Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

t Is psychisch...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

t Is psychisch...

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoe het komt, weet ik niet, maar over psychische nood wordt in de kerk vaak heel anders gesproken dan over lichamelijke nood. Ligt iemand in het ziekenhuis, dan kan hij doorgaans rekenen op begrip en meeleven. Maar is iemand opgenomen in een instelling voor geestelijke gezondheidszorg, dan staan we daar veel onwenniger tegenover.

Komt dit omdat er pas de laatste decennia brede aandacht voor de psychische noden is gekomen? Omdat we niet begrijpen waar al die psychische nood zo snel vandaan komt? Of omdat we ons er geen voorstelling van kunnen maken wat het is?
Naar de Schrift bestaat ons mensenleven in de driedeling van lichaam, geest en ziel. De ziel heeft alles te maken met de verhouding tot onze Schepper. Lichaam en geest zijn de fysieke en de psychische kant van ons leven. Ook deze twee terreinen ontkomen niet aan de gevolgen van de zonde en de gebrokenheid van dit leven. De een ervaart deze gebrokenheid in het lichaam, wanneer ziekte of handicap zijn deel wordt. De ander ervaart deze gebrokenheid in zijn psychische leven, bijvoorbeeld bij ernstige depressiviteit en uitzichtloosheid. Met alle gevolgen van dien voor het zielenleven: de aanvechting en de strijd. Maar daarom is psychische nood ook niet per definitie een gebrek aan geloof en vertrouwen op de Heere. Dat zeggen wij van lichamelijke nood immers ook niet.

Waar wij als christelijke gemeente belijden dat heel ons bestaan aan de gevolgen van de zonde onderworpen is, zullen we ook over psychisch lijden niet zeggen: het zit tussen de oren of het is aandacht vragen of die moet eens flink aangepakt worden. Het woord psychisch is voor velen een negatief geladen woord, synoniem voor aanstellerij, zwakheid, karakterloosheid óf ongeloof. Want zulke uitspraken komen, ondanks veel goeds, toch binnen onze gemeenten voor! Wie ooit in Raalte of Franeker gezeten heeft, wordt er levenslang op aangezien. En wat zegt iemand die anti-depressiva slikt of in therapie is: Je kunt beter een gebroken been hebben, want dan geloven de mensen tenminste dat je wat hebt... Het wekt geen verwondering dat velen niet met hun psychische nood in de gemeente voor de dag durven komen.

Mag ik dit keer pleiten voor een zorgvuldige en barmhartige omgang met hen die psychisch lijden kennen? Dat begint al bij de wijze waarop wij erover spreken en bij een houding waarin wij ons niet sterker (en dus beter) voelen dan degenen die in psychische nood gevangen zijn. Ook is het belangrijk om psychische nood en geestelijke nood te blijven onderscheiden, hoezeer ze soms ook met elkaar verweven liggen. Erg depressieve mensen zijn soms erg bevreesd dat ze de zonde tegen de Heilige Geest bedreven hebben. Mensen met een negatief zelfbeeld leven vaak in de vaste overtuiging dat ze voor de Heere ook niets waard zijn. Wat zijn een bijbels onderscheid en wijsheid toch nodig!
De Heere wil Zijn zegen gebieden wanneer wij in geestelijke liefde, geduld en trouw om onze psychisch kwetsbare naasten heen staan. Hun anker zoekt vaak wanhopig naar vaste grond. Gods Woord wil de vaste grond zijn waarop ook zij in al hun strijd en donkerheid mogen neerzinken als op een vast fundament.

Een volgende keer hoop ik te schrijven over de instellingen voor geestelijke gezondheidszorg. Laten we ter voorbereiding daarop om ons heen zien. Laat iemand maar eens vertellen wat borderline met haar doet. Luister maar eens open naar het verhaal van iemand die altijd depressief is, of misschien wel neigingen tot de dood heeft... Naar ouders of kinderen van deze gemeenteleden. Om zo in de geestelijke strijd te delen, en samen in die strijd voor Gods aangezicht te komen. Om net als de vier vrienden de verlamde voor Christus neer te leggen, die zelf tot Hem niet gaan kon. Opdat hij het ervaren mag: „Wanneer mijn geest in mij bezweek en overstelpt was door ellend, hebt Gij, o HEERE, mijn pad gekend"

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 14 oktober 2009

Terdege | 100 Pagina's

t Is psychisch...

Bekijk de hele uitgave van woensdag 14 oktober 2009

Terdege | 100 Pagina's