Wie behoren wezenlijk tot het genadeverbond?

VUL Horen we nu ook eens naar Willem Teellinck in zijn Huisboek 1639. Hij zegt daar op p. 100: Aan d'andere zijde, zo laten vele roekeloze en onbekeerde zondaren ook verluiden, dat zü part en deel hebben in de beloften des levens, welke ons door de Heere Jezus Christus verworven zijn. Maar de beloften der zaligheid in Christus, ons in het Evangelie geopenbaard, zijn niet gedaan aan de roekeloze, onboetvaardige en moedwillige zondaren: ja tegen deze bidden de nlannen Gods door de Geest des Heeren aldus: Zijt niemand genadig van dien, die zo moedwillige kwaaddoeners zijn, Ps. 59 : 6. Zo worden dan de beloften der genade alleen gedaan aan degenen, die zich bekeren van hunne boze wegen. Ezech. 33 : 11, Mare. 1 : 15; en dat is het dat de Heere, aangaande de Zaligmaker, door de profeet Jesaja belooft: Te Sion zal een verlosser komen, en dien (merkt dit wel) die zich bekeren van de zonden in /acob, spreekt de jSeere, Jes. 59 : 20. En op pag. 572, handelend over het Avondmaal, wordt naar voren gebracht: Edoch om deze gehele zaak, daar toch zeer veel aan gelegen is, te beter te beseffen, zo moeten wij weten, hoe dat God de Heere in Zijn Woord predikt, aandient en belooft vergeving der zonden en het eeuwige leven, door Zijn Zoon Jezus Christus aan al degenen, die zich bekeren en het Evangelie geloven. Mare. 1:15, 't welk het verbond der genade genoemd wordt. Nu degenen die door de predikatie des Evangelies waarlijk bekeerd worden en geloven, die worden medegenoten van het genade verbond. En alzo deze leve (zolang zij in deze vlese nog zijn), nog al zwak zijn in hun geloof, zo heeft God tot versterking huns geloofs, zijn voormelde verbond gaan bevestigen en bezegelen door enige heilige tekenen en zegelen, namelijk de H. Doop en het H. Avondmaal, .welke gegeven en bediend worden aan diegenen, die door de predikatie des Woords bekeerd en gelovigen zijn geworden. Zodat onder andere het H. Avondmaal' een zegel des verbonds der genade en der rechtvaardigheid des geloofs is. Gelijk boven in de verhandeling* der Sacramenten gebleken heeft.

Vervolgens gaat het over de ontheiliging van het verbond door misbruik van de Sacramenten. En in verband hiermede luidt het op pag. 573 ü.a..: Ja, het Iaat zich aanzien, zo wanneer des Heeren Christi veldteken en livrei, als zijn Zijn heilige Doop en Avondmaal, de zulken ook toegediend worden, alsof de Heere Jezus zelve (Die zich stelt als het - Hoofd, of den Leidsman van al de bondgenoten Gods) een Hoofd, en Capitein, of Veldoverste ware van zulke heilloze, schandelijke en ongeschikte wichters, als daar alle diegenen gevonden worden, die daar ongoddelijke leer drijven, of een ergerlijk leven leiden, 't Welk dan op het hoogste strekt tot versmading en bespotting van het verbond des Heeren, En op pag 669 nog: Derhalven al gaat de belofte dus: Al wat gij de Vader bidden zult in Mijnen naam, dat zal Ik u geven. Joh. 14 : 13, zo moet men evenwel weten, dat dat alleen gesproken is tot de discipelen van Christus, die nu reeds bekeerd waren, en in de discipelen tot al diegenen, die zich van harte tot de Heere bekeren willen, Jes. 59 : 20, Joh. 17 : 20. Zouden wij ons dan verzekeren kunnen op déze belofte Christi, dat wij zullen om Christi wille in ons gebed verhoord worden, zo moeten wij noodzakelijk het gebod Christi horen in onze wandel, ehr noemende de naam Christi, afwijken van ongerechtigheid, willen wij ons niet bedrogen vinden.

En in zijn: De Practijk van het Heilig Avondmaal, uitgave Ger. Trakt. Gen. „Filippus" 1898, zegt hij op pag. 58: Nergens belooft God de Heère.aan dezulken, die hunne zonden niet verlaten willen, dat Hij hunne ondubbelzinnige woorden, dat Hij hun de zonde tehuis zoeken en nahouden en hen daarom verstoten zal. Ps, 68 : 22. En indien des ondanks de ijdele mens wil geloven, dat God hem zal zegenen, dan moet het toch voor een _iegelijk duidelijk zijn, dat zulk een geloof een dwaze waan is. Deutr. 29 : 9, aangezien hij de bedreigingen Gods, die tegen hem gericht zijn, verwerpt, en de beloften Gods, waarop hij geen recht heeft, zich toeeigent. Uit dit alles blijkt wel, dat ook Teellinck het genadeverbond en de beloften--daarvan wezenlijk alleen uitstrekt tot de ware gelovigen, dat is tot de uitverkorenen, wier Hoofd Christus is als de tweede Adam, zoals op pag. 95 uiteengezet wordt.

Slaan we thans de Verklaring op van de Heidelb. Catechismus in 52 predicaties, uitg. 1616, van Ph. Lansbergen. Op pag. 197 zegt hij, handelend over de Sacramenten (Zondag 25) het volgende: Zo belooft Hij deze dingen niet alleen de gelovigen in 't gemeen, maar ook een iegelijk in 't bijzonder. Want door het geloof alleen worden de weldaden Gods verkregen, gelijk boven bewezen is. En dan volgt: En dit is de inhoud van de belofte des Evangelie's, welke God door de Sacramenten verklaart en verzegelt. Waaruit lichtelijk kan besloten worden, dat de Sacramenten alleen voor de gelovigen zijn ingesteld. Want gelijk de belofte des Evangelie's alleen tot de gelovigen behoort, alzo behoren ook tot hen alleen de Sacramenten, die dezelve verzegelen. De gelovigen dan alleen is het dat dezelve ter zaligheid nutten. En op pag. 253 (Zondag 31) zegt hij; Ten 3e, zo wordt verklaard wie het koninkrijk der hemelen behoort geopend^ te worden, nam. alle en iegelijk gelovige. Want alzo heeft Christus'bevolen: Mare. 16:15, 16. Hij geeft daarmede te kennen, dat wel alle creaturen het Evangelie moet verkondigd worden^^maar dat de zaligheid niemand moet beloofd worden dan die gelooft en alzo gelooft, dat hij door het gebruik der Sacramenten zijn geloof betuigt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen