Even langs

„Aan elk dingetje zit wel een geschiedenis"

Ongeveer zes jaar geleden begon mevrouw De Leeuw met de inrichting van haar 'tweede huis'. Ze had bij kennissen een poppenhuis gezien en wist meteen zeker: „Dat wil ik ook gaan maken". Voor haar verjaardag kreeg ze toen het kale geraamte en ze kon aan de slag. Kamertje voor kamertje kleedde ze aan.

„Aan elk dingetje zit wel een geschiedenis vast. Dat is juist het leuke ervan. Want je kunt alles wel kant-en-klaar gaan kopen, maar dan ben je verschrikkelijk duur uit. En dan is het gewoon niet aardig meer." De dakpannen lijmde meneer De Leeuw met veel geduld stuk voor stuk op. Ook het tegelwerk in de badkamer en de aanleg van elektriciteit nam hij voor zijn rekening.

Mevrouw De Leeuw: „Hier, dit kastje met die laatjes heb ik op een rommelmarkt gekocht. Voor een dubbeltje. Daar ben ik toch zo trots op. En dat band boven de gordijnen heb ik meegebracht uit Parijs. En kijk, dit hobbelpaard komt nog uit een oud spelletje." De mat en de stapel badhanddoeken in de badkamer maakte mevrouw De Leeuw uit een washandje.

„En dat kleed op de vloer in de woonkamer is een echt Perzisch tapijt. Ik ben naar zo'n winkel geweest en heb het allerkleinste kleedje dat ze hadden, gekocht." De schouw en de open haard maakte een handig schoonzusje. „Die kop-en- schoteltjes, daar kwamen de kleinkinderen mee aanzetten. Oma, nou hebben we weer wat voor u!, riepen ze."

Aan de muren hangen heuse schilderijtjes: Een plaatje met een winterlandschap van een kerstkaart, geplakt op een stukje hout.

Evenaar
Ondanks het feit dat mevrouw De Leeuw aan haar handen is geopereerd en ze nu haar duimen niet kan ronddraaien, lukt het haar nog vele andere hobby's uit te oefenen. Momenteel is ze druk bezig met quilten, „dat vind ik toch wel zulk prachtig werk." Na het volgen van acht quiltcursussen mag mevrouw De Leeuw zich tot de gevorderden rekenen. Wat ze maakt, zijn werkelijk kunststukken.

Uit een oude lap die ze nog van haar moeder had liggen („nog van voor de oorlog") maakte ze een prachtig kleed. „Zo is het een mooie herinnering." Waar ze nu mee bezig is, is wel heel origineel. Op een wandkleed, dat in de hal moet komen te hangen, is een kompas van quiltwerk te zien. Daaronder borduurde de Hekelingse Indonesië en Nieuw-Guinea, waar haar man tijdens zijn diensttijd geweest is. Nu wil ze nog de evenaar erbij quilten en wat symbolen uit de Indonesische tijd.

„Zomaar"
Als ik wil opstappen, vraagt mevrouw De Leeuw of ik soms nog even boven wil kijken. Daar val ik van de ene verbazing in de andere. Hier zijn gouden handen bezig geweest.

Planken vol karakterpoppen, beren, knuffels, versierde T-shirts voor de kleinkinderen en allerlei ander handwerk zijn in een kamertje ondergebracht. Bovendien staan er nog een miniatuur-bloemenwinkel en -hoedensalon, die mevrouw De Leeuw „zomaar voor de aardigheid" na het poppenhuis heeft gemaakt.

„Je ziet wel dat ik me nooit verveel. Ik ben ook veel thuis, dus ik kan veel doen. We hebben al 35 jaar mijn vader in huis. En ik kan zelf geen auto rijden. Maar ik vermaak me prima thuis." Een vreemd geluid. Dan springen alle lichtjes in het poppenhuis uit. Mevrouw De Leeuw trekt snel de stekker eruit. Haar man heeft ook weer wat te doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen