VOOR onze Militairen

„IETS OVER BRIEVEN".

Ik wil je wel eerlijk bekennen jongens, dat ifc liever brieven ontvang, dan dat ik zelf brieven moet schrijven. Daar zijn nog veel jongens die ik terug moet schrijven, maar als de Heere mij krachten en gezondheid schenkt, dan kun je er vast op rekenen, dat jullie allen een persoonlijke brief van me ontvangen. Ik had eerst het plan opgevat om enkele brieven pêr „Daniël" af te doen maar dat is me niet bevallen. Ik kan me zo echt indenken, wat het zeggen wil, een brief te ontvangen uit Holland. Ik ben nu zo ver, dat ik een kaartsysteem heb aangelegd, zodat ik geen van jullie vergeet terug te schrijven. Dus afgesproken, we gaan door nïet elkaar te schrijven hè ? Daar zijn jongens, die me zo echt uit hun hart schrijven, en kijk, dat moeten we hebben. Eerlijk schrijven zo het van binnen bij ons gesteld is. Ja maar Krijgsman, ik druk me zo raar uit. Och kom jö, wat geeft dat nou. Je schrijft het maar net zo, alsof we samen op de krib zitten. Weet je wel ? Zo echt knus kunnen we dan zitten praten. Het is mij wel eens gebeurd, dat ik met een vriend zó vertrouwelijk zat te praten, dat we de hele kamer vergaten. Daar komt nog iets bij. Sommige jongens schreven me dat ze de taal niet erg machtig waren. Nu jongens, dat is niet zo mooi, maar het is geen onoverkomelijk bezwaar ..hoor! Je vindt bij ons niet veel edelen en niet veel wijzen. Dus laat dit geen reden zijn om niet te schrijven. Nog weer andere jongens zijn bang om me te schrijven omdat ik hun naam misschien in „Daniël" zal vefmelden. Nu moeten jullie eens goed luisteren. Alle brieven , die je naar me schrijft daar zet je op: Aan Krijgsman, p.a. Vloeddijk 30 te Kampen. Je ziet dus wel, dat het adres is veranderd. Ds. Verhage, onze Hoofdredacteur, is van Lisse verhuisd naar Kampen. Welnu, alle brieven waarop dit adres staat gaan regelrecht naar Krijgsman. Niemand — dus zelfs onze Hoofdredacteur niet — neemt kennis van de inhoud van je brief dan ik alleen. Die geheimhouding is absoluut gewaarborgd. Ik beloof jullie dat ik nooit een naam in. „Daniël" zal noemen dan alleen na persoonlijk goedvinden van je zelf. Me dunkt nu zijn toch alle bezwaren wel opgelost. Wel is het mijn bedoeling om in de eerstvolgende nummers van „Daniël" enkele brieven op tè nemen, maar ik zal dat op een dusdanige wijze doen, dat niemand weet van wie die brief is. Dus met, weglating van alles wat aanleiding zou kunnen geven tot openbaarmaking van je naam.

Je zal wel zeggen: waarom doe je dat Krijgsman, wat voor nut heeft dit ? Dat zal ik je zeggen. Daar zijn in Holland gelukkig nog heel veel mensen, die niet alleen aan jullie denken en over jullie praten, maar die met de daad betonen, dat hun liefde niet bestaat uit praten, maar dat ze hun portemonnaie en boekenkast wijd voor julhe openzetten. Welnu het is voor die mensen dat ik enkele brieven zal publiceren. De vrucht hiervan kan tweeledig zijn, n.1. zij die reeds gegeven hebben kunnen uit jullie brieven zien, dat hun gave door jullie ten zeerste wordt gewaardeerd en anderzijds mochten jullie brieven een aansporing zijn om de nietgevers tot gevers te maken. Dus jongens daar zit politiek in hoor! maar geoorloofde. De zaak is het dubbel waard. Het is mijn vaste overtuiging, dat een oprechte brief van jullie meer nut heeft dan tien brieven van mij. Ik geloof ook dat er tegen publiceren van jullie kant geen bezwaren zullen zijn.

Welnu, in het volgend nummer beginnen we dus met de eerste brief.

Allerl hartelijk gegroet van

KRIJGSMAN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen