Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Veelbetekenende roepstemmen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Veelbetekenende roepstemmen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ook in onze gemeenten in Amerika vallen slagen en komt de Heere met vele en ernstige roepstemmen. Och^ dat onze oren eens geopend mochten worden, om te horen, want wij zijn zo doof. Dat wij het eens recht zien mochten, want onze blindheid is zo groot. En het ter harte nemen, dat wordt bij ons niet gevonden, tenzij God de Heilige Geest er ons toe komt te bearbeiden en te bewerken. Eerst heeft de gemeente van Rook-Valley een ouderling verloren, die op 62-jarige leeftijd het ttjdelijke met het eeuwige heeft verwisseld. Hij heeft maar kort de gemeente aldaar gediend, en sprak tot het einde van zijn leven van de hoop, die in zijn ziel was, op dat goed, dat nimmermeer vergaat. /

Uit de gemeente van Passaic is na een ziekte van enkele dagen een jonge dochter van 19 jaar oud, door de zeis des doods afgesneden. Jonge mensen kunnen ook sterven. En sterven betekent God ontmoeten. Uit dezelfde gemeente is er een diaken, die nog geen vier jaar de gemeente dienen mocht, weggenomen in de kracht van het leven. Het scheen zulk een gezonde man te zijn, maar een ongeneeslijke ziekte greep hem aan, en het is nu eeuwigheid voor hem geworden. Ook in de kleine gemeente van Waupun kwam de engel des doods. Een broeder, die vele jaren de gemeente aldaar dienen mocht, is op ruim SO-jarige leeftijd overgebracht uit de strijdende tot de triomferende kerk.

Nog maar enkele weken geleden mocht ik hem nog ontmoeten in de kerk, waar hij de dienst nog bijwoonde, en de andere morgen heb ik hem in zijn eenzaamheid nog bezocht. Hij sprak van de stormen, die er soms loeiden in zijn ziel, maar mocht ook getuigenis geven van de hoop, die God in zijn ziel gewerkt had. Na het overlijden van zijn echtgenote leefde hij bij zijn kinderen in, en gevoelde hij zich als een vreemdeling. Och^ wat moet soms Gods volk nog doormaken eer dat zij thuis gehaald worden. Maar God is getrouw .en Hij zal nooit laten varen het werk van Zijn handen. Hun staat ligt vast in God.

Uit de Hollandse gemeente Haledon Ave Paterson, is een oude weduwe weggenomen, 81 jaar oud, en diep betreurd door haar kinderen en familie. Door vele diepten heeft de Heere haar geleid, en onder de vele beproevingen van het leven staande gehouden. Het werk Gods was duidelijk in haar verklaard, hoewel het ook voor haar een strijd was tot het einde. Haar laatste woorden tot haar kinderen waren: „Hij komt". Menigmaal mochten wij haar bezoeken, en het is wel eens gebeurd, dat er innerlijke vereniging mocht zijn in het werk Gods. 

En nu tenslotte moeten wij nog vermelden het plotselinge overlijden van onze oudste ouderling Johnson in Kalamazoo, 71 jaar oud, op Dinsdag 2 October. De week tevoren had hij mij nog vergezeld op reis door Ontario, en was ook nog op de classis geweest, die daar was gehouden.

Onder de Waarheid geboren, maar alles verlaten en vaarwel gezegd, heeft hij een groot deel van zijn leven geofferd aan de god van deze wereld. Met vrouw en kinderen ging hij van avond tot avond naar de bioscoop in Califomië, totdat God hem arresteerde. Nog steeds rolden de tranen over zijn wangen, wanneer hij sprak van zijn vorige leven, maar sprak ook met tederheid over dat wonder van Gods genade, geopenbaard in Christus Jezus. Voor vele jaren was hij ouderling en heeft met liefde de gemeente mogen dienen. Hij heeft geen ziekbed gehad. Hij zat juist een preek te 'lezen uit „The Gospel-Standard", en daar onder het lezen nam de Heere hem weg.

Ik dacht toen het bericht kwam: Van de kerk, in de kerk. Hij is verlost. God heeft hem welgedaan. Wij misgunnen hem niet de rust, die er overblijft voor het volk . van God, maar toch vervult weemoed het hart, bij het gedenken aan de steunpilaren, die God wegneemt. Kwamen er maar anderen in de plaats, dan zou het een oorzaak van blijdschap zijn, maar helaas, daar wordt zo weinig van gezien. God houdt Zijn hand zo stil en het wordt steeds leger in de kerk. In Kalamazoo hebben wij nu mee doorleefd, dat er vier ouderlingen naar het graf zijn gebracht. Al 28 jaar is de gemeente vacant. De Heere ontferme Zich en stote arbeiders uit in Zijn wijngaard, ook tot de vervulling van die ledige plaats aldaar.

Wij schreven hierboven, veel betekenende roepstemmen. De rechtvaardigen worden weggeraapt voor de dag des kwaads, én wie merkt het op. Alles leeft maar door. Wanneer er besef van zijn mocht, dan zou het ons bedroeven en ineen doen krimpen, want het is niet hetzelfde wie er door de dood worden weggenomen. Dat de nood van Gods kerk op onze harten werd gebonden, en dat Gods Geest in ons bidden mocht met onuitsprekelijke zuchtingen. Dan zal er een waarachtig en oprecht gebed zijn voor het overblijfsel, dat gevonden wordt. En bij alles wat wegvalt en weggenomen wordt, dat God de hoogste plaats in ons hart maar mag innemen en dat Christus bet enige leunsel en steunsel maar voor ons hart mag zijn. Hij is gisteren en heden en tot in der eeuwigheid Dezelfde. Ja, dat de vertroostingen des Heiligen Geestes ons geschonken mogen worden in al onze droefheid, over het gemis v^n onze onvergetelijke vrienden.

Grand Rapids

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 oktober 1956

De Saambinder | 4 Pagina's

Veelbetekenende roepstemmen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 oktober 1956

De Saambinder | 4 Pagina's