Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

,Wie is er nou bezig, jij of ik?"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

,Wie is er nou bezig, jij of ik?"

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Robert  is zeven jaar Hij zit in groep 3 en dat wil zeggen schrijven, lezen en rekenen! Een jongen van zeven kan heel stoer doen, maar kruipt op z'n tijd nog graag bij mama op schoot. Ella Paauwe houdt ons een jaar lang op de hoogte vai de belevenissen van een heerlijk joch. De tekeningen zijn van Robert zelf!

DIE VAN MIJ...! Dat is me er eentje! Ook een van uw kinderen komt vast wel eens rwit verhalen thuis over gebeurtenissen op school. Schrijf tiet ons! Wordt uw brief gepl" dan krijgt u een vijf-delige snackset toegestuurd. Stuur uw schoolverhalen naar Ella Paauwe, Noordweg 47,4413 AB Krabbendijke. Ook bijdragen voor Jong Geleerd en het Knuffelwoordenboek blijven van harte welkom.

Op school zijn ze begonnen met een project over mensen met een handicap. Robert vindt het zeer interessant en dat niet alleen omdat het project startte met een diaserie, al maakte die grote indruk, ledere dag komt hij met uitgebreide verslagen over hoe, wat en waarom gehandicapten dit of dat doen. Ik ben verbaasd als ik hoor hoe die informatie verwerkt kan worden in de meeste vakken. Zo moesten ze met tekenen de ene keer iets tekenen/schrijven met hun mond en een volgende keer mochten ze het met hun voeten proberen. „Echt mam, al deden we nog zo ons best, er kwamen niks dan krassen op het papier", zei Robert verwonderd en op zijn blad met krabbels is hij even trots als op z'n mooiste tekening. Ook de gymles was aangepast. Ze moesten zich verplaatsen zonder armen te gebruiken en wat later hetzelfde maar dan zonder hun benen. „Daar word je zo verschrikkelijk moe van!", aldus Robert en met de dag groeit zijn bewondering voor gehandicapten.

Het Bijbelverhaal gaat over Mefiboseth. Er is een kleurplaat over: sta op en wandel, en er worden diverse versjes geleerd. Verder staat er een "echt" invalidewagentje in de klas. Alle kinderen mochten om de beurt het wagentje op de gang uitproberen; heen duwen, terug meerijden. Zo te horen is het ding erg populair, maar het is niet te hopen dat ze het ooit echt nodig hebben. Als klap op de vuurpijl wordt het verzorgingstehuis (voor bejaarden) bezocht. Robert heeft er reuze zin in al weet hij niet precies wat hij ervan moet verwachten. Als hij thuiskomt, vraag ik hem benieuwd hoe het was en wat ze er zoal gedaan hebben. „O, van alles", schokschoudert hij nietszeggend. Maar even later begint-ie toch te vertellen dat hij die modeshow het leukst vond. „Modeshow???", echo ik. „Was er een modeshow?" In m'n verbeelding zie ik al een rij bejaarden in fraaie kleding voor de kinderen paraderen. Nee, dat kan ik me toch niet voorstellen, dus vraag ik voor de zekerheid: „Deden die oude mensen dat?" „Nee, ja, um, één man", tracht Robert wat duidelijker te zijn. Maar voor mij wordt het verhaal alleen ingewikkelder. Ik: „Een modeshow van één man. Hoe komen ze daar toch bij. Wat moest die man dan doen?" „Nou gewoon!", zegt Robert ongeduldig, „die liet gewoon z'n karretje zien!" Het is dus waarschijnlijk een demonstratie van een invalidewagentje geweest. Hoe hij nou weer aan dat woord "modeshow" komt...

Van de week heeft Robert me er ook nog in laten lopen. Tijdens het afwassen kletste hij over koetjes en kalfjes, totdat hij opeens aan een soort verhaal begon: Jantje kwam op de eerste verdieping, daar zag hij een ventje die z'n veters aan het strikken was. „Dat doe je verkeerd", zei Jantje. Het ventje keek verstoord op en zei: „Wie is er nu bezig, jij of ik?" Jantje liep verder naar de tweede verdieping, daar zat een man een krant te lezen. ,Je houdt de krant op z'n kop", zei Jantje. „Zeg", bromde de man, „Wie is er nou bezig, jij of ik?" (Vast een mop, bedacht ik ondertussen verrast en was benieuwd naar de clou van dit hele verhaal. Vervolgens tippelde ik er grandioos in.) Robert vervolgde: ,^Toen kwam Jantje op de driede verdieping..." „Derde", verbeterde ik automatisch. „Hè hè!", jouwde Robert me vol plezier uit: „Wie is er nou bezig, jij of ik?" En dat blijkt nog maar de eerste van een hele reeks, want: Robert heeft de MOP ontdekt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 maart 1994

Terdege | 88 Pagina's

,Wie is er nou bezig, jij of ik?

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 maart 1994

Terdege | 88 Pagina's