Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Iedere dag op zoek naar geld

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Iedere dag op zoek naar geld

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Dank u wel, fijn weekend meneer." Een straatkrant verwisselt van eigenaar. De verkoper glimlacht vriendelijk naar de man die een krantje van hem koopt. Dag in dag uit staat hij bij de supermarkt. Honderden mensen ziet hij komen en gaan. Ongeveer vijftien van hen kopen zijn Straatnieuws. Hij is één van de vele daklozen in Nederland.

Iedere dakloze heeft zijn eigen verhaal. Ze hebben vaak traumatische ervaringen gehad. Hun opvoeding verliep dramatisch. Ze kregen verkeerde vrienden, maakten verkeerde keuzes. De gevolgen? De één is verslaafd aan drugs, een ander is beland in de illegaliteit. Ze leven als zwerver, als prostituee. Sommigen zijn ernstig gestoord. Het is een bont gezelschap van mensen die geen thuis en weinig vertrouwen in hun medemens hebben.

Straatkrant

Eén van de dingen die een dakloze iedere dag weer bezig houdt is geld. Geld om voedsel van te kopen en geld voor een slaapplaats. Maar ook: geld voor drugs en alcohol. In Nederland genieten de verkopers van straatkranten inmiddels grote bekendheid. In deze kranten - overigens: bij de inhoud zijn wel eens vragen te stellen - staat het wel en wee van de daklozen centraal. Het gaat over hun leven en alles wat daar volgens de redacties bij hoort. Die krant levert de daklozen niet alleen geld op, maar is ook goed voor hun zelfrespect, zegt de hoofdredactrice van de Amsterdamse straatkrant: in een interview. "De krant helpt bij het afbreken van de onzichtbare muur die de daklozen omgeeft. Wie een krantje koopt, maakt vaak meteen een praatje. Zo ontstaat weer iets van sociaal contact. Her is prima voor het zelfrespect om de krant te verkopen. Het is eerbaar werk."

Dat sociale contact ontstaat vooral bij supermarkten en kleine winkelcentra. "Hij heeft eigenlijk een hele sociale functie", vertelt een klant van een Albert Heijn in Utrecht. 'Alle vaste klanten kennen hem. Hij is heel rustig en bescheiden. Hij let op kinderfietsjes, helpt bij het sjouwen van boodschappen en raapt dingen op die mensen laten vallen." De man lacht vriendelijk, groet iedereen, maar wil liever niet over zichzelf praten. Schaamt hij zich? Anderen verkopen hun straatkrant met behulp van allerlei grapjes en liedjes. Eén van de leuzen van Rini uit Soest is: "Ik ben dakloos, maar niet hopeloos!" Dit valt te lezen in het laatste nummer van Straatnieuws.

Geld van de staat

In deze Straatnieuws staat ook een reportage over problemen met het krijgen van een uitke-

ring. Daklozen kunnen in Nederland een uitkering krijgen. Maar om zo'n uitkering te krijgen, moeten ze wel aan een aantal eisen voldoen. Illegalen kunnen nergens op rekenen. Ook daklozen die wel aan de officiële regels voldoen, hebben soms moeite om een uitkering te krijgen. Probleem is dat daklozen vaak niet de wettelijke regels kennen en de informatievoorziening meestal summier is.

Ontmoeting

Een andere geldbron is bedelen. Uit onderzoek en politierapportages blijkt dat mensen - in het bijzonder in de stadscentra - steeds meer last hebben van bedelaars. Veel mensen vinden het bedreigend als een bedelaar ze benadert. Van de bedelaars - vaak harddrugsverslaafden - gedraagt een aantal zich agressief en hinderlijk: volgen, aanklampen, de weg versperren en dergelijke. Hierdoor ontstaat ergernis en overlast voor voorbijgangers. Niet alleen vervelend voor die voorbijgangers, maar ook voor daklozen die geen overlast veroorzaken.

Volgens de gemeenten krijgen veel daklozen een uitkering. Daarom vinden zij het niet nodig dat daklozen bedelen. De gemeenten roepen de burgers op om bedelaars geen geld te geven en hun geld anders te besteden. Rotterdam: "Er zijn veel (betere) alternatieven voor uw gift. Koop bijvoorbeeld een Straatkrant van een verkoper met een herkenbaar pasje. Of geef een bijdrage aan één van de opvang-en zorgvoorzieningen die zich bekommeren om daklozen en bedelaars zoals het Leger des Heils. Geef om hem, niet aan hem!" Stichting Ontmoeting is zo'n organisatie die hulp biedt aan daklozen en bedelaars. Ze bieden op basis van christelijke naastenliefde professionele hulp. Daarbij gaan ze uit van de behoeften en mogelijkheden van de hulpbehoevende. Naast de ontmoeting tussen de hulpverlener en een medemens wijst de naam Ontmoeting op de ontmoeting tussen de Heere Jezus en de Samaritaanse vrouw. Ze hopen dat via de stichting mensen in aanraking komen met het Evangelie. Door middel van praktische diensten gaan beroepskrachten en vrijwilligers naast de medemens staan om mensen zonder thuis de nodige steun te geven die zij nodig hebben om maatschappelijk te kunnen participeren.

Illegaal

Niet alle bedelaars ontvangen een uitkering. Voor hen is bedelen - naast stelen - vaak de enige inkomstenbron. Het zijn vooral illegalen die het van bedelen moeten hebben. Illegalen kunnen op weinig krediet rekenen in de samenleving. Ze horen hier niet en moeten maar snel terug gaan naar het land van herkomst. Zo redeneert men vaak. Maar ook illegalen hebben hun eigen verhaal. Op het centraal station van Utrecht bedelt Pablo. Het verhaal van Pablo is schrijnend. De Peruaan ontmoette in zijn vaderland een Nederlands meisje. "We werden verliefd en ik ging met haar mee naar Nederland. Eigenlijk moest ik terug maar we hielden van elkaar en gingen samenwonen." Vier jaar lang verbleef hij zo in Nederland. Zijn vriendin werkte en ook hij verrichte hier en daar wat losse klusjes. Alles ging goed, totdat hij in aanraking kwam met het Evangelie. "Ik kreeg een Bijbel, ging er in lezen en het raakte me. Er veranderde wat in mijn leven." Zijn vriendin verzette zich tegen deze verandering en ze kregen - ruzie. Uiteindelijk kwam het zover dat ze hun relatie verbraken. "En toen stond ik op straat. Ik kon nergens naar toe. En mijn ex-vriendin deed net alsof ze me nooit had gekend." Dat is ook de reden dat hij nog steeds geen verblijfsvergunning heeft. Maar hij gelooft dat het goed zal komen. Hij vindt dat het gesprek weer lang genoeg geduurd heeft. "Ik.ga weer verder, want ik wil vannacht ergens kunnen slapen en daarvoor heb ik nog vijf euro nodig." Hij sjokt naar een volgende voorbijganger, spreekt haar aan en vraagt om geld. Geërgerd schud ze haar hoofd en draait zich om. Pablo wacht nog even, schudt zijn hoofd en loopt weer verder, op zoek naar geld.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 januari 2005

Daniel | 32 Pagina's

Iedere dag op zoek naar geld

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 januari 2005

Daniel | 32 Pagina's