Lieve Henrieke,

Ik moet wel grinniken om je budgetplan voor het konijnenhok. Het is alsof ik mijn man hoor praten. Hij is de financieel directeur hier, want als hij dat aan mij zou overlaten, zou ik iedereen die aanbelt geld geven. Van financiën heb ik niet zo veel kaas gegeten. Dat lust ik trouwens ook niet, kaas. Daar zal het vast aan liggen. Ik zal eens nadenken over een konijnenboek. Een opvoedboek gaat het niet worden, denk ik. Of het moet een verhalenbundel worden getiteld "365 dagen niets is wat het lijkt". Daar kan ik je wel een boekje over opendoen. Heb je even? Soms zijn er van die dagen dat de kinderen elkaar letterlijk en figuurlijk in de haren zitten zodra ze hun ogen open hebben. Het broodbeleg is niet goed en de speelgoedkast wordt leeggeplukt, waarbij ondertussen een refrein klinkt van: „Mam! Ik heb niks te doen!", „Mam! Ik wil…", „Mam! Hij zegt…", „Mam! Het is niet eerlijk!" begeleid door klaaglijk gejammer. Zucht. „Tot tien tellen, Emma, of tot twintig", mompel ik dan in mezelf. Zo ook een week geleden. Ik was niet lekker en geduld is dan niet mijn sterkste kant. De laatste waarschuwing was uitgedeeld en nog geen vijf minuten later was het prijs. Een beeldje was gesneuveld, een kussen belandde op de haard en een lampenkap stond in een stand alsof hij naar de maan zou vliegen. Drie keer raden wat ze deden! Een anticlimax, want opeens was het gedaan met al het gepiep. De bodem van mijn voorraad geduld was in zicht, ik telde tot nul en deelde drie pedagogische tikken op drie achterwerken uit. Daar gingen ze, alle drie een verdieping hoger in eenzame opsluiting. Rust in de tent. Een bakkie koffie had een kalmerend effect op mij. Terwijl ik groenten voor de soep sneed, kwam ik weer tot rust. En toen alles stond te pruttelen, begaf ik me een verdieping hoger. In elke kamer vond ik een schuldbewust kind. We knuffelden, zeiden sorry en ruimden de zooi op. En toen was het tijd om buiten een frisse neus te halen. Eind goed, al goed.

Emma

EMMA: VROUW VAN EEN GEWELDIGE MAN, WERKT IN HET SPECIAAL ONDERWIJS, MOEDER VAN EEN DRIETAL, HOUDT VAN MOEDEREN, LEZEN, VERSE MUNTTHEE MET PURE CHOCOLADE, DE LENTE EN BUITEN ZIJN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen