten we niet vergeten wat eraan is voorafgegaan en wat daardoor gekomen is, Genesis 8. Het bouwen van het altaar en het offeren van brandoffers op dit altaar. In en door het offer gaat de Heere werken in de nieuwe wereld. Zijn werk in de natuur en in de genade gaat door. Wel onderscheiden, maar niet gescheiden. Er kan en zal veel gebeuren op de wereld. Maar de wereld zal niet meer door water vergaan. God de Heere geeft een garantie. De Heere geeft een teken. Dat is de regenboog. Van Dale zegt: ‘Atmosferisch verschijnsel in de vorm van een cirkelboog met alle kleuren van het spectrum als gevolg van de breking van zonnestralen door regendruppels.’ In de Bijbel wordt erop gewezen dat de regenboog bij regen, onweer en zon hoort. Het is symbool van de heerlijkheid van God en van Zijn engelen. In Genesis 9 lezen we dat de boog is gesteld als teken van Gods verbond met al wat leeft. Met nadruk zegt de Heere: ‘Het zal geschieden als Ik wolken over de aarde breng, dat deze boog zal gezien worden in de wolken. Dan zal ik gedenken aan Mijn verbond.’ (Genesis 9:14 en 15).Lees wat er staat in Genesis 9:15-17. Daar klinkt een Goddelijke verzekering. Ik zal gedenken. Gods deugden zijn onveranderlijk. Ik blijf getrouw aan Mijn spreken, Noach, mens in 2016, let op Mijn boog. Zeg dan niet alleen wat je ziet. Wat een mooie kleuren. Weet wat ik doe. Ik zal Mijn verbond gedenken. Uit de profetie van Jesaja weten we dat er zelfs meer is. In en door het kruisoffer van Jezus Christus gaat er van de schitterende boog een heilsverzekering uit. Lees het rijke gedeelte Jesaja 54:7- 19. Wanneer dit treft en innerlijk raakt, dan leidt het tot verootmoediging en aanbidding. Het geeft ook geloofsversterking en geloofstoename in God de vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. Welk een licht valt erop in de natuurpsalmen en welk een uitzicht geeft het (Ps. 8, 19, 33 en 104). Er wordt in de Psalmen benadrukt dat God de Heere de grote, almachtige is. Hij is ‘de Ik zal zijn Die Ik zijn zal’. Jezus belijdt dat de Vader Die in de hemelen is Zijn zon doet opgaan over bozen en goeden. De Vader regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Zij krijgen een gelijke behandeling. Wijzen wij hierop in het gesprek met anderen? Paulus en Barnabas deden het te Lystre (Hand. 14:14-17). In het gezin, zo aan tafel, wordt er toch ook wel op gewezen dat de trouwe zorg van de Vader zo groot is. Elke dag geeft de Heere wat nodig is. Wat we bezitten en regelmatig kunnen gebruiken valt daar niet buiten. Onze gevulde kasten met vul maar in. Leeft het dat de gekruisigde Jezus Christus door Zijn Zelfofferande alles heeft verdiend? Hoe is het in de prediking en catechese en op huisbezoek, of valt het laatste onder privacy?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen