Willem op Williams Hill

Iris Schellings woont al weer vijf jaar op Sint Maarten. Ze had in Akersloot ,,een schattig kleuterklasje.'' Haar vriend, inmiddels echtgenoot, ging als fysiotherapeut werken op het Antilliaanse eiland. Zij mee. Aanvankelijk voor een jaar, maar dat liep anders. ,,We gaan lekker veel op vakantie. Dat is van hieruit ideaal.''
Iris (28) werkt als vakleerkracht Nederlands op de Hillside Christian School in een van de armere wijken op het eiland. Een baan van half acht tot één uur.  's Middags is er in de tropen geen school. In de docentenkamer van de Hillside School zit Iris deze maandagmorgen aan wat corrigeerwerk. De pen gaat even neer voor Luis. Opvallend, op Sint Maarten wordt nog steeds met ontzag gesproken over de verwoestende orkaan die op 6 september vorig jaar over het eiland raasde. „We wonen in een appartement op een berghelling. Toen de wind opstak hebben we alle losse spullen zoals kleren, schoenen, de computer en het fototoestel in de auto gedaan en zijn we naar de praktijk van mijn man gereden. De buurvrouw ging ook mee, want die had het niet meer alleen in huis. In de praktijk hebben we spelletjes gedaan, Risk en Triviant. Gezellig met een flesje wijn en wat kaarsjes erbij. Tot er om een uur of negen 's avonds een enorme steen dwars door het dak sloeg. We zijn in de auto gevlucht, het waaide enorm. Omdat veel wegen waren versperd door omgevallen masten en elektriciteitsdraden, kwamen we niet ver. Uiteindelijk hebben we de auto geparkeerd onder het afdak van het Kentucky Fried Chicken-restaurant. Daar hebben we tot de volgende morgen zes uur gestaan. Toen was het over."

Handdoeken
Het dak van hun huis was weg. „Alles, alles was kapot", zegt Iris. „Toen zag ik ook dat ik vergeten was m'n handdoeken in te pakken. Ze lagen overal in de buurt. Ik voelde me zo machteloos. Ik wil naar huis, naar Nederland, riep ik tegen mijn man." Zeven weken bivakkeerden ze bij kennissen van school. Iris staart voor zich uit en neemt een slok koffie. „Er is iets gebeurd, maar je kunt het niet bevatten. Nou hebben wij nog geluk gehad. Onze persoonlijke spullen zijn gered, we waren goed verzekerd, de auto reed nog. Eigenlijk heb ik aan de storm geen traumatische ervaring overgehouden. Achteraf gezien ben ik blij dat we hier zijn gebleven. Je bent nu met elkaar bezig de boel weer op te bouwen." De storm heeft Iris, en haar niet alleen, in zekere zin goed gedaan. „Je gaat heel anders over bepaalde dingen denken. Houden van bepaalde spullen, dat had ik heel sterk. Nu geef ik er veel minder om. Oké, het is leuk om iets te hebben, maar als ik het kwijtraak is het niet erg. Er zijn bepaalde zaken in het leven waar wij de hand niet in hebben. Daar kun je niets aan doen."

Blauw zeil
Ruim een halfjaar na Luis zijn op Sint Maarten, dat voor de helft Nederlands en voor de andere helft Frans is, de littekens van het orkaangeweld nog duidelijk zichtbaar. Op veel huizen wappert nog altijd blauw zeil als tijdelijke dakreparatie, palmbomen liggen geknakt langs de weg, in de Simpsonbaai hangen schepen machteloos op het droge. Het herstel van het eiland gaat langzaam. De toeristen kwamen als eersten aan de beurt. Die mogen -en willen- immers niets zien van de ellende, ledere avond poetsen zwarte mannen de glitter van Frontstreet in hartje Philipsburg op. Klaar voor een nieuwe lading vakantiegangers rechtstreeks vanaf het cruiseschip dat morgen voor de kant ligt. Prins Willem-Alexander bedankte half maart bij zijn bezoek aan Sint Maarten voor de eer om Frontstreet op en neer te lopen. Hij wilde zijn schoenen vuil maken. Hij wilde zien hoe de mensen leefden. Hij wilde dineren met hulpverleners en niet met de hoogwaardigheidsbekleders van het eiland, wat normaal wel gebruikelijk is. De kroonprins zei onder de indruk te zijn van de wederopbouw van Sint Maarten. „Vooral hetgeen op particulier initiatief tot stand is gebracht, is indrukwekkend." Het is volgens de prins „begrijpelijk" dat er toch nog kritiek is op de vooruitgang van het wederopbouwprogramma. „Een dergelijk grootscheeps programma vergt nu eenmaal tijd. Het lijkt dan alsof er niets gebeurd, maar dat is niet zo."

Beelden
Het initiatief om Sint Maarten voor de tweede keer in een halfjaar te bezoeken, was van Willem-Alexander zelf. Het kwam mooi uit, nu hij toch in 'de West' was, om de tiende verjaardag van de status aparte van Aruba mee te vieren. Eigenlijk had de Arubaanse eilandsregering koningin Beatrix uitgenodigd voor het feestje, maar die voelde er weinig voor. Ze kreeg haar oudste zoon zover om te gaan. Dan meteen maar even op St. Maarten langs, dacht de kroonprins, die zich de beelden van september vorig jaar, toen hij een week na de orkaan op het haveloze eiland landde, nog goed voor de geest kon halen. Het bezoek was voorpaginanieuws voor alle Sint Maartense kranten. Zeker het feit dat de kroonprins naar het containerdorp in Saint Mary's Fancy ging, werd met instemming begroet. In het 'dorp', dat met omvangrijke Nederlandse hulp is opgezet, wonen 500 mensen, onder wie 200 kinderen, die door de orkaan dakloos zijn Parade van geworden. padvinders op Willem-Alexander zei na een Aruba. uitgebreide rondgang door het containerdorp dat het waarschijnlijk het beste is wat voorhanden is. „Nieuwe huizen zijn niet zo een, twee, drie, gebouwd. En ik heb toch gemerkt dat de mensen over het algemeen zeer te spreken waren over hun onderkomen.''

Leerlingen
De Prins bezocht ook diverse projecten die met Nederlandse hulp worden uitgevoerd. Zo repareerden genietroepen uit Nederland enkele scholen en bouwt het Rode Kruis huizen. In diverse wijken zag de Prins dat de Sint Maartense bevolking een wijze les heeft geleerd uit de orkaanramp van 6 september. Veel pre-fabhuizen zijn toen met de grond gelijk gemaakt. Nu worden de huizen op ouderwetse manier uit betonblokken opgetrokken. Op diverse scholen is de situatie nog precair en moet nog veel gebeuren. Het eilandbestuur heeft besloten de reparatie te doen geschieden via onderhandse aanbestedingen. „Het duurt veel te lang om de weg van de normale, openbare aanbesteding te volgen", aldus een functionaris. Op Williams Hill ontmoette Willem-Alexander leeftijdsgenoten. Acht leerlingen van het West-Friesland College uit Hoorn bouwden daar een huis voor lola Arrendell (36) en haar acht kinderen. Hun oude huisje werd door de storm van de helling geblazen. lola woonde tijdelijk met haar kroost in een bouwval van bij elkaar geraapt hout. De boys uit Hoorn bouwden een compleet nieuw huis voor de familie Arrendell. Twee keer zo groot als het oude. Het was voor de bouwploeg een prestigeslag; als de toekomstige Koning langskwam moest het dak erop zitten. Dat lukte. De West-Friezen zaten gehuld in korte broek en shirts op het kant-en-klare dak, WillemAlexander stond in overhemd met stropdas op de puingrond. Het gesprek verliep wat stroef, maar minister Voorhoeve, ook mee in het gezelschap, schoot te hulp. Toen het bier kwam, werd de sfeer wat losser.

Petje
Het West-Friesland College zat met 26 leerlingen op het eiland. Jaap Mol (18) uit Scheüinkhout was een van hen. Ajax-petje op tegen de zon, bruine armen, gulle lach. Hij verbleef drie maanden op St. Maarten. Een gouden tijd. „In Nederland loop je stage bij een aannemer en mag je allerlei klusjes opknappen. Hier moet je ook moeilijker werk doen, zoals stellen. Daar leer je ontzettend veel van." Het was met eten en slapen nogal behelpen, maar dat nam Jaap voor lief „We moesten na een dag hard werken zelf ons potje koken. Veel macaroni en spaghetti. Douchen ging niet zo makkelijk. Het straaltje was zwak en er kwam alleen maar koud water uit." Wat de jongens uit Hoorn op Sint Maarten deden, is de reinste vorm van ontwikkelingshulp. Niet geld daarnaartoe sturen, maar zelfde handen uit de mouwen steken. Nota bene, de leerlingen moesten zelf, via sponsors, hun reis zien te bekostigen. Bepakt en bezakt met hamers, spijkers en boren stapten ze in het vliegtuig. Op Schiphol bleef het detectiepoortje maar gillen. Uiteindelijk kwam iemand op het idee dat het lag aan de werkschoenen van de leerlingen: Die zijn in de punt verstevigd met lood. Op St. Maarten is de hulp gewaardeerd. , Jk kan niet genoeg dankbaarheid vinden voor die jongens", zegt een bewoner. Met de grote financiële hulp van de Nederlandse overheid -er is 250 miljoen toegezegd gaat het allemaal wat minder soepel. Het toekennen van geld aan bepaalde projecten op het 'gebied van scholen- en huizenbouw en afvalverwerking is met veel voorwaarden omgeven. De Antillianen zien het liefst een groot bedrag ineens komen. Maar volgens minister Voorhoeve is het sturen van een schip met geld niet de oplossing. Per project wordt betaald. Commissaris van de Koningin in Flevoland, Han Lammers, gaat namens 'Den Haag' de projecten coördineren.

Zitting
Kroonprins Willem-Alexander was krap een dag op St. Maarten. Voor zijn bezoek aan de festiviteiten op Aruba waren twee dagen uitgetrokken. Het benedenwindse eiland vierde dat het precies tien jaar geleden de status aparte verwierf Het verblijf van de oudste zoon van koningin Beatrix werd een aaneenschakeling van officiële plechtigheden. Al om acht uur 's ochtends woonde hij een zitting bij van het parlement, de Staten van Aruba. Op Plaza G.F. Croes -het plein vernoemd naar en voorzien van een standbeeld van de voorvechter van onafhankelijkheid voor Arubawaren daarna allerlei toespraken, onder andere van de minister-president van Aruba en de premier van de Nederlandse Antillen. Vervolgens paradeerden een uur lang bont uitgedoste schoolkinderen en padvinders voorbij. Willem-Alexander stond duidelijk in het middelpunt van de belangstelling. Hij liet het maar over zich heen komen, de toekomstige Koning van Nederland en de Antillen.

---
De Nederlandse Antillen

De Nederlandse Antillen worden gevormd door Curaçao, Bonaire (benedenwindse eilanden) en Saba, St. Eustatius en St. Maarten (bovenwindse eilanden). Aruba kreeg in 1986 de status aparte. Nederland, Aruba en de Nederlandse Antillen hebben een gelijke status binnen het Koninkrijk der Nederlanden. De Antillen worden in Nederland vertegenwoordigd door een gevolmachtigd minister, terwijl ginds een gouverneur namens ons staatshoofd actiefis. Op het gebied van buitenlandse zaken en defensie berust de verantwoordelijkheid bij de ministerraad van het Koninkrijk der Nederlanden, inclusief de gevolmachtigd minister.
De binnenlandse zaken worden behandeld door de centrale regering van de Nederlandse Antillen, die in Willemstad op Curagao haar zetel heeft.
Deze regering moet verantwoording afleggen aan het Antilliaanse parlement. Op Curafao kiest men 14 van de 22 leden van dit parlement. Bonaire en
St. Maarten leveren ieder drie leden, Saba en St. Eustatius ieder een.
Lokale aangelegenheden worden door de afzonderlijke eilandraden behandeld. Aan het hoofd van iedere raad staat een gezaghebber.
De Antillen maken onderdeel uit van een grote eilandengroep, die zich uitstrekt van de noordoostpunt van Zuid-Amerika tot aan Florida.
De beneden- en bovenwindse eilanden liggen bijna duizend kilometer uit elkaar. De eilanden worden omsloten door de Golf van Mexico, de Caribische Zee en de Atlantische Oceaan. De gemiddelde temperatuur schommelt er, zomer en winter, rond de 30 graden. De situatie op de Nederlandse Antillen is al jarenlang alarmerend. Corruptie, witwaspraktijken en een omvangrijke drugssmokkel vormen de ingrediënten voor een hoop zorgen. De eilandjes vormen belangrijke schakels in internationale criminele netwerken. Dat is Nederland een doorn in het oog, evenals de gebrekkige manier van aanpak door de overheid. De schuldenlast van de Antillen is torenhoog opgelopen. Op 6 september vorig jaar kwam daar voor
Sint Maarten de orkaan Luis overheen. Het eiland werd net niet van de kaart geblazen. De schade was enorm. WD-fractieleider Bolkestein zei onlangs dat de Antillen zijn vervallen tot een 'roversnest'. Er moet volgens hem een einde komen aan de situatie dat Nederland „mag dokken en verder zijn mond moet houden." Minister Voorhoeve^ van Antilliaanse zaken
(ook WD'er) is milde in zijn uitlatingen. Hij denkt aan een nieuw statuut voor de overzeese gebieden. Daarin moeten zaken als mensenrechten en criminaliteitsbestrijding beter worden geregeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen