25 jaar zendingswerk in Izi (Nigeria)

'Dit is van de HEERE geschied en het is wonderlijk in onze ogen'

Op het grote terrein voor de John Calvin Secondary School in Oswanka zijn duizenden mensen samengekomen. Van heinde en ver Ze zoeken een plaatsje onder het tijdelijk afdak van bamboe en palmtakken. Het is boeiend even rond te kijken voor de plechtigheid begint. Links mensen in witte overhemden en zwarte broeken. Dat zijn evangelisten, ouderlingen en diakenen. Daarnaast de Bijbelschoolstudenten in hun blauwe truien. Vóór ons de vrouwen, gekleed in hun mooie kleurige gewaden. Daarnaast weer mannen, vrouwen, kinderen, het koor, de genodigden. En daarachter nog rijendik allemaal mensen die geen plaatsje meer kunnen bemachtigen. Sommigen zijn in de laadbak van een lege vrachtauto geklommen om toch maar niets te missen. Het is zaterdag 8 januari 2000. De jubileumdag waarop feestelijk herdacht wordt: 25 jaar zendingswerk in Izi.

Bovenschool

Dan valt ons oog nog op een groepje kinderen die allemaal gekleed zijn in groen-wit uniform. Het treft ons dat deze kinderen alles zo aandachtig observeren en ook op een aparte manier communiceren. Het zijn de kinderen van de dovenschool in Onuenyim- Iseke, een onderdeel van Effatha, een project voor kinderen en volwassenen met een lichamelijke handicap. Samen met hun onderwijzers en begeleiders zullen zij vandaag ook laten zien wat zij geleerd hebben.

Dan wordt het stil. Op authentiek Nigeriaanse wijze heet ds. Ebeke alle aanwezigen hartelijk welkom. Aan de speciale gasten uit Nederland worden extra woorden gewijd. Het zijn ds. en mevr. Sonnevelt, evangelist Joh. Commelin, dhr. en mevr. Adriaanse. Met hen zijn meegekomen dokter T. Dorresteyn en dhr. Van de Brink. In het openingsgebed vraagt ds. Onwe om de zegen van de Heere over deze speciale herdenkingsdag. Dan zingt het koor een speciale 'welcome song' (welkomsdied).

'Eben-Haëzer'

Ds. Sonnevelt, die hier voorheen dienen mocht als zendingspredikant, begint met groeten en felicitaties over te brengen. Vervolgens leest hij een brief voor van mevr. Elshout, wiens echtgenoot ds. Elshout, diverse malen in Nigeria is geweest en tijdens zijn laatste bezoek aldaar overleed. Indrukwekkend besluit zij de brief met de laatste woorden van psalm 90.

Ds. Sonnevelt mediteert naar aanleiding van de woorden: 'Eben-Haëzer' uit 1 Sam. 7 : 1-12, 'Tot hiertoe heeft ons de HEERE geholpen'. Samuel roept het volk op de afgoden weg te doen en zich te keren tot God. Wanneer zij zich vergaderen in Mizpa, waar Samuel voor hen wil bidden, komt dit de Filistijnen ter ore. Zij bereiden zich voor op een strijd tegen Israël, dat hiervan erg schrikt. De kinderen Israels vragen Samuel tot de Heere te bidden om verlossing. Samuël offert en bidt de Heere, Die hen verhoort en redt uit de hand van de Filistijnen. Voor de redding van het volk Israël was het nodig dat Samuël de Heere een melklam offerde. Wij hebben ook een offer nodig, net als het volk Israël toen. Ook de heidenen weten dat; hoeveel dieren zijn er al niet geofferd? Er is echter één offer dat echt voldoening kan brengen en voor altijd genoeg is, het offer van de Heere Jezus. Kennen wij dat offer?

Behalve dat we op een dag als deze terug mogen zien, moeten we ook opzien, omhoog kijken, naar God, en Hem de dank en eer geven. Niet onze eigen daden centraal stellen, want dan wordt Zijn Naam onteerd. Maar we moeten juist Zijn Naam groot maken. Ook Samuël bracht de dank aan God. Hij richtte een teken op; 'Eben- Haëzer', 'The Stone of Help' (lett. Steen van de hulp). Tot hiertoe heeft de Heere ons geholpen. Ds. Sonnevelt vraagt uitdrukkelijk aandacht voor de handhaving van de eigen identiteit van kerk en zending, de schriftuurlijke-bevindelijke waarheid en de levenswandel die daaraan verbonden is.

Terugzien, opzien en vooruitzien op deze dag. We moeten elkaar, ook in de toekomst, tot een hand en een voet zijn. Elkaar ondersteunen, helpen, zodat het Evangelie voortgang mag hebben en verspreid mag worden, tot eer van Gods naam!

Gezamenlijk wordt dan staande Psalm 23 in de Izi taal gezongen. Zo klinkt uit vele monden: 'Iphe kakota ree bu etsoru Chipfu, Jasuwaruroya g'anyi tsoru iya'.

Ds. Iziogo

Na het breken van de traditionele kolanoot en een toespraak van pionierevangelist J.M. Commelin, hier werkzaam van 1974 tot 1978, zingen medische studenten het hed 'Amazing Grace' ('Genade groot...'). Commelin eindigt met Psalm 118 : 23: 'Dit is van de HEERE geschied en het is wonderlijk in onze ogen'. Daarna geeft ds. Iziogo een overzicht over de jaren 1978-1988. 'Bij het vertrek van evangelist Commelin werd in zes dorpen iedere zondag het Woord gebracht. Na hem werd het werk voortgezet. Vele andere zendingswerkers kwamen, anderen vertrokken weer. Zo bouwde de Heere Zijn koninkrijk in de dorpen. In 1988 waren er 36 kerkjes. In dat jaar vond ook de instituering van de kerk plaats; voor het eerst werden er ouderlingen en diakenen bevestigd. Vijf dagen na de instituering werden voor het eerst twee broeders van de Nigeriaanse kerk, de NRC, bevestigd in het ambt van predikant: D.N. Mbam en K.U.A. Iziogo. In 1987 ontviel ons broeder H.M. Visser en vier jaar later overleed ds. Elshout op het zendingsveld'.

Na een lied van de studenten van de "John Calvin Secondary School" komen de kinderen van de dovenschool aan de beurt. In gebarentaal worden allerlei Bijbelse vragen aan hen gesteld. 'Wie waren de eerste mensen? ' Op deze wijze worden ze ook beantwoord. Als zij tenslotte een lied zingen is dat minstens even indrukwekkend als het mooie zingen van het 'Central choir', het grote koor.

Uit alle volken

Evangelist T.J. Rijneveld memoreert de jaren 1988-1999 en typeert die met de woorden uit psalm 75 : 2: 'Wij loven U, o God! Wij loven dat Uw Naam nabij is; men vertelt Uw wonderen'. 'Waren er in 1988 in totaal 27 ambtsdragers, nu mogen er zo'n 90 zijn. En het aantal kerkjes van de Nigeria Reformed Church groeide van 36 tot bijna 80. De Bijbelvertaling in het Izi zal naar verwachting dit jaar klaar komen. Onlangs werd de verantwoordelijkheid van het diaconale werk volledig aan de NRC overgedragen. Ook een mijlpaal in de zelfstandigwording. Op het zendingsveld doet ook de moderne techniek zijn intrede: computers, e-mail en zonne-energie zijn al niet meer weg te denken, terwijl in 1988 voor een telefoongesprek nog een hele dag gereisd moest worden'.

'Alles overziende mogen we zeggen dat wat gedaan mocht worden alleen mogelijk was door Gods genade. Hij zond helpers en voorzag in de middelen. Behalve van de zending van de Gereformeerde Gemeenten werd ook hulp ontvangen van 14 andere donoren. Wat een zegen.

Toch is de grootste gave de Heere Jezus Zelf. Hij is de enige Weg terug tot God. Om als mens weer verzoend te worden hebben we persoonlijke kennis nodig aan Christus. Kennen we Hem al persoonlijk? Begonnen onder de Izi stam mag het Woord nu gebracht worden onder ongeveer 20 verschillende stammen. Alleen in Abakaliki al komen mensen uit zo'n 17 verschillende stammen naar de Nigeria Reformed Church.

In Openbaring 7 lezen we over een schare die niemand tellen kan uit alle natie, en geslachten, en volken, en talen die voor de troon staan en voor het Lam en die met grote stem uitroepen: 'De zaligheid zij onze God, Die op de troon zit, en het Lam'. Moge het werk van de afgelopen 25 jaar ook daartoe bijdragen dat de Heere de eer zal ontvangen'.

Na collecte, bekendmakingen en gebed wordt de dag naar goed Afrikaans gebruik besloten met een gezamenlijke maaltijd.

Nigeria,

Wilma Engelbracht, Teunis Rijneveld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen