Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Rondkijk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Rondkijk

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dit is dan weer de laatste maal van het bijna weggevlogen jaar, dat Uw Rondkijker deze rubriek verzorgt.

Nauwelijks is het jaar begonnen of het is weer ten einde, de Psalmdichter drukt dit zo kernachtig uit in de woorden: „Wij vliegen daarhenen!" Dat we het maar mochten opmerken, echte dagentellers mochten worden èn, een wijs hart bekomen!

Er was in het afgelopen jaar bij het rondkijken veel te zien, dat nu niet bepaald tot vreugde stemt. Optimistische klanken konden weinig worden beluisterd. Ziende op ons volk in het geheel, komt het meer en meer uit, dat we in schijnwelvaart hebben geleefd en nog leven. Onze armoede komt zienderogen voor de dag. Zijn voor ons levensonderhoud de artikelen al bonloos geworden, we beleven dure tijden. Zware lasten drukken het zakenleven, de belastingen staan in de top, de concurrentie doet zich meer en meer gevoelen, 't Zal met alles naar een lager niveau moeten. Ons Indië zrjn wij kwijt, het roemruchte Nederland van weleer, met zijn Overzeese bezittingen begint in de volkerenwereld een vergeten provincie te worden. Alles, omdat we God verlaten hebben, Zijn Woord, Zijn dag met voeten getreden — wat dageraad zouden wij dan ook hebben ?

Hoe ontzettend voor hen, die bij dit avontuur een geliefde zoon moesten missen, rustend onder de palmen in het verre Oosten! Is het niet te meer schrijnend, nu hun bloed tevergeefs is gevloeid?

Ja, bij het jaareinde vermenigvuldigen zich de gedachten.

Op de kerkelijke erve is het al even droevig gesteld. Wij behoeven heus niet te wijzen naar andere kerkgroeperingen, maar kunnen gerust de hand in eigen boezem steken en wij zullen hem er gans melaats uit-'"n. Zonder op de dingen zelf in te gaan, behoeven v. dan slechts te herinneren aan de Generale Synode onzer gemeenten in Juni jl. gehouden, en daarna gerezen moeilijkheden, waarop nu begin volgend jaar weer een buitengewoon Gen. Synode volgen moet.

Op al deze dingen ziende is het een somber jaareinde, maar nu is er één voorrecht, bij al de wisselingen die zich voordoen, blijft de Heere Dezelfde. Dat is de troost van het ware Sion Gods. Met al hun noden en behoeften, hebben ze een zekere toevlucht. Arm, nameloos arm zijn we, indien we die Toevlucht niet kennen.

Reden tot dankbaarheid is er anderszins overvloedig. Hoe weinig merken we de weldaden op, die ons van ogenblik tot ogenblik geschonken worden. We zijn zulke snelle vergeters en tellen ellende méér, dan de weldaden. Alsof we ergens recht op hadden! We mogen nog zijn die we zijn, levend in de welaangename tijd, de dag der zaligheid, dat we nog tot God bekeerd kunnen worden. Keren we daarmee aan het eind van het jaar, tot ons zelf in, ziende hoe we zijn en wie we tegenover den Heere behoorden te wezen. Opdat het ons verootmoedigê en strekke tot vernedering des harten.

Vermelden we nu nog iets van onze drie candidaten, die uit de vele beroepen die op ben werden uitgebracht, een plaats hebben aangenomen. Candidaat H. van Gilst gaat naar Elspeet, waar sedert de instituering der gemeente, nimmer een eigen herder en leraar heeft gestaan. Candidaat A. Vergunst gaat naar Zeist, van welke gemeente enige weken geleden Ds M. Blok afscheid nam en die nu het voorrecht mag hebben weer zo spoedig de kansel bezet te zien door een eigen predikant. Candidaat G. Zwerus nam het beroep aan naar Middelharnis op het eiland Goeree en Overflakkee, welke gemeente in 1928 werd geïnstitueerd en die sindsdien 54 beroepen uitbracht. Door aanneming van het laatste beroep, ziet deze gemeente zich in het voorrecht gesteld eveneens voor de eerste maal een eigen predikant te krijgen. Dit stemt ook tot blijdschap voor de classis Flakkee, die 8 gemeenten omvat en geheel herderloos was.

Voor vele gemeenten die hebben beroepen is het een teleurstelling, maar zij kunnen ieder maar één plaats aannemen. Verwekke het een gedurig gebed, dat de

Heere arbeiders in Zijn wijngaard mocht uitstoten op< dat in de grote nood die er in de gemeenten is, mocht worden voorzien.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 december 1949

Daniel | 8 Pagina's

Rondkijk

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 december 1949

Daniel | 8 Pagina's