Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Overdopen is niet bijbels

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Overdopen is niet bijbels

"De volwassendoop: dat is voor mij pas de echte doop"

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Liesbeth is opgegroeid in één van onze gemeenten. Ze is als baby gedoopt. Ze is nu 19 en ze is in aanraking gekomen met een groepje jongeren van een evangelische gemeente. Met de Bijbel in de hand heeft deze vriendengroep Liesbeth er van overtuigd dat de kinderdoop niet bijbels is. Ze heeft het er best moeilijk mee gehad. Zouden dan al die mensen om haar heen het verkeerd hebben? Waarom hebben de reformatorische kerken de kinderdoop dan vastgehouden?

"De volwassendoop: dat is voor mij pas de echte doop"

Haar vrienden hebben haar verteld dat er in Engeland en in Rusland oprechte christenen zijn die ook voor de volwassendoop zijn. Langzamerhand raakt Liesbeth er van overtuigd dat de volwassendoop bijbels is. Ze vertelt: "Ik ben als baby gedoopt, maar dat is buiten mij omgegaan. Ik respecteer de keus van mijn ouders, maar dat is voor mij niet genoeg. Ik wil me straks laten dopen door onderdompeling. Het is toch mooier als je zelf voor je doop kunt kiezen. De volwassendoop is voor mij pas de echte doop!"

Is dat zo? Voorstanders van de volwassendoop zijn daar van overtuigd. Ze willen hun standpunt graag bewijzen van uit de Bijbel. Ze wijzen je dan op Markus 16:16,

waar staat: Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden. Hier staat het toch duidelijk: éérst geloven en daarna dopen. En om nog moeilijker te maken: Je krijgt de vraag voorgelegd om een tekst in de Bijbel te

noemen waar staat dat jonge kinderen gedoopt moeten worden. Hoe je ook zoekt, een direct bevel voor de kinderdoop kun je in de Bijbel niet vinden. Hoe zit het dan wel?

Eenheid

Als je de teksten over de doop in de Bijbel opzoekt, kom je tot de ontdekking dat in het Oude Testament de doop nauwelijks voorkomt. In het oude Israël kende men naast de besnijdenis de proselietendoop. In het Nieuwe Testament zijn geloof en doop aan elkaar verbonden. De genoemde tekst uit Markus 1 6 is direct verbonden aan het zendingsbevel in het voorgaande vers: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle creaturen.

Door het werk van de Heilige Geest komen zondaren tot het ware, zaligmakend geloof in Christus. Het middel dat de Heere gebruikt, is het Woord. Dan komt ook de vraag naar de doop. Lees maar in Handelingen 8. Een Ethiopiër krijgt uitleg uit Jesaja 53. Het gaat over een lam dat ter slachting wordt geleid. En dan verkondigt Filippus hem Jezus. De Moorman hoort dat in de oude boekrol al gesproken werd over een Zaligmaker die met overtreders is geteld geweest en veler zonden gedragen heeft en voor de overtreders gebeden heeft (Jesaja 53:12). En dan stelt de Moorman de vraag: at verhindert mij gedoopt te worden? Er is geen verhindering: ndien gij van ganser harte gelooft. Dan klinkt zijn belijdenis: k geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is (Handelingen 8:37). De Moorman wordt vervolgens door Filippus gedoopt. Ook in onze gemeenten onderstrepen we de bijbelse

eenheid tussen geloof en volwassendoop. Als iemand als kind niet gedoopt is, dan is de volwassendoop een bijbelse opdracht. We hebben zelfs achter in ons psalmboek een formulier om de Heilige Doop aan de volwassen te bedienen. Wanneer gebruiken we dat? Als iemand ongedoopt uit 'de wereld' naar de kerk komt. Als iemand uit een onkerkelijk gezin - bijvoorbeeld van thuislezers - zich bij de gemeente wil voegen. En ook in de zendingssituatie als volwassenen tot het christelijk geloof komen, is er sprake van volwassendoop. De wijze waarop de doop plaats vindt, is niet doorslaggevend. Het kan zowel door onderdompeling als door besprenging.

Uitroepteken

Belangrijk is om daarbij te bedenken dat de volwassendoop geen verzegeling van het geloof is. In evangelische kring kom je dat nogal eens tegen. De doop als bewijs van het geloof.

Zo is het niet; de doop betekent en verzegelt de afwassing der zonde, door het dierbaar bloed van de Heere Jezus Christus. De doop is een uitroepteken achter het Woord. Gods beloften zijn waar! Door een oprecht geloof mogen we daar 'amen' op te zeggen. Het formulier wijst er wel op dat de volwassendoop inlijving in Gods Kerk betekent. De volwassene die gedoopt wordt, belooft te zullen volharden in het luisteren naar Gods Woord en in deelname aan het Heilig Avondmaal. Hoe zou dat kunnen zonder belijdenis van zonden en zonder Gods genade?

Er zijn jonge mensen die niet gedoopt zijn en door

belijdenis zich aan de gemeente willen verbinden. Wat kan het een strijd geven als hen dit vanuit het formulier wordt voorgehouden. De opstellers van het formulier hebben dat aangevoeld. Daarom volgt na de belijdenis de bede: "De goede en grote God verlene goedertierenlijk tot dit uw heilig voornemen Zijn Goddelijke genade en zegen, door onze Heere Jezus Christus."

Maar, hoe zit dat nu met de jonge kinderen? Opnieuw een bijbels voorbeeld. In Handelingen 16 lees je van een gevangenbewaarder die tot bekering komt. Ook hij wordt gedoopt. En hij niet alleen. Er staat: en al de zijnen (vers 33). Ongetwijfeld zijn daar ook kinderen bij geweest. Jonge kinderen worden niet gedoopt na een geloofsbelijdenis. Dat zou niet kunnen! Er is eerst onderwijs nodig om tot een persoonlijke belijdenis te komen. Maar waarom dan toch dopen? De tegenstanders van de kinderdoop weten wel waarom ze niet dopen. Ze zijn van mening dat het geloof altijd aan de doop vooraf gaat, en dat kan bij kinderen niet. In de tweede plaats vind je volgens hen in de Bijbel geen bevel voor de kinderdoop.

Wonder

Inderdaad, je vindt in de Bijbel geen direct bevel om de jonge kinderen te dopen. Dat is ook niet nodig, als je uitgaat van een eenheid tussen het Oude en Nieuwe Testament. In het Oude Testament horen de kinderen van het Verbond erbij. In het Nieuwe Testament niet minder. Het is zondermeer duidelijk dat de kinderdoop in de plaats van de besnijdenis is gekomen. Besnijdenis en doop hebben beiden te maken met de bediening van het genadeverbond. De formulieren geven twee duidelijke redenen om de kinderen te dopen. In de eerste plaats uit kracht van van Gods Verbond en in de tweede plaats horen zij vanaf hun geboorte bij Gods kerk.

Als de kleine kinderen het teken van het Verbond ontvangen zingen we in de kerk: 'God zal Zijn waarheid nimmer krenken, maar eeuwig Zijn Verbond gedenken'. Als we onze kinderen niet laten dopen ontkennen we Gods Verbondstrouw.

Dat de kleine kinderen de doop niet begrijpen, kan evenmin een bezwaar zijn. De kleine kinderen in Israël begrepen evenmin de betekenis van de besnijdenis. Toch heeft de Heere daartoe opdracht gegeven. Hij sprak tot Abraham: ij nu zult Mijn verbond houden, gij, en uw zaad na u, in hun geslachten (Genesis 17:9). Daarom zegt de catechismus dat de jonge kinderen gedoopt zullen worden, omdat zij net als de volwassenen 'in het Verbond Gods en Zijn gemeente begrepen zijn'.

Het formulier dat gebruikt wordt bij de kinderdoop, spreekt in dezelfde lijn: Dit betuigt ook Petrus in Handelingen 2:39 met deze woorden: ant u komt de belofte toe en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal'. Overigens vind je in de Nieuwtestamentische gemeente wel terdege voorbeelden van kinderen die gedoopt worden. Lees Handelingen 10:44-48; 16:15 en 33; 18:8 en 1 Korinthe 1:16.

Onze belijdenis geeft als het om de kinderdoop gaat nadrukkelijk de bijbelse richting aan. Een belangrijk argument om ook in 2007 de belijdenis vast te houden. Jongeren krijgen wel eens de kritische opmerking te

horen dac we in onze kerk de belijdenis boven het Woord stellen. Dit is niet terecht. De belijdenis helpt ons aan een evenwichtige weergave van de bijbelse waarheden. Ook als het om de doop gaat!

De catechismus noemt in zondag 27 negen bewijsteksten, waaronder Handelingen 16:33 en Kolossensen 2:11-1 3. Ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis (artikel 34) geeft een bijbelse onderbouwing. In elke doopbediening zegt de Heere dat Hij door Zijn Geest nog wil werken in harten van kinderen en jongeren. Wat is dat een wonder! Dat de HEERE zegt: r is verwachting voor uw nakomelingen (Jeremia 31:17a). Daarom wordt er door de gemeente gebeden: Dat Gij deze kinderen genadiglijk wilt aanzien en door Uw Heilige Geest Uw Zoon Jezus Christus inlijven.'

Apart

Er zijn jongeren die zeggen: "Ik ben als baby wel gedoopt, maar dat is buiten mij omgegaan. Ik wil me straks laten dopen door onderdompeling. Ik vind het mooier als je zelf voor je doop kunt kiezen." Inderdaad kan het soms nodig zijn dat iemand wordt overgedoopt. Bijvoorbeeld als niet vast staat dat de doop werd bediend in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Of als de doop bediend is door iemand die dat niet mocht doen omdat hij geen ambtsdrager is. In alle andere situaties is overdopen af te wijzen. De doop krijgt niet meer waarde als je daar zelf voor kunt kiezen. In het pleidooi voor de geloofsdoop staat onze keuze op de voorgrond.

Het gaat er in de kinderdoop juist om dat de Heere onderscheid maakt. Hij heeft jou apart gezet. Dat is Gods 'keuze'. In jouw doop gaat het er om wat de Heere zegt. De HEERE heeft Zijn Naam aan jouw naam willen verbinden. In de doop heeft Hij gezegd: "Ik heb geen lust in je dood, maar daarin dat jij je bekeert en leeft. Ik betuig het dat er ook voor jou genade is."

De doop maakt ons immers niet zalig. Alleen door wedergeboorte en geloof word je een kind en erfgenaam van God. Zonder ware bekering zal niemand het in het Koninkrijk van God komen. Maar nu spreekt de Evangeliebelofte van genade en verzoening, opdat jij - als gedoopte jongere - zou gaan vragen: Heere, schenk mij Uw genade.

Als jij je laat overdopen, dan zeg je tegen de God van je doop: "Ik geloof niet dat het voor mij belangrijk is. Ik geloof niet dat U er mij iets mee wilt zeggen." Ten diepste zeg je: "Ik geloof U niet Heere." Je voelt wel: een zeer onbijbelse gedachte. Een gevaarlijke gedachte omdat je je eigen keuze stelt boven de keuze die de Heere maakt in de doop.

Er is een betere weg. Die word je gewezen in het doopformulier: "Wij bidden U, bij Uw grondeloze barmhartigheid, dat Gij deze kinderen - en ook mij - genadig wilt aanzien." Dan heb je geen nieuwe doop nodig, maar dan krijgt jouw doop als kind veel betekenis voor je. Dan wordt je heel persoonlijk heen gewezen naar het Lam dat ook jouw zonden wil afwassen door Zijn dierbaar bloed. Dat werd in jouw doop bezegeld en bekrachtigd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 maart 2007

Daniel | 32 Pagina's

Overdopen is niet bijbels

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 maart 2007

Daniel | 32 Pagina's