VOOR ONZE Militairen

HET DRAGEN VAN EEN ROUWBAND

Ik heb een zeer ernstige, droevige brief ontvangen van een meisje die haar vader en moeder in een zeer korte tijd door de dood heeft moeten missen. Dat is heel erg, m'n kind. Dit kan alleen gevoeld worden door diegenen die het zelf ook hebben ondervonden. Zo gaat het met zoveel dingen. Als we iets zelf meemaken dan kunnen we er uit praten en anders praten we er over. Dat is een ontzettend groot verschil. Dat je daar nog veel smart en verdriet over hebt M. kan ik voelen want wees te zijn is smartelijk. Nu heeft de Heere beloofd een Vader der wezen te willen zijn; och mocht ge Hem als zodanig leren kennen. Je weg is zwaar en het verdriet kan zo hoog klimmen dat we er bijna niet door kunnen komen. Wat heeft de zonde toch al bittere vruchten voortgebracht. Dat het je soms moeilijk valt is best te verstaan doch de Heere mocht je bewaren voor opstand. En toch zijn we hiertoe van nature geneigd. Anderzijds behoede Hij je voor valse gerustheid en valse overgave aan je lot. Het hart van een mens zit vol arglistigheid en het kan best gebeuren dat we God met de mond rechtvaardigen terwijl ons hart vol vijandschap is. Het is een ernstige roepstem voor jou, je broers en zusje maar ook voor mij en een ieder die dit leest. De dood wenkt ieder uur en wij zijn altijd maar drie dagen van onze begrafenis.

Mochten we daar eens meer bij leven dan zouden we de ijdelheid dezer wereld wel meer ontvlieden. Jongens denk er toch eens om dat ieder mens een ziel heeft te verliezen, als hij zich hier in de tijd niet komt te bekeren. Zeg nu niet; ik kan me zelf niet bekeren want daarmee gooi je heimelijk de schuld op God. De rechtvaardige en billijke eis komt tot een ieder: Bekeert U, want waarom zult gij sterven." God heeft de mens goed en naar Zijn beeld geschapen, dus is het recht en billijk dat Hij Zijn beeld terug vordert. Dat beeld hebben wij moedwillig weggeworpen. Dat is onze zonde en schuld jongens. Dagelijks gaan we met gevaarlijk ooi'logstuig om, denk je er dan nooit eens aan dat het ongeluk ook jou kan treffen net als die jongen in Harderwijk. Je kunt toch nooit zeggen dat de weg je niet is aangewezen. Velen, ik hoop van allen, hebben een goede opvoeding genoten, misschien wel een bekeerde vader of moeder gehad en misschien nu nog het grote voorrecht hebben deze te bezitten wat is het dan erg jongens als we al die welgemeende waarschuwingen en raadgevingen maar in de wind slaan. Reken er op jongens dat dit alles tegen ons zal getuigen in de grote oordeelsdag. Waardeer toch je ouders. Ze zijn waai'd jongens dat je ze op de handen draagt. Weest toch niet te laat met je waardering, want dan is het onherroepelijk.

Ik heb een man gekend die was al wel 70 jaar toen hij eens over zijn overleden moeder tegen me sprak en die oude man schreide nog omdat hij zijn moeder eens een keer geplaagd had. Hij zei: „Krijgsman, als ik ze uit het graf kon halen om haar vergeving te vragen zou ik het direct doen." Te laat, onherroepelijk te laat. Ik wil jullie allen ernstig waarschuwen je ouders te eren want dit is een gebod met een belofte. We leven in een tijd dat de liefde verkoelt. Op onderscheidene terreinen van het leven is dit zeer goed op te merken. Het mag ons wel verwonderen dat we nog vrede en liefde in ons gezin hebben want de dagen zijn boos en velen zijn met haat en wrevel vervuld. We vechten wie van ons de meeste zal zijn en als we daar mee bezig zijn dan ontaardt het in hoofdwerk inplaats van hartewerk. We mogen wel vrezen als we onze tijd goed beschouwen. Kijk maar eens om je heen en waar vind je dan nog een vriendschap en een liefde zo als je die beschreven vindt in Gods Woord als dit de vriendschap beschrijft die er was tussen David en Jonathan. Als die liefde meer in ons hart leefde zou er niet zoveel krakeel in de wereld zijn.

Dat meisje schreef me dat ze ontzettend veel moest missen gezien ook de samenstelling van het gezin waar ik niet verder over zal schrijven. Gelukkig echter, schreef ze mij, dat we nog bij elkander zijn en dat we onderling vrede hebben. Inderdaad m'n kind dat is nog een groot voorrecht en ik hoop van harte dat het zo mag blijven. Je moet maar veel strijden wie van jullie de minste is dan zal de onvrede wel buiten de deur blijven.

Je schreef me dat jullie allen rouw dragen en mitsdien dus allen in het zwart zijn. Dat is niet onbijbels. Tegenwoordig wordt ook dit steeds minder want velen zeggen dat het niet in de kleren zit. Och de mens heeft ook in dit opzicht vele vonden gezocht.

Je vraag is nu of je broer die in dienst is ook een rouwband mag dragen. Hij heeft dit aan zijn commandant gevraagd en deze moet hem gezegd hebben dat hij geen rouwband om zijn uniform mag dragen alleen wanneer er een lid van het Koninklijk huis is overleden. Nu M. daar klopt niets van hoor. Ik kan me zelfs niet voorstellen dat er één commandant is die een dergelijke uitspraak doet. Ik zal het kort en bondig zeggen. Je broer mag gerust een rouwband dragen en behoeft dat niemand te vragen. Ook dus zijn commandant niet. Dat is een recht wat iedere militair heeft en geen commandant kan dit verbieden. Hij mag een rouwband dragen zonder rozet dus geen driehoekje. Jij noemde dit een ster maar je zal wel zo'n ruitvormig hoekje bedoelen. Nu zal je misschien graag willen weten waar dit staat. Welnu ik zal aan je verzoek voldoen, misschien kunnen andere jongens dit ook nog eens gebruiken. Dit staat in het Reglement op de Inwendige Dienst. Deel A. art. 71 punt 3a. Ik laat hier even volgen wat in dit artikel staat:

„Aan alle militairen is toegestaan: het dragen van een bril of lorgnet en het dragen van een effen zwarte rouwband van krip of laken (zonder rozet) ter breedte van 7V2 cm om de linker bovenmouw; "

Daar heb je het woordelijk. Laat je broer gerust zo'n rouwband dragen en nog eens, hij behoeft dit niemand te vragen. Hij mag zo'n band zowel op zijn veldjas als op zijn overjas dragen.

Ik geloof M. dat ik je zo ten volle heb ingelicht. De Heere moge met jullie allen zijn en Hij zij jullie tot een voor-of achtertocht. Hij schenke jullie allen kracht om dit zware kruis te dragen en Hij geve jullie allen genade om Hem geen onrecht toe te schrijven.

Militairen, gelegen in Assen,

maken wij zeer gaarne attent op het adres van dhr F. A. Wisman, Ooster Parallelweg 38a Assen van wie wij een heel hartelijke brief ontvingen, waarin hij ons mededeelde dat zijn vrouw en hij hun huis openstellen voor onze jongens in mil. dienst en ze met open armen zullen ontvangen.

Wij zijn dankbaar voor dit adres en hopen van harte dat onze jongens aldaar gebruik zullen maken van het vriendelijk aanbod, daar in hun vrije tijd en eventueel 's Zondags heen te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen