Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kerkelijk besef

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kerkelijk besef

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

(6)

De kerk der Afscheiding is de voortgezette aloude vaderlandse kerk. Zij alleen had en heeft recht op de historische naam, op de belijdenisgeschriften, op de bezittingen der kerk, zoals deze voor het liberaal-revolutionaire tijdperk en het daaraan voorafgaande Franse tijdperk bestond in ons land.

Wanneer gaat de wettige voortzetting der Kerk in ons land als wettig erfgenaam deze sedert 1816 sluimerende rechten eens opeisen? Het is hoog tijd daarvoor! De rechten der voortgezette Gereformeerde kerk zijn nog niet verjaard, zoals dit in juridische termen heet.

De kerk der Afscheiding was zich dit standpunt goed bewust. Uit verschillende officiële stukken der Afgescheidenen uit die eerste jaren blijkt dit keer na keer.

Ik kan niet sterk genoeg aanraden, deze documenten van de geschiedenis onzer kerken uit de vorige eeuw eens in zijn geheel op te zoeken en ze goed te bestuderen. Ze zijn dit nog steeds ten volle waard! Deze stukken zijn speciaal in onze kring gewoon in het vergeetboek geraakt. Maar we moeten ze weer te voorschijn halen. Zeker in een jubileumjaar als ditl •

De smeekschriften, die onze 19e eeuwse vaderen aan hun koning stuurden, zijn van niet minder belang en waarde dan de smeekschriften van onze 16e eeuwse

vaderen aan Filips II. Maar waarom kennen wij, het huidige jeugdige geslacht, de rechtlijnige (en in sommige families soms gelijknamige) nazaten van de 19e-eeuwse strijders voor de heerschappij van de Waarheid in de kerk en daarbuiten, hun strijdschriften dan niet eens? Zegt hun onvermoeide kamp voor Schrift en confessie ons soms niets meer? Vooral in een tijd van kerkelijke verdeeldheid en verwarring, waarin jullie, jeugd onzer gemeenten, je geplaatst ziet, is het meer dan nodig, dat wij onderzoeken, toetsen, ons confronteren met wat in vorige tijden door ons voorgeslacht, waar meer uithoudingsvermogen en meer pit in zat clan in velen van tegenwoordig. gezegd, geschreven en gedaan is.

Als de Heere jullie doet volwassen worden, dan maken jullie over enkele jaren als belijdende leden deel uit van onze gemeenten. En hoe willen jullie kunnen oordelen over allerlei kerkelijke zaken, die zich in het normale kerkelijke leven van elke gemeente ieder jaar voordoen, als je nergens vanaf weet; als je je in je jeugdjaren op de vereniging niet voorbereid hebt om van de meest elementaire dingen, die er in het kerkelijk leven voorvallen, op de hoogte te komen? Zeg jongens, als je timmerman wilt worden, dan waait je dit toch ook niet vanzelf aan? Dan moet je toch een paar jaar de ambachtsschool (of de technische school, zoals cleze op sommige plaatsen heet) bezoeken en clan niet alleen lichamelijk daar elke schooldag aanwezig zijn, maar geestelijk erbij zijn bij de lessen; je inspannen om de bouwconstructies je eigen te maken, de oplossingen van meetkundige problemen zoeken en bestuderen, problemen, die generaties vóór jullie gevonden, ontdekt hebben en met welke soms geniaal gevonden oplossingen jullie je voordeel kunt doen. Wat denken jullie nu ervan: als het nu nodig is om je zo ter dege voor te bereiden voor het maatschappelijk leven, zou het clan minder of nog meer nodig zijn, je voor te bereiden op de jeugdvereniging voor het kerkelijke leven? Dat staat toch zeker nog wel enkele treedjes hoger bij jullie aangeschreven, niet waar?

Ik nam nu een voorbeeld voor de jongens, maar voor cle meisjes geldt dit precies eender. Ook jullie mogen niet onwetend zijn of zo los weg opgroeien. Als toekomstige kerkleden en als a.s. vrouwen van onze jonge mannen moeten jullie even goed ermee op de hoogte zijn als de jongens. Niet, dat de dames een stem in het kerkelijke kapittel moeten krijgen, zoals we momenteel in enkele andere kerken zien gebeuren; neen, dat is totaal tegenstrijdig met de Schrift. Maar kerkelijk meeleven is voor de vrouwen en meisjes even onmisbaar als voor de mannen en jongens.

Wat ik als aansporing voor cle jeugd onzer kerk schreef, geldt voor hen niet alleen, maar voor de ouderen ook. Neemt u mij niet kwalijk, beste mensen, als ik dit openhartig schrijf. Mijn aanspraak „je en jullie" tot cle jeugd verander ik voor de ouderen in „u en uw, " maar verder blijft de aansporing ongewijzigd. Ik hoop, dat vele ouders en ouderen dit zullen lezen en dat ook zij zich consciëntieus rekenschap zullen gaan geven van alles, wat hoort tot het „kerkelijk besef." Van verschillende zijden uit de lezerskring bereikten mij brieven en berichten, waaruit unaniem blijkt, dat zij het zeer waarderen, dat het punt „kerkelijk besef" aan de orde gesteld is.

Wat mij echter bij lezing van de brieven opviel, was dit: meestal waren zij afkomstig van ouderen, enkele slechts van wat jeugdiger mensen. Maar waar blijft de jeugd zelf? ? ? Waarom hoor ik totaal niets van de leden onzer m.v.'s en j.v/s? En evenmin van de verenigingen zelf? Het ontbreekt jullie toch niet aan de pen, inkt of papier om te schrijven? De bedoeling van deze rubriek is niet, dat „Kerkman" alleen aan het woord is en blijft, maar dat er een open discussie ontstaat. Een wisselgesprek dus, waarbij we al pratende over het kerkelijk besef verder gaan.

Denkt er aan: „Daniël" is een jeugdblad, jullie eigen jeugdblad. Het is prijzenswaardig, clat vader en moeder en andere oudere mensen ons blad ook goed lezen, maar daarmee zijn jullie niet gebaat. Jullie dient zelf je eigen blad, dat speciaal voor jullie opgericht en bestemd is, van a tot z te lezen.

Komt, meisjes en jongens, hoort, verenigingen, zet je er toe en plaatst allereerst „Kerkelijk besef" als een vast punt op de agenda voor het komende vergaderseizoen. In de zomermaanden en speciaal in deze vakantietijd zal er wel niet (veel) vergaderd worden, maar des te meer tijd heb je dan over om alvast op eigen initiatief de historie van Gods strijdende kerk in je eigen vaderland, in welke kerk de wondere leiding des Heeren keer op keer zichtbaar is, te onderzoeken.

Dat is ook vakantiebesteding en 'n betere dan die de volop uitgaande en pretmakende wereld ons biedt Neem gerust, als je 'n weekje uitgaat, een boek mee voor de regenachtige dagen, maar Iaat dit geen lichte, verderfelijke kost zijn. Neem een boek mee, dat handelt over de geschiedenis onzer gemeenten. Sla aan het lezen en onderzoek. Ga na, of cle dingen zijn, zoals het er geschreven staat. Praat er met elkaar eens 'n avondje over, als je op je vakantie-adres bent. Jullie gastfamilie zal zo'n kerkelijk gesprek heus wel op prijs stellen, ook al ben je niet bij mensen van eigen gemeenten gelogeerd. Je zult merken: als je eenmaal begonnen bent. clan rolt zo'n gesprek vanzelf verder en de avond is om, voor je het weet.

Of als jullie met 'n clubje jongelui zelfstandig er op uittrekt, vormt dan twee gesprekgroepjes, die — onder leiding van één van jullie — de zaken pro en contra op gepaste wijze bepraten. Durf er genist 'n eigen bescheiden mening op na te houden, want dit ontsiert niemand. Met slaafs napraten is nog nooit enige zaak gediend geweest. Maar zorg, dat je beslagen ten ijs komt, dus dat je de juiste argumenten paraat hebt om het gesprek in de goede, prettige sfeer te houden.

Wanneer de vakantiemaand voorbij is en begin september D.V. de verenigingen weer starten, hoop ik — en ik richt mij hier tot de hele jeugd onzer gemeenten, ook dus tot hen, die nog geen lid zijn ener jeugdvereniging, maar het nu beslist worden moeten —, dat jullie met frisse moed cle verenigingszaken weer zult aanpakken en clat niet één M.V. en J.V. verzuimt „Kerkelijk besef" als een regelmatig terugkerend punt van bespreking te gaan behandelen.

Het is kort dag, want op 9 en 10 oktober D.V. is het gouden jubileum onzer kerken al.

Vraag je bestuur genist om behandeling; het wil misschien juist graag zien, dat deze vraag uit jullie midden zelf opkomt.

Ook verwacht ik — en als ik jullie gezichten zien kon, zou ik jullie vragen: beloven jullie dit heus? — in september D.V. een stroom van brieven hierover. Kleine of grote, dat geeft niet, maar laat het eens goed „regenen." Wie graag al in augustus wil schrijven, die doe het gerust.

Ongemerkt ben ik dit keer wat afgedwaald van de verdere behandeling van de geschiedenis onzer gemeenten. Maar deze aansporing moest mij van het hart. Omdat het toch vakantietijd is, geeft het

voor eenmaal niet, eens even te pauzeren. Op mijn tochten door ons schone land vernam ik zo hier en daar, dat de jeugd wel een kleine (of een grote? ) aansporing in deze richting nodig heeft.

„Het is broodnodig, " zei iemand mij, „animeer en alarmeer ze gerust." Welnu, dat heb ik dan bij deze gedaan. De resultaten hoop ik weldra te kunnen merken.

De lezers, die mij laatst al schreven en knipsels instuurden voor deze en de „Kerknieuws"-rubriek en die nog geen reactie mijnerzijds daarover lazen, gelieven even geduld te oefenen, tot tijd en gelegenheid ertoe zijn.

Meisjes en jongens, 'n goede vakantie wens ik jullie allemaal, maar denkt aan onze afspraak, en vergeet dan ook niet je gedachten of wensen te schrijven aan

KERKMAN,

p.a. Administratie „Daniël", Ridder v. Catsweg 244a, Gouda.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 augustus 1957

Daniel | 7 Pagina's

Kerkelijk besef

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 augustus 1957

Daniel | 7 Pagina's