De godsdienstige wortels van Zwitserland

In zijn handboek der kerkgeschiedenis van de Middeleeuwen vermeldt C. C. de Bruin eenmaal Zwitserland, wanneer namelijk Gallus, een leerling van Columba de Jongere, rond 600 vanuit de Iroschotse traditie een klooster sticht te Sankt Gallen in Oost-Zwitserland. Voor het overige wordt Zwitserland gedurende de hele Middeleeuwse kerkgeschiedenis niet meer genoemd. Evenzo bestaat Adolf von Harnack het om in zijn driedelige leerboek van de dogmengeschiedenis bij de ontwikkeling van het christelijke dogma eenmaal Zwitserland te noemen, en wel helemaal aan het eind, wanneer de antitrinitariërs uit Italië aan bod komen, die zich in eigen land niet meer kunnen handhaven. Ze zoeken dan in Graubünden en elders in Zuid-Zwitserland een goed heenkomen, totdat zij in Genève met Calvijn in conflict komen (Servet).