‘De Christinnereis’

naverteld door M. J. Ruissen

'De Christinnereis' is minder bekend dan de 'Christenreis'. Toch is het zeker de moeite waard om dit boek te lezen. De navertelde uitgave is geschikt voor gebruik op de vrouwenverenigingen. Het komt het meest tot zijn recht als men de vragen bespreekt. Elk hoofdstuk eindigt namelijk met een aantal gespreksvragen. De Christenreis is veel bekender dan de Christinnereis. Hoe zou dat komen? Waarschijnlijk omdat de Christenreis het eerst geschreven is en de weg van Christen uit de stad Verderf naar de Hemelstad met zijn zondepak op zijn rug een duidelijk beeld geeft van een schuldige zondaar die onmogelijk zichzelf kan verlossen. Wordt Christen door zijn zonden veroordeeld. Christinne ziet wat zij mist.

Christen heeft met tranen gezaaid...

Nadat haar man gestorven is. herinnert Christnne zich zijn strijd en verzoek om ook mee tc gaan uit de stad Verderf naar de Hemelstad.

In de stad Verderf zullen ze eenmaal omkomen. , .En ik heb jullie tegen gehouden om je vader te volgen", zegt ze tegen de kinderen. ..Ons ongeluk is mijn schuld. We zijn diep te beklagen". De kinderen zijn evenals hun moeder verdrietig. Niet alleen omdat ze hun vader missen, maar ze missen de HEERE.

Christinne droomt

In haar droom leest ze op een perkamentenrol al haar zonden die als een ioden last op haar ziel drukken. Dc kinderen horen haar roepen: ..O God. wees mij zondares genadig".

Ze droomt dan weer en ziet twee boze mannen die haar in de stad Verderf willen houden. Ze doorziet deze mannen en schrikt wakker.

Daarna droomt ze weer en ziet haar man Christen bij de onsterfelijken. Hij speelt op een harp en zingt het lied van het Lam Die hem van de zondeschuld verlost heeft.

De boodschap

De volgende morgen wordt ze opgezocht door Verborgenheid uit het nieuwe Jeruzalem. Hij overhandigt haar een brief met de boodschap om naar het hemelse Jeruzalem te reizen door de Enge Poort, om langs die weg vergeving van zonden te ontvangen en het eeuwige leven tc beërven.

Ze verlangt om naar die Enge Poort te vluchten en bergt de brief goed op. Die mag ze nooit verliezen.

Ze maakt zich met haar zonen gereed voor het vertrek. Voordat ze vertrekt, komen er eerst nog buurvrouwen op bezoek: Kleinhart en

Barmhartigheid. Kleinhart vindt het grote dwaasheid om de stad te verlaten.

Barmhartigheid aarzelt. Zij verlangt ernaar om die God van Christen en Christinne te leren kennen. Maar zou die God ook haar God willen zijn? Zij heeft geen boodschap ontvangen! Toch gaat ze met Christinne mee.

Voordat ze bij de Enge Poort komen, moeten ze door de poel moedeloosheid. Barmhartigheid bemoedigt Christinne die daarna een lange stok neemt en zoekt waar de stenen liggen waarop ze hun voeten kunnen neerzetten. Genade gunt het een ander ook. Hoe mooi wordt beschreven het gebed van Christinne voor Barmhartigheid wanneer deze nog voor de Enge Poort staat en Christinne al door de Enge Poort is.

Ook hun onbedachtzaamheid wordt genoemd. Ze worden overvallen door boze mannen omdat ze niet om een gids gevraagd hadden aan de poort.

Zo komen ze in het huis van Uitlegger. Hij toont hen onder andere de man met de vuilnishark. Hij harkt alles bij elkaar wat op de grond ligt en kijkt niet omhoog, waar iemand hem een prachtige kroon boven zijn hoofd houdt. Om die kroon te bezitten, moet hij alleen maar zijn hark inleveren.

Zegel en merkteken

Wanneer de pelgrims de volgende morgen willen vertrekken, vraagt Uitlegger hen nog een poosje te blijven. Het meisje Onschuld werd opdracht gegeven de pelgrims mee te nemen naar het badwater (te lezen in de originele uitgave). Wanneer ze terug komen bij Uitlegger vraagt hij om het zegel als merkteken en zet dat op hun

voorhoofden, opdat ze gekend zouden worden op plaatsen waar ze heen zouden gaan. Het zegel was het symbool van het Paaslam en het merkteken werd tussen hun ogen geplaatst. Nadat ze fijne witte klederen aangetrokken hadden, bewonderden ze eikaars mantels: de een achtte de ander uitnemender dan zichzelf.

Een veilig geleide

Uitlegger roept Grootmoedig die op het verzoek van de vrouwen hen zal geleiden naar het paleis Liefelijkheid. Nadat ze een poos gewandeld hebben, komen ze bij de plaats waar Christens last van zijn rug gevallen is.

Hier blijven ze een ogenblik staan om God te loven (zie de originele uitgave) en zich te verwonderen over Zijn genade.

Christinne zegt: „Nu herinner ik me, dat ons in de poort vergeving van zonden beloofd werd. Grootmoedig wilt u daar meer over vertellen? " De zonde is een groot kwaad. God is heilig en ieder die Zijn wet overtreedt, kan nooit meer bij God terug komen door zichzelf. Door de zonde zijn we alles kwijtgeraakt.

De liefde van God, de gemeenschap met God. De weg terug heeft God Zelf uitgedacht, omdat ons (door de zonde) niets meer toevertrouwd kan worden.

De eeuwige liefde van God heeft Hem bewogen Zijn Zoon te zenden. Die de vloek van de zonde vrijwillig op Zich nam. Zijn bloed stortte en Zijn leven gaf, om zo zondaars tot God terug te brengen. Daarom zal God Zijn volk vrijspreken. „Wat een liefde Gods!" roept Christinne uit. „O. HEERE. Gij hebt tienduizend maal meer voor mij gedaan dan ik verdien".

Wanneer ze de heuvel Moeilijkheid opgeklommen zijn en daar even uit mogen rusten om verder naar paleis Liefelijkheid te reizen, heeft Christinne iets laten liggen dat een van de kinderen ophaalt. Grootmoedig waarschuwt haar toch niet slaperig te zijn maar waakzaam. Na het gevecht van Grootmoedig met de Reus Bloeddorstig komen ze in het paleis aan. waar ze liefderijk ontvangen worden.

Grootmoedig neemt echter afscheid en gaat direkt terug naar het huis van Uitlegger.

Na een gezegende tijd en genezing van Mattheüs reizen de pelgrims weer verder.

Nadat de kinderen aan Christinne gevraagd hebben om een brief naar het huis van Uitlegger te zenden met het verzoek om een gids. wordt Grootmoedig gezonden om met hen mee te gaan. Grote blijdschap is er bij het weerzien. Hij geleidt hen door het dal verootmoediging en door het dal van de schaduw des doods en verslaat Reus Moker. Deze Reus Moker is het zinnebeeld van de verstandelijke regering (zie originele uitgave).

Heeft deze Reus Moker in onze tijd ook niet veel slachtoffers gemaakt?

Ze ontmoeten meer pelgrims en deze trekken allen met hen mee. Ze ontvangen een gastvrij onderdak in het huis van Gajus. Gajus raadt Christinne aan Mattheüs met Barmhartigheid te laten trouwen.

Naar aanleiding daarvan vraagt Gajus of hij iets zeggen mag ten gunste der vrouwen met de bedoeling hun smaad weg te nemen (zie originele uitgave).

„Want gelijk de dood en de vloek in de wereld gekomen is door een vrouw, zo ook het leven en de zaligheid: God heeft Zijn Zoon uitgezonden, geboren uit een vrouw. Ja, om aan te tonen hoe de vrouwen de daad van hun stammoeder verfoeiden, waren de vrouwen in het Oude Testament zeer begerig naar kinderen, opdat misschien een van deze vrouwen de moeder van de Verlosser wezen mocht. Bovendien, toen de Verlosser gekomen was. hebben vrouwen zich eerder in Hem verheugd dan de mannen en de engelen. Ik lees niet dat ooit enige man iets van waarde aan Christus gegeven heeft, maar de vrouwen volgden Hem en dienden Hem met hetgeen zij bezaten. Het was een wouw die Zijn voeten nat maakte en een vrouw, die Zijn lichaam zalfde tot Zijn begrafenis. Het waren vrouwen, die weenden toen Hij naar de kruisheuvel geleid werd, cn ook waren het vrouwen die Hem volgden, toen Hij van het kruis werd genomen en die bij Zijn graf zaten, toen Hij begraven werd. Het waren vrouwen die het eerst bij Hem waren op de opstandingsmorgen. Vrouwen, die het eerst de boodschap aan Zijn discipelen brachten, dat Hij uit de dood was opgestaan. Daarom zijn de vrouwen bovenmate begunstigd, en door dit alles wordt duidelijk, dat zij met ons deel hebben aan de genade des Levens", (originele uitgave)

Redding van Kleinmoedig; Verdelger verslagen

Gajus stelt ook voor om Reus Verdelger aan te vallen. Met Grootmoedig voorop vertrekken ze naar de woonplaats van dc Reus. Juist wil deze menseneter iemand verscheuren. Door het rumoer bij zijn hol ziet hij de ongewenste gasten en wil ze verjagen. De Reus wordt verslagen en Kleinmoedig (dit was de prooi van de Reus) wordt bevrijd. Kleinmoedig sluit zich. na zijn wederwaardigheden verteld te hebben, bij de pelgrimsstoet aan. waarbij Lichtvertragend. zo juist aangekomen, zich ook aansluit. Kleinmoedig was blij met deze reisgenoot die wonderwel bij hem past.

Na in de stad IJdelheid in het huis van Mnason gastvrij te zijn ontvangen, reist de stoet langs het water des levens. Onderweg verslaan de pelgrims de Reus Wanhoop en zijn vrouw Ongeloof en verwoesten het kasteel Twijfel. Onder in de kerker vinden ze nog twee uitgehonderde pelgrims. Neerslachtig met zijn dochter Zeerbevreesd. Ook zij sluiten zich aan bij de pelgrimsstoet.

Vergezicht op de Hemelstad

Wanneer de stoet aankomt bij de herders op dc liefelijke bergen mogen ze uitrusten en krijgen ze eten. De herders letten goed op de zwakken dat die vooral goed verzorgd worden. De pelgrims krijgen onderwijs en aan het einde van de liefelijke bergen mogen ze kijken met de kijker van de herders naar de poorten van de hemelstad.

Wat verlangen de pelgrims om daar binnen te mogen gaan-

Op een gevaarlijk kruispunt onmoetcn ze Verdediger van de Waarheid. Ook deze pelgrim reist met hen mee.

Ondertussen bereiken ze de betoverde grond die zich bijna aan het einde van de reis bevindt. Daar ontmoeten ze een biddende Standvastig, die in verleiding gebracht wordt door mevr. Waterbel.

Christinne zal als eerste de overtocht maken

Zo komen ze met elkaar in het land Beulah (= gehuwde, originele uitgave). De reizigers worden binnen gelaten in kamers, waar ze wachten op de grote dingen die komen zullen. Christinne krijgt als eerste een boodschap uit de hemel. U wordt binnen tien dagen bij dc Meester verwacht. U bent welkom bij Hem voor Zijn troon. Maak u gereed voor uw vertrek. Ze roept Grootmoedig en vertelt hem alles. Grootmoedig zegt: „Het is een groot voorrecht, dat u de rivier over mag gaan. Wij zullen u met heimwee nastaren". Tegen haar kinderen zegt ze: „Het is voor mij een grote troost, dat ik weten mag, dat jullie klederen rein en wit gebleven zijn". Ze vraagt Verdediger van de Waarheid of hij als een vader voor hen wil zorgen. Eindelijk breekt de dag van Christinne aan dat ze naar haar Koning mag gaan. Aan de oever staan veel vrienden, maar aan de overkant van de rivier staat een grote menigte wagens en paarden te wachten op de aankomst van Christinne. Het zijn engelen die haar ophalen. Daar gaat Christinne. Met verlangen zegt zij: „Ik kom. HEERE om bij u te zijn en U te loven en te prijzen". De engelen nemen haar in een van de wagens mee en beklimmen snel de berg Sion. Met luid vreugdegezang wordt ze begroet. Ze mag binnengaan in de eeuwige vreugde. De kinderen blijven diep bedroefd achter.

Grootmoedig en de vrienden troosten hen. Ze zingen van de overwinning en het geluk van Christinne. Zij is uit alle moeite en strijd verlost. Samen maken ze de Heere groot. Andere vrienden vertrekken naar de hemelstad. De kinderen van Christinne en hun vrouwen worden nog niet geroepen naar de hemelstad. Hun taak hier op aarde is nog niet af. Zij moeten nog vertellen van de blijdschap die er is. wanneer men uit de duisternis van de stad Verderf getrokken wordt tot het wonderbaar Licht van de Hemelstad. Waar ze verlost zullen zijn van zonde en Apollyon. Waar de Bruidegom Christus op Zijn bruidskerk wacht.

Een leerzaam boek

'De Christinnereis', naverteld door M. J. Ruissen, is een mooi bock. Het leest gemakkelijk. Door de toevoeging van de vragen en de Schriftverwijzingen daarbij is het leerzaam.

Wanneer u een hoofdstuk uit het boek behandelt, is het - om meer gezicht op het geheel te krijgen - verduidelijkend om ook de originele uitgave te gebruiken.

Ik zou willen eindigen met een paar verzen uit een gedicht van mevr. F. v. d. Schootvan Dam.

Ook voor het laatst geslacht is er verwachting. De Geest is onuitput'lijk onvermoeid. Zolang de zon en maan haar stralen werpen zolang er koren op de akker groeit.

zal elk geslacht opnieuw Zijn trouw ervaren. Hij blijft Dezelfde die Hij is geweest. Eerst als de laatste zal zijn ingezameld, vernieuwd is door de werking van de Geest,

de Zoon des mensen weerkomt op de wolken. Zijn bruidskerk vol verlangen legen treedt, eerst dan zal ook de Geest van d' arbeid rusten, is Hij met Zijn vernieuwend werk gereed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen