Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VOOR ONZE Militairen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VOOR ONZE Militairen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Krygsman" (I)

Laat ik beginnen met mijn spijt te betuigen dat ik door het overlijden van mijn Jieve moeder, de samenkomst met de gerepatrieerde jongens uit Indië, te Utrecht gehouden, niet heb kunnen bijwonen. Te meer heeft mij dit gespeten omdat er veel jongens waren met wie ik zeer intiem heb gecorrespondeerd. Ik had deze jongens gaarne eens ontmoet. Dit heeft zo niet mogen zijn. Misschien doet zich de gelegenheid nog wel eens voor dat we elkaar ontmoeten.

Myn plan was nu om mijn arbeid voor , .Daniël" te staken. Ik zal jullie zeggen waarom. Ik heb deze arbeid toen op m\j genomen omdat er vele jongens naar Indië moesten en omdat ik er innerlijk van overtuigd was, dat deze jongens, vele en grote moeilijkheden zouden krijgen. Ik dacht toen, misschien kan ik deze jongens door middel van „Daniël" een weinig behulpzaam zijn. Dat was de reden waarom ik ben gaan schrijven in „Daniël". Aangezien nu vele jongens, ja de meeste, terug zijn uit Indië, heeft de reden waarom ik ben gaan schrijven opgehouden te bestaan. Mijn besluit was genomen, ik had al een artikel „Ten afscheid" klaar maar door onvoorziene omstandigheden nog niet verzonden.

Nu is er van verschillende zijden drang op mg uitgeoefend om toch niet te eindigen. Ik ben hiervoor bezweken.

Toch moet mij iets van 't hart. Vergeet niet, mijn waarde lezers, dat ik geen journalist of schrijver van professie ben. Daar komt dus een tijd dat ik uitgeschreven ben. Mijn stukjes die ik geschreven heb, heb ik moeten schrijven zonder betrouwbare bronnen. Een geleerde ben ik niet, dus lezex-s stelt Uw verwachtingen a.u.b. toch niet te hoog. Dit even vooraf.

Door een vriend van zekere zijde is mij gevraagd of ik eens iets wilde meedelen over mijn ervaringen, opgedaan in de militaire dienst. Hij veronderstelt dat dit voor onze jongens misschien nog wel leerzaam kan zijn. Ja, dat is niet zo eenvoudig. Ik ben als jongen van 16 jaar vrijwillig in dienst gegaan, heb 2 jaar als soldaat en korporaal gediend en toen ik 18 jaar was, werd ik onderofficier. Mijn meeste dienst-ervaringen zijn dus als onderofficier.

Of deze voor de soldaat interessant zijn weet ik niet. Misschien zijn ze wel leerzaam. Je moet me dit maar eens schrijven jongens, of ik daar mee door moet gaan of niet.

Laat ik dan maar eens beginnen. Ik zet boven deze ervaring:

Krijgsman.

Ik was instructeur aan een militaire school. Op die school werden mensen opgeleid tot reserve-officier. Dat waren allemaal jongens met 5-jarige H.B.S. of daarmee gelijkstaand onderwijs. Ik had al verscheidene van deze jongens als vaandrig afgeleverd en ik vroeg op zekere dag mijn Kapitein om een sectie gewone soldaten. Dus ik wou graag weer eens hebben de gewone jongen. De jongen met lagere school. De jongen uit de fabriek, van achter de ploeg enz. enz. Dus geen H.B.S.-ers. Waarom wilde ik dat zo graag? Wel, daaruit bestaat het overgrote deel van ons volk. Dat is de doorsneê eenvoudige jongen en daar kun je veel van leren; weet je dat wel? Daar is eens een Minister geweest en die noemde dat deel van ons volk „Het niet denkend deel der natie." Toen ik dat las, vond ik dat niet mooi, want ik houd nog wel van dat niet denkend deel en ik voel me daaronder best thuis. Maar genoeg, laat ik niet afdwalen. Ik heb net zo lang gezeurd bij die Kapitein tot ik eindelijk m'n zin kreeg. Nou was die Kapitein een oude haas. Je weet wel wat dat betekent hè. Die was doorkneed in z'n vak. Toen ik niet ophield met vragen om zo'n gewone sectie (tegenwoordig heet dat peleton) soldaten zei hij tegen me: „Goed, jij mag één sectie soldaten africhten, maar dan krijg je weer zo'n klas H.B.S.ers. Zo'n klas H.B.S.ers werden „leerlingen" genoemd. Ik was blij. Ik zou weer gaan werken met de jongen uit het dorp, van de boerderij, van het schip, uit de woonwagen en uit de fabriek. Heb je wel eens opgemerkt dat je nergens in de wereld zoveel mensenkennis opdoet als in dienst? Dat zijn daar allemaal Vogels van diverse pluimage. De jongens die in dienst zijn moeten maar eens om zich heen zien. Een ieder heeft zijn eigen karakter. Daar zit een jongen uit een groot gezin. Daar zit er een, die is kind alleen. Daar zit er een die heeft zijn moeder pas verloren. Dat is een godsdienstige jongen, een ander zegt aan niets te geloven. Ja laat ik maar ophouden want daar is geen eind aan. Al die verschillende jongens, ieder met z'n eigenaardigheden, komen als vreemden voor elkaar, samen op onder één Commandant. Ook die Commandant heeft zijn opvattingen en toch moet hij van die verscheidenheid één troep maken. Dat is niet eenvoudig jongens.

De dag brak aan, dat ik m'n sectie zou ontvangen. De burgerjongen die in de kazerne kwam werd eerst op het bureau van de Kapitein gebracht. Daar ontmoette hij dus zijn eerste militaire vader. De jongens werden door hem over de 4 verschillende sectie's verdeeld. Iedere sergeant kreeg z'n deel, dus ik ook. Dié kapitein heb ik gezegd, was een oude rot en bezat veel mensenkennis. Al spoedig kreeg ik in de gaten dat hij mij nou niet bepaald het beste deel van de jongens toe wees. Wanneer er een jongen binnenkwam met een minder aantrekkelijk uiterlijk dan was die onherroepelijk bestemd voor de sectie van ondergetekende. Het zag er dus naar uit, dat ik het niet gemakkelijk zou hebben met deze sectie. Ik moet je eerlijk bekennen jongens, dat de vrees mij overviel. De Kapitein lachte in z'n vuistje maar ik zat vol zorgen. Opeens gaat de deur van het bureau open en waggelend onder de invloed van sterke drank, meldt zich een jongen die zich „Krijgsman" noemde. Vóór dat de Kapitein hem indeelde was ik hem een slag voor en ik zei: „Kapitein, die is zeker voor mij hè? Dat heb je goed geraden, zei hij. Wat ik met deze jongen heb beleefd hoop ik U D.V. de volgende keer te vertellen. Voor deze keer genoeg. Hartelijke groeten van

„KRIJGSMAN".

GEREPATRIEERDE MILITAIREN

Ter controle voor ouders, militaire correspondenten of andere belanghebbenden, volgen hieronder weer enkele namen van militairen, die door de legerveldpostdienst als gerepatrieerd zijn opgegeven.

Mochten er in deze opgave onjuistheden zijn, dan doet U ons een genoegen met Uw bericht hierover aan H. Hoogendoorn, Ridder van Catsweg 244a, GOUDA.

Soldaat le klas, M. v. Baaien, nr 28-07-16-602 Soldaat W. Bos, nr 28-10-08-155 Dpi. Huzaar A. Duister nr 28-04-02-246 Korporaal P. Havenaar, nr 27-12-29-199 Marinier III L. Jansen, Stb. nr 49110 Soldaat A. Luitwieler, nr 26-08-22-093 Soldaat le kl. M. Moerdijk, nr 28-10-27-603 Soldaat B. Pul, nr 25-10-11-180 Majoor D. Schouten, nr 10-05-08-007 Soldaat le klas C. Vlot, nr 28-04-14-247

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 juni 1950

Daniel | 10 Pagina's

VOOR ONZE Militairen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 juni 1950

Daniel | 10 Pagina's