De bevinding der heiligen

De bevinding der heiligen is dus in de reeds behandelde zaken één. Enerlei weg en enerlei staat. Waar ook ter wereld! Over de eeuwen heen. Is het u nooit een wonder geweest als u bij een predikant van vier eeuwen geleden las over uw eigen zielsbevindingen?

Jacob Groenewegen, ambtsdrager in de gemeente van Werkendam, verwoordde het zo: "Zoete banden die mij binden aan des Heeren lieve volk. Wij bestaan malkander nader als de band van aardse min. Een van geest en een van zin. Al was 't volk van verre landen, 't Harte smolt toch samen in. Elk verhaalt zijn weg en zake, hoe hem Jezus is ontmoet, 't Zelfde werk en 't zelfde leven, was er dikwnjls omgegaan. Even als 't mij was gegeven, dit deed mij verwonderd staan”

Verscheidenheid

Naast eenheid is er echter ook verscheidenheid. Welke schakeringen zijn er dan in de ware bevinding ? Het veel gebruikte voorbeeld is dat van de eikenboom. Je moet al die blaadjes van dezelfde eikenboom eens goed bekijken. Leg ze eens naast elkaar op de grond. Het zijn allemaal eikenbladeren, gevoed uit die éne wortel. De kleur en de bouw is hetzelfde en toch is er niet één gelijk. Niet één volkomen hetzelfde. Ze groeien uit dezelfde wortel en toch is er verscheidenheid.

Zo is het ook met de bevinding der heiligen. Het komt uit één en dezelfde wortel. Het werk van de Drieenige God! De Heere gaat met honderd van Zijn kinderen honderd verschillende wegen.

Er zijn vele schakeringen in het werk van de Heilige Geest. Sommigen worden met kracht stilgezet op hun zondeweg. Ze worden als een vuurbrand uit het vuur gerukt. Zie de bekering van de goddeloze koning Manasse. Anderen mogen zeggen met Obadja: "Ik uw knecht nu vrees de HEERE van mijn jonkheid af" (1 Koningen 18:12). Dat kende ook de jonge Timothëus. Maar het niet weten van een krachtige omkeer, betekent niet het missen van geestelijk leven.

Sommigen worden bekeerd allengskens met vele wisselingen van droefheid en blijdschap, geloof en ongeloof, strijden en overvkdnnen, vallen en opstaan; en dit is de gewone weg, die God doorgaans houdt in de bekering van de meesten.

Over deze verschillende wegen die de Heere met Zijn kinderen houdt, spreekt Wilhelmus a Brakel in zijn 'Redelijke Godsdienst' in het hoofdstuk over de wedergeboorte: "Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der Wet, des doods en der verdoemenis, als op de Pinksterdag en de stokbewaarder. Sommigen op een zeer evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen zo hun zielen, dat ze geen tijd hebben, aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslon­

den door het Evangelie en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zacheüs. Sommigen brengt de Heere over in veel bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en hun ellendige staat buiten Christus en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hun hart. In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens en buiten hun weten veranderd en worden de waarheid gehoorzaam. En door de kennis der waarheid worden ze gelovig en hun hart wordt gereinigd. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende (!), als zaligheid in Christus en hun aannemen van en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste christenen.

Sommigen worden bekeerd allengskens met vele wisselingen van droefheid en blijdschap, geloof en ongeloof, strijden en ovenvinnen, vallen en opstaan; en dit is de gewone weg, die God doorgaans houdt in de bekering van de meesten". Tot zover vader Brakel.

Ds. G.H. Kersten zegt in een Pinksterpreek (uit "De gelovige verwachting"): De discipelen waren eendrachtig bijeen. Zij hadden gemeenschap aan Christus en aan elkander. Hij is in Zijn leven en wandel, in Zijn sterven en Hemelvaart van hen gezien door het geloof. Zij hebben het zo doorleefd. Zij waren er bij. De één had zulk een weg en de ander een andere en die van de derde was weer anders. Zij waren alle onderscheiden. Want God maakt geen modelwerk. Dat doen wij. Wij meten het met een centimeter af. Doch God is zo vrij in Zijn leidingen. Maar zij worden toch één in ervaring (!) en zij kennen wat van die innerlijke gemeenschap. Dat hebben ze hier, als zij met elkaar spreken over God en Zijn werk en over de wegen, waarlangs Hij Zijn volk leidt". Einde citaat. Zo zagen we iets van de bevinding der heiligen in haar eenheid en haar verscheidenheid.

Wat is de oorzaak van de vele schakeringen in de bevinding der heiligen? We moeten hierbij (aldus ds. Moerkerken in een lezing) denken aan twee dingen: Ten eerste: de soevereiniteit van God.

Zijn Goddelijke vrijmacht! Hij is de grote Pottenbakker die macht heeft over het leem. Hij doet met Zijn kinderen wat Hem behaagt.

Ten tweede zijn er de verschillende karakters van Gods kinderen. Het karakter wordt niet uitgeschakeld in de weg die de Heere met de mens houdt. Het is mede een oorzaak van de verscheidenheid in bevinding. We denken als voorbeeld aan drie van Jezus' discipelen. De donkerheid en de moedeloosheid waarin Thomas op Pasen verkeerde, had als oorzaak zijn ongeloof. Toch was die beleving mede beïnvloed door zijn karakter.

Hij komt vanuit de Bijbel op ons over als een zwaarmoedig persoon, die veel gebukt gaat door strijd en duisternis.

De geestelijke overmoed van Simon Petrus heeft alles te maken met zijn karakter. Opvliegend, snel iniatiefnemend en voortvarend. Het ene moment wil hij zijn leven geven voor Jezus en de andere keer verloochent hij zijn Meester.

Daarnaast horen we over Johannes. Een man met een gelijkmatig karakter. Hij kent in zijn geestelijk leven niet zulke hoogten en diepten als Petrus. Hij is de apostel der liefde. Denk ook aan het verschil in bevinding tussen Maria en Martha in Bethanië.

Ter afsluiting vdl ik het volgende samenvatten:

l.Alle bevindelijkheid is nog geen bevinding! Het gaat bij de bevinding der heiligen om het zaligmakend geloof. Voordat er van enige geestelijke bevinding in het hart sprake kan zijn, moet er een daad van Gods genade plaatsvinden, waarbij de uitverkoren zondaar van Adam wordt afgesneden en Christus wordt ingeplant door het geloof. Ware bevinding veronderstelt wedergeboorte en de geloofsband met Christus. Het is de verborgen omgang met God in Christus door het geloof.

Zoals de dichter zingt: God is ons een Toevlucht en Sterkte. Hij is krachtiglijk bevonden een Hulp in benauwdheden (Psalm 46:2).

2. In de bekering door God komt er de bevinding der heiligen, die één is in de doorleving van de ellende, verlossing en dankbaarheid. Zonder deze bevinding behoor ik niet tot de heiligen. Wat ik ook voel en denk!

Wanneer deze bevinding der heiligen gaat ontbreken, blijft er in de gemeente een natuurlijk, beredeneerd geloof over. Zonder de ware zielsbeleving van de besproken woorden.

3. Deze bevinding is geschakeerd in de onderscheiden wegen die de

Heilige Geest gaat met de zondaar. Dit wordt veroorzaakt door de vrijmacht van God en het karakter van de kind van God. Maar al de bevinding der heiligen zal leiden tot verheerlijking van God. "Dit volk heb Ik Mij geformeerd en zij zullen Mijn lof vertellen".

Vrienden, weet u waar het voor ons allen aankomt? Mag ik delen in deze bevinding der heiligen? Mag ik ook in mijn leven persoonlijk iets kennen van dit zaligmakende werk van de Heilige Geest? Het komt er voor ons op aan of ik mijn geestelijk leven verklaard vindt in het Woord van God. Of ik door een zaligmakend geloof met Christus verbonden ben! Of ik mag leven door Hem, uit Hem en voor Hem?

De vraag is: Of ik iets mag kennen van de dokimè, de beproefdheid van het ongeveinsd geloof ? Dan stemt uw geloof hartelijk in met de woorden van de apostel: "En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende, dat de verdrukking lijdzaamheid werkt, en de lijdzaamheid bevinding en de bevinding hoop; en de hoop beschaamt niet, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons is gegeven”.

Werkendam,

ds. M. Karens

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen