Boekaankondigingen

A. Baars, Spiritualiteit in de Oude Kerk. Lessen voor nu (Baarn: Willem de Zwijger Stichting, 2014), 62 p., € 4,30 plus verzendkosten (ISBN 9789072462565).

Een boeiende studie van de emeritus hoogleraar van de TUApeldoorn, waarin hij een impressie op hoofdlijnen geeft van de spiritualiteit in de Oude Kerk. De beschreven periode is ‘redelijk ruim’, te weten de eerste vier eeuwen, dus ook het begin van het constantijnse tijdperk. Hij laat verder theologen, predikers, gemeenteleden en ook heidense schrijvers zelf aan het woord in verkorte of lichtbewerkte citaten. De auteur beseft dat de Oude Kerk niet bestaat. In de veelkleurigheid speurt hij echter naar ‘constante trekken’, breed gedragen visies, die ook voor vandaag ‘lessen’ bevatten.
In het hoofdstuk ‘signalement’ geeft de auteur aan hoe christenen zichzelf zagen in de heidense context van het Romeinse Rijk. Dan volgen hoofdstukken over ‘werfkracht’ (van het Woord en van de liefde), ‘martelaarschap’, ‘asceten’ en ‘liturgie’. In het gevarieerde notenmateriaal missen we A. van de Beek, die zich als geen ander met de Oude Kerk heeft beziggehouden. Het boek sluit af met gespreksvragen.

Huizen J. van der Graaf

C.H. Hogendoorn, Tastbaar aanwezig. Schatten uit het avondmaalsformulier (Heerenveen: Royal Jongbloed, 2015), 147 p., € 12,50 (ISBN 9789088971136).

In dit nieuwe deeltje van de Artios-reeks bespreekt ds. Hogendoorn, hervormd predikant te Katwijk aan Zee, op een warme en betrokken toon de inhoud van het klassiekgereformeerde avondmaalsformulier. Na een inleidend hoofdstuk, waarin dit formulier geplaatst wordt in de context van het geheel van de zestiende-eeuwse liturgische formulieren, wordt de gang van het formulier thematisch min of meer op de voet gevolgd. Het boek is prima geannoteerd en schuwt ook heikele punten (zoals de vraag of ook kinderen deel mogen nemen aan het avondmaal) niet. Des te merkwaardiger is het dat niets gezegd wordt over de avondmaalsfrequentie. Wanneer we met de auteur de waarde van het avondmaal zo hoog aanslaan, is het dan niet vreemd als we ons blijven uitleveren aan dubieuze gemeentetheologie waar het om het magere aantal van vier of hooguit vijf vieringen per jaar gaat?

G. van den Brink

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen