Een mannelijke Zoon gebaard

‘En zij baarde een mannelijken Zoon, Die al de heidenen zou hoeden met een ijzeren roede; en haar Kind werd weggerukt ot God en Zijn troon. En de vrouw vluchtte in de woestijn, alwaar zij een plaats had, haar van God bereid, opdat zij haar aldaar zouden voeden duizend tweehonderd zestig dagen’.
Openbaring 12:5-6

Het is de Zoon van God, de Zoon des mensen, de Zoon van David, de Messias. Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op Zijn schouder; en men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst Juist de geboorte van dit heilig Kind Jezus wilde de draak verhinderen. Hij kon het niet. Het Woord is vlees geworden.

Koning Herodes

Het dreigen van de draak hield echter niet op. Herodes zocht het Kind te doden. De duivel verzocht Hem in de woestijn. Aan het einde van Zijn leven zoekt de bende Hem gevangen te nemen en zegt Hij: Dit is uw ure en de macht der duisternis. Hij was echter gekomen om de werken des duivels te verbreken. Want al hangt Hij schijnbaar machteloos aan het kruis en denkt de draak Hem te verslinden, dan vermorzelt Hij satans kop. Het sterven van dit Kind is de weg tot het leven.
‘Die al de heidenen zou hoeden met een ijzeren roede’. In Psalm 2 lezen we van koningen die zich opstellen en tezamen beraadslagen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde. Ze doen het echter tevergeefs, want de mannelijke Zoon zal hen verslaan met een ijzeren scepter.
Maar Christus is toch ook gekomen om heidenen zalig te maken? Ja zeker! Wie onvoorwaardelijk en hartelijk voor Hem buigt als een strafwaardige zondaar, krijgt de genadescepter toegereikt. Maar wie zijn verzet niet opgeeft en niet buigt, zal voor eeuwig verloren gaan. Het Evangelie van vrije genade vertedert een mens of verhardt een mens. Simeon zei: ‘Deze wordt gezet tot een val en opstanding van velen in Israël en tot een teken dat wedersproken zal worden’. Hij heeft echter maar één woord te spreken en de grootste tegenstander ligt aan Zijn voeten. Onderzoek het toch tussen God en uw ziel wat de boodschap van het Evangelie in uw leven doet.

Het dreigen van de draak hield echter niet op. Herodes zocht het Kind te doden. De duivel verzocht Hem in de woestijn.

Het recht van God

Voelt u in deze adventsweken het recht van God in uw ziel? Dat recht, dat u zou moeten verslinden? Smeek of God u een oog wil geven om te zien op dit Kind, op die mannelijke Zoon, want Hij is machtig te verlossen; op deze Man, die een Kind werd, want Hij is ook gewillig om doodschuldige zondaren zalig te maken, die door Hem tot God gaan.
‘En haar Kind werd weggerukt tot God en Zijn troon’. Johannes ziet de overwinning van Christus. Bij Zijn sterven is Zijn ziel weggerukt tot God. De overwinning op Goede Vrijdag is bezegeld op de Paasmorgen. De hemelvaart is het einde, niet de dood; de troon is Zijn plaats en niet het graf.
Kerst en hemelvaart worden in één adem genoemd. Daar lag veel tussen: Zijn borgwerk hier op aarde. Het verheerlijken van God en het verbreken van de werken des duivels. Daarom is Hij uitermate verhoogd en verkreeg Hij de plaats der eer aan Gods rechterhand. Zo zeker Hij daar gekomen is, zo zeker zullen ook al de Zijnen daar komen. Daar staat dit Kind Borg voor. De poorten der hel zullen Zijn gemeente niet overweldigen.

Vlucht in de woestijn

Nog altijd voert de draak krijg tegen het Kind en tegen allen die bij het Kind behoren. Hij wil Christus treff en in de Zijnen, die Gods geboden houden. Dat wordt ondervonden door Gods kinderen. De Kerk op aarde is een strijdende Kerk. Dat zien we aan de vrouw. Nauwelijks is het Kind weggerukt, of de vrouw vlucht in de woestijn. Nu het Kind onbereikbaar is voor de draak, stelt hij alles in het werk om de vrouw in zijn klauwen te krijgen. In de woestijn is onvruchtbaarheid, eenzaamheid, verlatenheid en dreigen doodsgevaren. Het betekent ook dat ze afgescheiden, afgezonderd is, als een gast en vreemdeling op de aarde. Ze is in de woestijn op doorreis naar een beter vaderland.

In de woestijn heeft ze echter ook een plaats, die haar van God bereid is. Een oase, een Elim, een plaats waar Hij naar haar hart spreekt. De Kerk komt niet om in de woestijn. De vrouw wordt gevoed. Ze krijgt brood uit de hemel en water uit de steenrots. Duizend tweehonderd zestig dagen. Dat is een lange tijd, maar ook een door God bepaalde tijd.
Hij zal Zijn volk niet eindeloos kastijden,
noch eeuwiglijk Zijn gramschap hun doen lijden.

ds. G. van Manen, Elspeet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen