Bijzondere bruiloften

Het is al bijna dertig jaar geleden, maar Ria van Klinken-van den Engel kan zich nog levendig herinneren hoe verbaasd ze was, toen ze de trouwcadeaus ging uitpakken. Tussen de geschenken bevonden zich ook veel bloemstukjes. Wat bleek? Haar vader had met het inpakken van de cadeaus ook alle kunstbloemen die op de tafeltjes stonden meegenomen.

Politie in de lucht
Tijdens de fotoreportage van Thijs en Annet Verbeeke-Marijs op het strand van Noordwijk cirkelde er een politiehelikopter boven hen rond. Tot hun grote verbazing landde het toestel even later op het zand. De piloot kwam naar hen toe, feliciteerde en gaf een briefje met zijn mailadres. Thijs en Annet mailden na afloop van hun bruiloft de adresgegevens. Niet veel later plofte er een cd met de gemaakte foto’s op de deurmat. Deze actie hoorde volgens de piloot niet bij zijn takenpakket, dus ook hier geen foto van Thijs en Annet mét de piloot.

Weg ta art
Als alle officiële momenten voorbij zijn, lust iedereen graag een lekker stuk bruidstaart. Dat werd op de bruiloft van Ineke van Duijn erg lastig. De bediening sneed de bruidstaart van onder naar boven aan. Dat vond de zwaartekracht geen goed idee. Resultaat? De topzware taart viel om. Het beeldje van het bruidspaar boven op de taart viel in diggelen.

Onder de zool
Een klassieker: Denk om de prijsstickers onder de trouwschoenen. Toen de man van Evelien Klooster-Roos knielde in de kerk, zat er op zijn zool een vrij grote, witte sticker. De schoonmoeder van Evelien zag het direct. Verder heeft voor zover Evelien het weet niemand de prijssticker gezien.

Oliespoor
Niet alleen bussen stoppen ermee. Ook auto’s kunnen er wat van.
Tijdens de bruiloft van Marieke van der Linden waren er twee trouwauto’s nodig, omdat de eerste auto ermee ophield.
Niet dat de tweede perfect was. Deze lekte namelijk olie. Marieke had het niet in de gaten en liep met haar lange sleep precies door het oliespoor.

Zachte veengrond
De trouwauto van Peter en Marieke van Zoelen bleef het wél doen, maar kwam toch geen millimeter vooruit. Tijdens de fotosessie ’s morgens vroeg bij de Reeuwijkse Plassen luisterde de chauffeur niet goed naar de fotograaf. Dus parkeerde hij de auto niet óp het fietspad maar ernáást. De combinatie van zachte veengrond en een zware auto bleek een ongelukkige. Uiteindelijk boden de combo van de fotograaf en een sleepkabel uitkomst.

Gipsen hand
Janneke de Vries kon in het gemeentehuis de ring niet aan de rechterhand van haar man schuiven. Een week voordat ze trouwden, was de bruidegom met zijn hand door een ruit gegaan. Hij had een paar gescheurde pezen en moest worden geopereerd. Een dag voor de bruiloft kreeg Jannekes man speciaal voor de feestdag lichter gips. En de ring? Die ging tijdelijk aan de linkerhand!

Trouw en rouw
Rond de bruiloft van Joop en Wil Vonk, bijna 38 jaar geleden, waren er ook veel bijzonderheden. Het huis werd veel later opgeleverd. Vlak voor de bruiloft kreeg de aanstaande bruidegom een ongeval. Vanwege de gecompliceerde beenbreuk werd de bruiloft verzet. Dat was later goed terug te zien op de telefoonrekeningen van de wederzijdse ouders.Uiteindelijk trouwde het stel op 29 december. De bruidegom zat van zijn tenen tot zijn lies in het gips. De oma van de bruid had nog gauw een grote, zwarte sok gebreid, anders kreeg hij koude tenen en viel het gips zo op. Het bruidspaar genoot ondanks alles van de dag. Nog geen week later kwam er een donkere schaduw over het huwelijk. De vader van de bruid was schipper, sloeg overboord tijdens noodweer en verdronk in de IJssel. Trouw en rouw kunnen heel dicht bij elkaar liggen. De familie en vrienden kregen zes weken later op dezelfde dag een (aangepaste) dankbetuiging vanwege het huwelijk en een dankbetuiging na het overlijden van de vader van de bruid.

Kapotte broek
Ook bij Marco de Leeuw was de kleding niet bestand tegen een trouwdag. Tussen het gemeentehuis en de kerkdienst feliciteerden de daggasten het bruidspaar. De bruidegom bukte zich om een geschenk op de grond te zetten. Spontaan knapte
hij uit zijn broek.
Bruid Diane de Leeuw-van der Glas dacht dat haar man een grapje maakte. Maar de ceremoniemeesters stonden echt voor een uitdaging. Na wat belwerk konden de bruidegom en de ceremoniemeesters een ander pak in de buurt van de feestlocatie ophalen.

Geen ijs
Op de trouwdag zien bruid en bruidegom eruit om door een ringetje te halen. Toch kan het dan nog misgaan. Dat ondervond Jentje Huls-Smit. Ze stond tijdens het buffet ijs te scheppen toen een nichtje tegen haar zei: „Jentje, heb je wel door dat je rits opengaat?” Vliegensvlug greep de bruid beide ‘panden’ bij elkaar en verdween naar de toiletruimte.
In het begin had niemand van de gasten door dat Jentje was verdwenen, maar toen de dominee het buffet wilde afsluiten met gebed, bleek de bruid spoorloos. Ondertussen naaiden zussen en schoonzussen de rits steekje voor steekje dicht. De een begon bovenaan, de ander onderaan.
’s Avonds zagen de receptiegangers er helemaal niets van. Maar het ijsbuffet was helaas aan Jentjes neus voorbijgegaan.

Suffe uil
De man van Heleen Snel-Maat had stiekem een bijzondere manier geregeld om de ringen te overhandigen. Een kerkuil zou de ringen brengen. Helaas bleek op de dag zelf dat de uil rust moest houden omdat hij in de rui was. De eigenaar van de uil had nog wel een oehoe in petto voor de bruidegom. Of de oehoe nu beledigd was omdat de eer eerst aan de kerkuil was gegund? Het bruidspaar zal het wel nooit te weten komen. In ieder geval vloog de uil tot tweemaal toe tegen de ramen van de trouwzaal. Uiteindelijk werd het dier versuft van de grond gevist en kon het bruidspaar de ringen van de poot af halen.
Ook in de kerk verliep de bruiloft niet helemaal vlekkeloos. De dominee sprak het bruidspaar bij het voorlezen van het trouwformulier steeds met de verkeerde achternaam aan...

Gestreept
De dag van bruidspaar Verveer begon schitterend. Ook de fotoreportage liep van een leien dakje. Totdat Els ontdekte dat de groene verf van een pas geschilderd hekje ook uitstekend hechtte aan haar jurk. De stress sloeg toe en de bruid was bijna in tranen. Toen het stel na de reportage thuis arriveerde, boden twee broers van Els (allebei schilder van beroep) uitkomst. Zij gingen direct op pad om spullen te halen om de ver f van de jurk te poetsen. De meeste verf ging uit de jurk en wat er nog op zat, viel precies in een plooi.

Handig trouwvervoer
„Ideaal voor trouwvervoer.” Het bedrijf dat Engelse dubbeldekkersbussen verhuurde, wist het mooi te brengen. „Niet alleen gezellig, maar ook handig als trouwvervoer; iedereen op tijd aanwezig, geen parkeerproblemen.” Ted en Beline Kuipers waren om. De gasten op hun dag zouden in een rode dubbeldekker rijden. Zelf kozen ze voor een mooie oldtimer. En dat was maar goed ook. Want het handige trouwvervoer moest erg letterlijk worden opgevat. Verschillende keren viel de bus bij een stoplicht of op- of afrit uit. Handen uit de mouwen steken en duwen maar!

Veel dank
Aan alle inzenders! De ruimte was beperkt. Anders hadden we de bruid en de bruidegom die zich allebei versliepen (Anneloes Pannekoek-Quik), de knie uit de kom (Tineke Scheper), schoenen die nooit werden bezorgd (Stefiene den Hoed), de bruiloft in eigen tuin (Inge Joosse; fotograafinge.nl), het trouwboeket en de corsages in een verkeerde kleur (Corina Versprille-van Gurp) en vele andere verhalen ook graag geplaatst!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen