PENSIONTEHUIS „TOEVLUCHT”

— Meneer Kuipers, wat is nu precies een pensiontehuis?

Een pensiontehuis is een tussenvoorziening tussen bijvoorbeeld' een ziekenhuis en de maatschappij. Het is bedoeld als opvang voor maatschappelijk gehandicapten; d.w.z. voor die mensen die vanwege hun gedrag en gewoonten niet zelfstandig in de maatschappij kunnen funktioneren. Zij hebben een stuk begeleiding nodig in wonen en v/erken. Soms kunnen we voorkomen dat mensen opgenomen moeten worden in een psychiatrisch ziekenhuis. We proberen ook mensen die al eens opgenomen geweest zijn te helpen hun plaats in de maatschappij weer in te nemen.

—-Kunt u ons iets vertellen over het ontstaan van dit tehuis? Is het speciaal voor mensen van de Gereformeerde Gemeenten?

Dat zijn twee vragen in één. Laat ik bij de eerste vraag beginnen. Bij de Partikuliere Synode Zuid werd bekend dat er mensen waren die in tehuizen woonden waar ze zich niet thuisvoelden. Door bijvoorbeeld de sfeer die er heerste. Het ging hier vooral om de groep maatschappelijk gehandicapten. Er is toen een behoeftenonderzoek gedaan. De resultaten daarvan zijn naar de Generale Synode van 1977 gegaan en daar heeft men besloten de „Stichting Pensiontehuizen der Ger. Gem." op te richten. Nu kom ik gelijk bij de tweede vraag. Zoals je weet heeft een stichting: statuten. In artikel 2a staat onder andere dat de stichting er is voor het lenigen van de nood; van leden en doopleden van de Ger. Gem. èn. van die anderen die de grondslag van de stichting onderschrijven.

— Hoe komt men nu aan de naam „Toevlucht”?

„Toevlucht" kan je terugvinden in Ps. 90 : lb: „Heere! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht". Daarom is het niet „de" Toevlucht, want dat is Christus alleen, en ook niet „een" Toevlucht. We proberen in meer dan één opzicht iets' voor de mensen te betekenen.

— Wanneer je als tehuis zo'n betekenisvolle naam hebt, moet dat toch uitkomen in de verzorging en de omgang met de bewoners?

Gods Woord staat op de eerste plaats; we stellen dat hoger dan alle kundigheden en kennis die we hebben op grond van de één of andere opleiding. Niet dat dat verworpen wordt. Natuurlijk niet. Maar het komt op het tweede plan. We willen niet alleen puur sociaal bezig zijn maar de bewoners ook wijzen op het enig nodige in leven en sterven; op de enige weg die er is in Christus.

Dat laat, zich vertalen in een aantal „gedragsregels" en uiterlijke kenmerken. Zo wordt er aan tafel gebeden en uit de Bijbel gelezen. Het heeft natuurlijk ook gevolgen voor de vormen van ontspanning die je aanbiedt of gezamenlijk onderneemt.

— Thuis heb je een hepaaMe dagindeling. Hoe ziet die er in „Toevlucht" uit?

De dagelijkse gang van zaken is zoveel mogelijk gelijk gehouden aan de doorsneedagindeling. Die wordt bepaald door hezig-zijn, maaltijden en vrije tijd.

Laten we bij de maaltijden beginnen. Die worden op vaste tijden in kleine groepen gebruikt. Dus niet met z'n allen aan één lange tafel. Het „bezig-zijn" kan betekenen dat er buitenshuis gewerkt wordt (meestal in het kader van de sociale werkvoorziening) en binnen het huis zelf. Een bewoner kan dan een taak hebben in de huishouding of bezig zijn in het aktiviteitencentrum, Het aktiviteitencentrum. heeft een kreatieve en/of rekreatieve funktie, of geeft een training om t.z.t. buiten Toevlucht te kunnen werken.

Verder moet iedere bewoner zijn eigen kamer zo goed' mogelijk onderhouden. Na het werk mag iedereen zijn vrije tijd zelf vullen. Er zijn vier zogenaamde „huiskamergroepen" met een eigen huiskamer. Binnen elke groep is weer een taakverdeling. De één zorgt voor koffie, een ander voor de boodschappen. Er worden spelletjes gedaan; je kunt op bezoek gaan bij familie of je gastgezin. Die aktiviteiten moeten zoveel mogelijk van de bewoners zelf uitgaan. Natuurlijk zal de één meer gestimuleerd moeten worden dan de ander. De mensen moeten zoveel mogelijk naar buiten toe, de maatschappij in. Wij proberen hen hierin te begeleiden en te stimuleren.

— Hoe ziet de leiding eruit? De leiding bestaat uit verpleegkundigen (B of Z) en mensen met het diploma middelbaar beroepsonderwijs-inrichtingswerk. De minimumleeftijd is 19 jaar. Verder is er een maatschappelijk werker en een pastoraal verzorger aan „Toevlucht" verbonden. De bewoners moeten zelf naar de huisarts e.d. Dus weer zoveel mogelijk zelfstandig zijn.

— Dat is dan de deskundige begeleiding. Ligt hier nu ook een taak voor ons en voor de gemeente?

Nou en of! In de eerste plaats is het van groot belang dat deze mensen geaksepteerd worden, ondanks hun gedrag en hun gewoonten. Dat ze individueel benaderd' worden. Dus ieder moet persoonlijk huisbezoek krijgen en gewoon naar de catechisatie gaan. Vraag ze ook eens mee naar de jeugdvereniging of wat voor vereniging dan ook; word gastgezin. Ook al staat er in jouw woonplaats geen tehuis, dan is er vast wel iemand die je aandacht nodig heeft.

Meneer Kuipers, heel hartelijk bedankt voor dit gesprek. Wij wensen u, uw vrouw, de leiding en de bewoners Gods zegen toe.

Dick en Mettie de Braal

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen