De dienst in de kerk 2

In dit artikel willen we een antwoord zoeken op de vraag, wat liturgie eigenlijk is. Het woord liturgie is uit de Griekse taal afkomstig en betekent letterlijk: dienst In het Nieuwe Testament wordt het woord liturgie enkele keren gebruikt voor de oudtestamentische offerdienst Ma£u- die liturgie, die oud-testamentische offerdienst, is afgesloten met hd scheuren van hd voorhangsel, toen Christus op Golgotha stierf.

Onze kerkdienst is nu geen offerdienst m^r, waarin een zoenoffer voor de zonden wordt gebracht Want dat zoenoffer is eenmaal gebracht op Golgotha. In de brid aan de Hebreen wordt Christus de Liturg genoemd van het hemels heiligdom (Hebr. 8 : 2): „Een liturg (bedienaar) van het heiligdom en van de ware tabernakel, welke de Heere heeft opgericht, en geen mens".

Ook wordt het woord liturgie in het Nieuwe Testament soms gebruikt voor de kollekte, het dankoffer van de gemeente, dat gebracht wordt in de eredienst Eenmaal komt het voor voor een gebedssamenkomst van de gemeente van Antiochië, als we in Hand. 13 : 2 lezen: „En terwijl zij de Heere „dienden" en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beiden Barnabas en Saulus tot het werk, waartoe Ik ze geroepen heb". Het woord liturgie betekent dus letterlijk „dienst", en wij gebruiken het dus als aanduiding van de kerkdienst

In allerlei bladen en aankondigingen kan men vaak lezen, dat er hier of daar een liturgische dienst zal worden gehouden. Dat is er dtis wel helemaal naast Want een liturgische dienst betekent dus letterlijk een dienst-dienst, dat is dus dubbel op. In de taalkunde noemen we dit een pleonasme, precies eender alsof men spreekt van een „ronde cirkel" of „nat water".

Wordt ergens een avond gehouden voor de jeugdverenigingen, en wordt die avond geopend met het lezen vsin verschillende gedeelten uit Gods Woord en het zingen van enkele liederen, dan kan men soms lezen over een liturgische opening, wat dus bdekent, een kerkdienstopening, en wat dus gehed onjuist is, want een verenigingsavond is geen kerkdienst.

Ook wordt wd eens onderschdd gemaakt tussen de liturgie en de preek, en dan verstaat men dus onder de liturgie alles wat in de kerkdienst gebeurt buiten de preek, dus het zingen van de gemeente, etd gebed enz. Ook dit is onjuist want de liturgie is heel de kerkdienst en daar hoort dus ook de preek bij.

De liturgie is dus de kerkdienst of, zoals het Hebreeuws van het Oude Testament het zegt de „kahal", dat is de heilige vergadering, die God Zelf samenro^t, en waarin Hij Zijn volk wil ontmoden. Van deze liturgie, deze kerkdienst, heeft de Koning der kerk bdoofd: „Want waar twee of drie vergadex'd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in hd midden van hen" (Matth. 18:20). Als de gemeente samenkomt dan is Hij daar, en wil Zich ook daar doen vinden. Jozef en Maria vonden hd Kind Jezus reeds < ^ 12-jarige leeftijd in de tempel, inhdhuis Gods, en Johannes op Patmos zag Hem wandelen temidden van de zeven gouden kandelaren, en de zeven kandelaren zijn de zeven gemeenten. Met eerbied gesproken, wij mogen Hem onder kerktijd thuis niet verwachten, en zeker niet op andere plaatsen, zoals aan het strand of in het bos, waar 's zomers zoveel mensen hun vertier zoeken en Gods dag ontheiligen. Iets anders is natuurlijk als wij omwettige redenen.  Tien verhinderd zijn om op te gaan. Dan wil de Heere anderzijds betonen, dat Hij aan geen plaats gebonden is. Maar de Heere wil Zich toch in het bijzonder verheerlijken in de samenkomst der gemeente, en juist daar Zich doen vinden. Immers, de gemeente is meer dan de enkeling, ook al is die enkeling een kind van God. In Gods Woord wordt nergens het kind van God op zichzelf, maar de gemeente de bruid van Christus genoemd.

Christus komt tot Zijn gemeente met de genademiddelen, namelijk met Zijn Woord en sakramenten. Buiten de liturgie ontvangen we die niet. Als we ziek zijn oi door ouderdom niet meer kunnen opgaan, kunnen we in onze huiskamer met veel stichting een preek lezen, maar het is toch heel anders dan in de kerk. 

We kunnen een maaltijd houden en onder die maaltijd met veel zielsvermaak over de wegen des Heeren spreken, maar zulk een maaltijd is toch nooit op een lijn te stellen met de dis des verbonds.

Als we dit recht verstaan, dan gaat het in ons hart leven:

Komt laat ons samen Israels Heer', De Rotssteen van ons heil, met eer, Met Godgewijde zang ontmoeten.

Gouda

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen