ONZE PLICHT VERZAAKT

O Heere hoor! O Heere vergeef! Wij hebben gezondigd en kwaad gedaan in Uw ogen. Waar waren wij toen wij moesten spreken, want wij hebben gezwegen en stonden niet als wachters op de muren toen de vijand in aantocht was. Wij zijn als koning Salomo, die dingen toeliet in zijn leven waarvan hij wist dat ze de Heere mishaagden. Zo kon Gods vijand terrein winnen. Lange tijd was dat niet naar buiten zichtbaar, maar het kwam uiteindelijk wel openbaar. Denk onder andere aan de scheuring van Israël.

Ook wij moeten ons tekort belijden in het waken op onze post. Ook wij moeten leren bidden zoals Salomo bad bij de inwijding van de tempel voor de zonde van het volk (2 Kron. 7); zoals Nehemia bad, toen hij hoorde van de puinhopen van Jeruzalem (Neh. 1); zoals Daniël bad toen hij in ballingschap bad voor de terugkeer van de Joden naar Israël: "Wij en mijn volk hebben gezondigd".

O Heere hoor! O Heere vergeef!

Wij staan bij de puinhopen van onze samenleving. Het menselijk leven is op belangrijke momenten vogelvrij verklaard. De dood heeft bezit genomen van ons leven. Door overheid en volk wordt meer en meer voor de dood als uitkomst voor het leven gekozen. Moordenaars heersen over het ongeboren leven en over zieke en oude mensen, en de barmhartigheden van de goddelozen zijn wreed!

Hoe heeft het zover kunnen komen? Is niet de belangrijkste oorzaak gelegen in een ontrouw Christendom, ontrouw aan Schrift en belijdenis?

Hoe kan het bestaan dat Bijbelgetrouwe Christenen die belijden te willen staan voor Gods onfeilbaar Woord, zwegen (ook ik)?

Abortus is voor de meerderheid al een gepasseerd station. Men wordt bijna kriebelig als het onderwerp weer ter sprake komt. Want wij zijn als velen in Laodicea: heet noch koud. 16 jaar geleden werd in de Tweede Kamer de Wet Afbreking Zwangerschap aangenomen. Sinds die tijd zijn er in Nederland niet alleen in abortusklinieken, maar nagenoeg in alle ziekenhuizen in totaal - schrikt u niet! - meer dan 500.000 kinderen geaborteerd. De grote tragiek is dat wij als Christenen niet meer heet of koud worden van deze moordpartijen.

De volgende stap die gezet werd, was de euthanasieregeling met een zeer slappe toepassing. In het kort komt het er op neer dat de dokter mag doden, mits hij het maar zorgvuldig doet. Uit eigen ervaring weet ik dat het voorkomt dat euthanasie wordt toegepast tegen de wil van de betrokkene. Eén op de acht mensen die sterven in het ziekenhuis, sterft omdat de arts de behandeling heeft gestaakt om het overlijden te bespoedigen.

Indien de mensen thuis sterven, dan is er volgens het Centraal Bureau van de Statistiek bij één op de vijftig gevallen sprake van euthanasie. In ons land, dat uiterst liberale ideeën koestert op het gebied van seksualiteit, abortus en euthanasie, is men bereid tot in de hoogste instantie te vechten voor het recht om bijvoorbeeld depressieve, maar lichamelijk gezonde mensen een dodelijke pil te mogen geven.

Dit mede om zodoende tekortschietende medische kennis en/of inzet te camoufleren. Maar nooit wordt er officieel enige aandacht geschonken aan het optimaal en met respect bijstaan van hen die willen streven om het leven in Gods hand te laten met inachtneming van de Bijbelse plicht de tijd hier op aarde uit te dienen.

Bekend is dat 60% van de artsen euthanasie niet eens meer meldt. Het leven van de lijdende mens wordt zodoende zonder behoorlijke controle overgeleverd aan de wil van de arts en/of familie. De vereniging voor Vrijwillige Euthanasie meent hieruit de conclusie te moeten trekken dat dokters bang zijn om dergelijke gevallen te melden en dat daarom euthanasie uit het Wetboek van Strafrecht moet worden geschrapt. Dan heeft men tenminste helemaal de handen vrij. Er moet een commissie komen die beoordeelt of euthanasie mag worden toegepast. Maar op welke informatie moet die commissie afgaan en hoe zal een Bijbels gefundeerd standpunt worden gewogen?

Overigens is het bijzonder tragisch dat het Wetboek van Strafrecht ook geen adequate bescherming biedt, omdat in bijna geen enkel geval het Openbaar Ministerie tot een procedure overgaat en de rechterlijke macht vrijwel geen veroordelingen uitspreekt.

Terwijl de mensenmoorder van den beginne zijn overwinning viert, zwijgt de kerk. Daarom ziet men allerwegen liegen, stelen, moorden, echtbreken en gelddorst. Het haken naar aardse schatten heeft zijn tienduizenden verslagen. Maar als onder andere de bescherming van het menselijk leven in elke gemeente niet de volle aandacht krijgt, dan is de kerk, dan zijn wij ontrouw aan onze opdracht en een ontrouwe kerk zal steeds verder naar de rand van de samenleving worden gedrongen.

Hierdoor worden onze kinderen - geboren en ongeboren - geofferd aan de Baal van onze welvaartstijd. En wie zal het oordeel dan nog kunnen keren?

Maar ook nu nog luidt het Woord des Heeren:

"Nu dan ook, spreekt de HEERE, bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en dat met vasten en met geween, en met rouwklage.

En scheurt uw hart en niet uw klederen, en bekeert u tot den HEERE uw God; want Hij is genadig en barmhartig, lankmoedig en groot van goedertierenheid, en berouw hebbende over het kwade.

Wie weet, Hij mocht Zich wenden en berouw hebben; en Hij mocht een zegen achter Zich overlaten tot spijsoffer en drankoffer voor den HEERE uw God." (Joël 2:12-14)

Dat geve de God onzer vaderen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen