Uit het Europese Parlement

In de februari-zitting van het Europese Parlement is door ons o.a. deelgenomen aan de debatten over de volgende onderwerpen.

ORGANISATIE VAN WERKTIJDEN

Met de totstandkoming van de Interne Markt eind 1992, kan verwacht worden dat grensoverschrijdende arbeid zal toenemen. Ook de concurrentie-verhoudingen zullen verscherpen. Met het oog hierop heeft de Europese Commissie een richtlijn ontworpen waarin ten aanzien van de arbeidstijden bepaalde minimum normen worden voorgesteld. Deze betreffen vooral overwerk, ploegendienst en nachtarbeid en bedoelen de gezondheid en veiligheid van de werknemers te beschermen.

In het debat bleek de mening van de socialisten en de andere groeperingen ter linkerzijde, sterk te verschillen van die van andere politieke partijen. Door de socialisten werd er naar gestreefd de voorstellen van de Commissie door ingediende amendementen uit te breiden tot een ver uitgewerkt program van sociale verlangens: een 35-urige werkweek in 1994 (zonder vermindering van loon), in principe een verbod op nachtarbeid, kinderopvang tenrlaste van de werkgever, etc. Dit werd door velen gekarakteriseerd als een volkomen onrealistisch wensenlijstje, waarvoor bovendien in het Verdrag geen rechtsgrondslag bestaat. Met het voorstel van de Commissie kon de heer Van der Waal redelijk goed uit de voeten. Het beperkt zich tot een aantal minimumnormen en laat de uitwerking aan de lidstaten en organisaties van werkgevers en werknemers over. Van der Waal miste echter een bepaling met betrekking tot de positie van de zondag. De formulering in het Commissievoorstel dat er gemiddeld één rustdag is in een tijdvak van zeven dagen, vond hij volstrekt onvoldoende. De zondagswetgeving is een zaak van de lidstaten en dat moet zo blijven, aldus Van der Waal. Maar in de Europese regelgeving zou de zondag als christelijke rustdag, als Gods dag, er­ kend moeten worden. Nu al wordt er te veel op zondag gewerkt om puur economsiche redenen. In een Interne Markt met verscherpte concurrentie zal de druk om op zondag te werken alleen nog maar toenemen. Hij hekelde de amendementen die door, met name het linkse blok, naar voren werden gebracht: "Deze gaan volledig voorbij aan de grote verschillen tussen de lidstaten op economisch, juridisch en cultureel gebied en zijn daarom niet realistisch. Wil het Parlement serieus genomen worden, dan dient ze niet met zulke amendementen aan te komen."

Tijdens de stemming werden deze amendementen echter bijna alle met een kleine meerderheid aangenomen. Ook in de ogen van de Commissie ging een aanzienlijk aantal daarvan te ver. Het woord is nu aan de Raad. Daarna zal het Parlement zich opnieuw over deze richtlijn moeten uitspreken. Pas dan zal blijken hoeveel hiervan tot regelgeving zal leiden.

MIDDEN-AMERIKA EN CUBA

Uit de politieke commissie van het Europese Parlement kwam een initiatiefverslag over de situatie in Midden-Amerika en Cuba. Dit betrof een weergave van de stand van zaken, alsook diverse aanbevelingen hoe de diverse problemen in deze regio aan te pakken. Van der Waal sprak zijn waardering uit voor de evenwichtigheid van het rapport. Hij maakte echter een paar kanttekeningen. De eerste betrof Cuba. Het rapport bepleit namelijk een samenwerkingsovereenkomst met dit land. Van der Waal stelde de vraag of de situatie op dit eiland nu verbeterd is. Volgens hem geven de politieke ontwikkelingen geen enkele aanleiding tot zo'n stap. Hij vroeg zich af waarom aan Zuid-Afrika, waar het hervormingsproces in volle gang is, de meest vergaande voorwaarden worden gesteld, terwijl men ten aanzien van Cuba, waar nog geen spoor van hervorming te zien is, zoveel soepeler is. Tot op heden is er in Cuba geen teken van democratisering of structureel herstel van de mensenrechten. Fidel Castro belijdt regelmatig zijn geloof in het marxisme-leninisme. Cuba lijkt steeds meer een socialistisch openluchtmuseum te worden. Hij wees met name op de nog steeds benarde positie van veel christenen. Bouw van kerken is niet mogelijk en christenen worden in het maatschappelijk leven gediscrimineerd.

Ten aanzien van het idee van een soort Middenamerikaans parlement, stelde Van der Waal zich terughoudend op. Dit parlement zou het model moeten zijn van het Europese Parlement en gesubsidieerd moeten worden door de EG. Het idee loopt al jaren en is vrij vaag. De gedachte dient door de landen zelf ontwikkeld te worden zonder beïnvloeding van buiten. Het feit dat Costa Rica, het land met de meest democratische geschiedenis, weinig voor de gedachte van zo'n parlement voelt, maant tot extra voorzichtigheid.

Bij de stemming waren slechts 80 van de 518 parlementariërs aanwezig. Door sterkere aanwezigheid van links werden onze amendementen betreffende de positie van christenen op Cuba en de mensenrechtensituatie verworpen.

ZUIDELIJK AFRIKA

Hetzelfde lot trof het rapport over Zuidelijk Afrika, waarover wij vorige maand berichtten en waarover nu gestemd werd. Ook hier werd bij geringe aanwezigheid van de parlementariërs de evenwichtigheid van het rapport verstoord. Terwijl op de Topbijeenkomst van de regeringsleiders in december jl., besloten werd een begin te maken met het opheffen van sancties door het investeringsverbod voor Zuid-Afrika in te trekken, werd in dit rapport door het Europese Parlement opgeroepen de sancties tegen dit land te handhaven.

Europese Fraktie SGP, GPV en RPF

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen