Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Waar is de wijze? aldus lezen wij in het eerste hoofdstuk van de eerste brief aan de Korinthiërs. Deze vraag heeft na zo vele eeuwen nog niets van haar betekenis verloren. En ook heden ten dage kan er met de apostel Paulus, die ge­ noemde brief, door Gods Geest gedreven, geschreven heeft, aan worden toegevoegd: Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt?

Wat toch heeft de wijsheid dezer wereld al niet aan de mensen voor- gespiegeld, waarvan niets is uitgekomen. Er zou een eeuwige wereldvrede komen, maar toet is uitgelopen op wereldoorlogen en verwoestingen. Hoe is de wijsheid der wijzen bij dit alles vergaan, en hoe is het verstand door God te niet gemaakt.

En wat onze dagen te aanschouwen geven, vertoont ons weder hetzelfde. Grootse plannen zijn er ontworpen, maar van de uitvoering is niets terecht gekomen. Wa4; al ontwapeningsplannen zijn er bijvoorbeeld al niet naar voren gebracht. Nu eens door de Verenigde Staten van Amerika, dan weer door Rusland, maar in plaats van ontwapening werd de bewapening steeds hoger opgedreven.

Zo lazen wij de vorige week een bericht, waarin werd medegedeeld, dat er zich alleen in Engeland op het ogenblik 534 Amerikaanse, 270 Britse en 80 gezamenlijke atoombommen bevinden. Tezamen zijn dat er 884. Zij hebben een vermogen van 898 miljoen ton TNT, waarin TNT de afkorting voorstelt van een bepaald soort explosieve stof. Om enig denkbeeld te krijgen van wat dat betekent, zij vermeld, dat deze 884 atoombommen een vermogen kunnen ontwikkelen, welke bijna 45.000 maal zo groot Is als de atoombom welke In 1945 op Hiroshima in Japan neerkwam en Japan tot kapituleren noopte. Wat de gevolgen zouden zijn als deze voorraad atoombommen in Rusland en zijn satellieten zouden afgeworpen worden, is met geen pen te beschrijven.

Het is duidelijk, dat Rusland zich van zijn kant ook niet onbetuigd zou laten. De landen van het westen: Amerika, Engeland en Frankrijk voorop, zouden ook zeker hun deel krijgen, zodat over schier heel de wereld geweldige verwoestingen zouden worden aangericht. President Kennedy van Amerika drukte het de vorige week in zijn rede, welke hij in de vergadering der Verenigde Naties hield, zo uit, dat de beslissingen waarvoor de wereld staat, het lot der mensen voor de komende 10.000 jaar kunnen bepalen. Afgedacht van de wijze waarop hij zich uitliet, blijkt er wel uit, dat een uitbarsting, waartoij van atoomwapenen gebruik zou worden gemaakt, onvoorstelbare gevolgen zou hebben. Het was met het oog hierop, dat Kennedy weer met een ontwapeningsplan voor de dag kwam. Hij sprak van een vredeswedloop, die de plaats van de bewapeningswedloop zou moeten innemen.

De ontwapening zou volgens dit plan in drie fasen moeten worden uitgevoerd, terwijl een internationale ontwapeningskommissie de kontrole op de verschillende maatregelen zou moeten uitoefenen. Kennedy hield dus vast aan het kontroleprincipe, wat zeer begrijpelijk is en eigenlijk vanzelf spreekt, maar juist daartegen hebben de Russen zich steeds verzet. In de eerste fase zou men moeten komen tot een verbod van kernproeven en van de produktie van splijtbare materialen voor kernwapens. Voorts in een vermindering van de Amerikaanse en Russische strijdkrachten tot elk 2, 1 müjoen man; in versterking van de UNO-bevoegdheden voor het handhaven van de vrede en in de instelling van de zoeven genoemde internationale kontrolekommissie. In de tweede fase zouden de strijd­ krachten veraer vermCïaCTa móeten worden, de macht van de UNO tot regeling van de geschillen weer verder worden uitgebreid o.a. door het instellen van een blijvend internationaal vredeskorps. De voorraden atoomwapens zouden in deze fase verminderd moeten warden en de internationale ontwapeningsorganisatie meer bevoegdheden moeten krijgen.

In de derde fase tenslotte zou de ontwapening zo ver moeten vorderen, dat de landen slechts strijdkrachten voor het handhaven van de buitenlandse orde overhouden. De wereld is dus opnieuw een ontwapeningsplan aangeboden. Het zoveelste zouden we kunnen zeggen. Van de uitvoering er van zullen echter maar weinigen verwachting hebben. De eerste reaktie van de Russische vertegenwoordiger bij de V.N., Gromyko, wees er reeds op, dat voor Kennedy's plan van Rusland geen medewerking is te verwachten. Hij gaf namelijk te kennen, dat, wanneer Amerika de voorgestelde inspektie- en kontrolemaatregelen handhaaft, gesprekken over het ingediende ontwapeningsplan tot mislukking gedoemd zullen zijn. Het zal dan ook met dit plan wel gaan zoals het met de vorige ontwapeningsplannen is gegaan. Als tegenvoeter heeft de Russische delegatie bij de Algemene Vergadering- der Verenigde Naties een program van acht punten ingediend, gericht op internationale ontspanning en versterking van het onderlinge vertrouwen tussen de landen.

Ook al weer een propagandastunt, waar de westelijke landen wel niet op zullen ingaan, daar de uitvoering er van er op zou neerkomen, dat West-Duitsland een gemakkelijke prooi voor Rusland zou worden. Eén van de punten van dit plan houdt namelijk tn, dat de westelijke landen hun troepen uit West Duitsland en dus oök uit Berlijn zouden moeten terugtrekken, een voorstel, dat al eerder door de Sovjet-Unie werd gedaan, doch door de westelijke mogendheden werd afgewezen.

Ook minister Luns heeft in de vergadering der V.N. gesproken. Hij had het over Nieuw-Guinea. Hij kwam met een heel nieuw plan, inhoudend, dat de Nederlandse regering bereid is Ned. Nieuw Guinea onder het aktleve toezicht te brengen van de Verenigde Naties op voorwaarde, dat aan het zelfbeschikkingsrecht van de papoea's geen afbreuk wordt gedaan. De 2800 Nederlandse bestuursambtenaren, die in Nieuw Guinea zijn, zouden dan als internationale ambtenaren blijven, zolang het nodig is, terwijl Nederland bereid zou zijn de huidige financiële bijdrage aan Nieuw Guinea, cirka 100 miljoen gulden per jaar, voort te zetten gedurende een nader te bepalen periode. Voorts zou Nederland, zodra het zelfbeschikkingsrecht gewaarborgd is, bereid zijn om de souvereiniteit over Nieuw Guinea te beëindigen en aan de bevolking af te staan.

Dit voorstel vond bij verscheidene vertegenwoordigers een gunstig onthaal. Er zal echter nog menig woord over gewisseld worden, vooral van de kant van Indonesië. Soekarno heeft al verklaard, dat hij met het voorstel akkoord zou kunnen gaan als b.v. na twee jaar de soevereiniteit aan Indonesië werd overgedragen. Van het zelfbeschik­ kingsrecht der papoea's komt dan natuurlijk niets terecht.

Wat Oost-Duitsland en West-Berlljn betreft, hierover hebben voorlopige besprekingen plaats gehad tussen Gromyko en Rusk, de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, welke nog niet ten einde zijn. Wat het resultaat hiervan zal worden, dient derhalve te worden afgewacht. Wel heeft generaal Clay, die in Berlijn vertoeft als vertegenwoordiger van Kennedy, daar uitlatingen gedaan, die in West- Berlijn en West-Duitsland nogal beroering hebben verwekt.

Volgens deze uitlatingen toch zou Amerika wel bereid zijn om Oost- Duitsland te erkennen nadat Rusland er een vredesverdrag mee gesloten heeft, en onder voorwaarde dat vrije westelijke toegang tot Berlijn door Rusland gewaarborgd wordt. Ook zou Amerika de Oder- Neissegrens willen aanvaarden en er mede akkoord willen gaan, dat Oost-Duitsland de aanvoerwegen naar Berlijn zou kon troleren. Zelfs in Amerika is men van deze ommezwaai van Kennedy geschrokken en sprak men al van een verzoeningspolitiek è, la München, zoals deze destijds door de Britse staatsman Chamberlain tegenover Hitler werd gevoerd. Algemeen werd aangenomen, dat Olay in opdracht van Kennedy sprak met de bedoeling om te weten te komen hoe op zijn uitlatingen zou worden gereageerd. In de rede, die Kennedy in de vergadering der Verenigde Naties hield, heeft hij zich over de zoeven genoemde punten niet uitgelaten. Hij verklaarde alleen, dat de Verenigde Staten van mening zijn, dat de kwestie-Berlijn op vreedzame wijze kan worden opgelost dus met behoud van de geallieerde toegangsrechten tot de stad. En voorts, dat de V.S. bij eventuele onderhandelingen geen al te star istandpunt zullen innemen. Uit de laatste zin zou kunnen worden opgemaakt, dat wat generaal Clay heeft gezegd, inderdaad weergeeft waartoe de V.S. bereid zijn. Dat men in West-Duitsland en West- Berlijn hierover niet te spreken zal zijn, is te begrijpen. Erkenning van Oost-Duitsland door de westelijke mogendheden toch houdt in, dat 16 d, 17 miljoen Duitsers voor goed achter het ijzeren gordijn blijven doordat er dan voor vrije verkiezingen in Oost-Duitsland geen plaats meer zal zijn. Kennedy gaf voorts te verstaan,

dat de V.S. voor het Russische plan de omgekomen sekretaris-generaal der V.N., Hammarskjoeld, door een driemanschap te laten opvolgen, niets gevoelt. Deze kwestie zal nog wel heel wat moeilijkheden opleveren. Hoe men daaruit moet komen, valt op het ogenblik nog niet te zeggen.

Inmiddels trachten nog steeds Oost- Berlijners en Oost-Duitsers naar West-Berlijn te vluchten, wat sommigen ook gelukt, al is het een zeer gewaagde onderneming. Vermeldenswaard is het geval van een 77jarige vrouw, wier woning stond in de straat, waarvan de voorzijde tot West-Berlijn en de achterzijde tot Oost-Berlijn behoort. Zij maakte aanstalten om zich uit het raam te laten zakken en zo door een vangzeil, dat door West-Berlijners werd opgehouden, te worden opgevangen. Nauwelijks echter hing zij uit het raam of zij werd by haar polsen gegrepen door een Vopo, een agent der Oost-Duitse politie, die aan de achterkant de woning was binnen gekomen. Onmiddellijk hierop klom een West-Berlljnse jongeman tegen de gevel op en trok de vrouw aan haar been, zodat van beide zijden aan haar getrokken werd. Het liep eöhter goed voor haar af. De Vopo moest haar loslaten, zodat zij behouden in het vangzeil terecht kwam. De Oost- Duitsers waren intussen bezig met alle woningen In deze straat af te breken, zodat de bewoners elders moesten worden ondergebracht.

Is het tot nu toe in Berlijn niet tot een uitbarsting gekomen, tn Syrië, dat een paar jaar geleden tot de Verenigde Arabische Republiek was toegetreden en zich daarmede onder de diktator Nasser had gesteld, had men daar genoeg van. Er werd door 4 kolonels een staat^reep uitgevoerd, die gelukte, toen bleek, dat het leger en de bevolking op hun hand was. Nasser stuurde een troep parachutisten, die bij Aleppo landden, maar deze kwamen er niet levend af. De afkeer onder de bevolking en ook in het leger van de diktator der V.A.R. blijkt zeer sterk te zyn. Wat Nasser nu verder zal doen, moet worden afgewacht.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 oktober 1961

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 oktober 1961

De Banier | 8 Pagina's