Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gevaren zullen er blijven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gevaren zullen er blijven

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uit verscheidene artikelen over de zending in Rhodesia is de zendingsverpleger Van Woerden voor ons een bekende geworden. Toen deze in november 1957 naar Zuid-Rhodesia vertrok, was het de bedoeling, dat dit voor de tijd van vijf achtereenvolgende jaren zou zijn. Als die tijd verstreken was, zou er een verlof van één jaar op volgen, een vakantie, die in het vaderland zou worden doorgebracht.

De ervaring heeft geleerd, dat de periode van vijf jaar te lang is. Zowel geestelijk als lichamelijk eist dit te veel van de europeaan, die onder een geheel ander klimaat is opgegroeid. Letterlijk verstaan we onder dit klimaat de hogere temperaturen, met lange droogte-en regenperioden, en ook de voeding, die aanmerkelijk veel verschilt met die in Nederland. Figuurlijk verstaan we onder ander klimaat: de omgang met mensen van totaal andere denkwijze; met naturellen met hun ondoorgrondelijke gelaatsuitdrukking en een adat (volksgebruiken), waar de blanke hermetisch buiten gesloten wordt.

De praktijk heeft geleerd, dat men óf deze periode niet geheel ten einde brengt, zoals ds. Fraser en veel anderen op andere zendingsterreinen, óf dat men zo'n knak heeft gekregen, dat men eigenlijk nooit meer in staat is, zo'n zware taak weer op zich te nemen. Ook de zendingscommissie van cle Free Presbvterian Church of Scotland heeft dit bezwaar aangevoeld: et overlijden van ds. Fraser net op de grens van zijn verlof verleden jaar om deze tijd, was in dat opzicht een harde les. Men heeft daarom besloten om aan J. van Woerden nu, na een ruim driejarig tijdperk van schier bovenmenselijke arbeid, een verlof van een half jaar te verlenen. Er kan echter in de korte spanne tijds, die hem van zijn vertrek uit Bulawayo nog scheidt, heel wat gebeuren. De spanningen in de wereld van vandaag zijn overal groot, maar dragen in het ontwakende donkere Afrika toch wel een specifiek karakter. Meermalen is het ons uit de artikelen gebleken, dat er een oude, ingewortelde haat in de harten leeft tegen al wat blank is. Het was meermalen kennelijk, dat het door de wederhoudende goedheid Gods was, clat deze haat zich niet in daden van wraak en geweld kon uiten. De minste aanleiding of gedachte van verongelijkt te zijn, deed hun bloed onstuimig opbruisen en zou hen spoedig doen vergeten al 't goede wat hun cloor cle witte man was toegekomen, want ook onder de primitieve volken, evenals trouwens in onze beschaafde wereld, gelooft men maar niet voetstoots in cle onbaatzuchtigheid van een ander. Omdat al ons eigen handelen van nature groeit op de akker van het egoïsme, is men geneigd te denken, dat zo de waard is, zo ook zijn gasten zullen zijn. Gelukkig cle arbeiders op het zendingsveld, die iets hebben mogen Ieren van hetgeen Paulus zegt in Handelingen 20 : 24 „Maar ik acht op geen ding " Die zullen cle teleurstellingen, die het zendingswerk met zich mee brengen, met Gods hulp kunnen dragen.

Naast deze ondeugd van ondankbaarheid hebben blank en zwart ook cle ondeugd van hoogmoed gemeen. Deze gesteldheid speelt de naturel, die enige sporten op de ladder der ontwikkeling beklommen heeft, vaak lelijk parten, en bezorgt cle zendeling, die met hem moet samenwerken, heel wat zorg en eist een buitengewoon geduld. Aan clat geduld zijn grenzen en als hun hoogmoed hen dan nog drijft tot misdadige verwaandheid en gebrek aan discipline, zodat daardoor cle gang van het werk belemmerd wordt, moet er noodwendig ingegrepen worden.

Zo zag ook Van Woerden zich genoodzaakt een van zijn helpers uit zijn werk te ontslaan. Maar wat in onze maatschappij heel gewoon is, heeft in een primitieve staat geheel andere gevolgen en uitwerking. Daar zijn geen arbeidsbureaus, die een werkloze opvangen en zo spoedig mogelijk weer aan een baan helpen. Ook zijn daar geen wetten en geordende machtsmiddelen, om cle werkgever, die zich vaak tot zijn spijt tot een dergelijk ontslag genoodzaakt ziet, genoegzaam te beschermen. Al is het gebied, waarin cle zendingspost Mbuma gelegen is, niet geheel van politietoezicht ontbloot, toch is de dichtstbijzijnde post nog 70 km van de zendingspost verwijderd. Denkt u deze twee posten echter niet in als verbonden door een keurig geplaveide autobaan,

waarop clie afstand in een uurtje kan worden afgelegd. Ook is er geen telefoonverbinding.

Toen er kort na het aangezegde ontslag van deze neger politiehulp nodig was, omdat de ontslagene op de zendingspost moeilijkheden veroorzaakte, ging er een dag mee heen voordat de hulp verscheen. Met bovenmenselijke inspanning had de politieauto zich een weg gebaand door het oerwoud, dat door de langdurige regens doorweekt was, zodat er 4% uur nodig was om de 70 km af te leggen.

De positie van de enkele blanke tegenover de verbondenheid van cle stam, waartoe de ontevredene behoort, is niet benijdenswaardig, vooral niet in de lange afrikaanse nachten met zijn geheimzinnige geluiden, te midden van een als 't ware gemaskerd volk, waarvan men niet weet, of men er wel één geheel vertrouwen kan. Alleen door de bescherming van de Allerhoogste tegen de pijl die des daags vliegt en tegen de pestilentie, die in de donkerheid wandelt en tegen het verderf, dat op de middag verwoest, kan in zulke omstandigheden de vrees voor de schrik des nachts weggenomen worden. (Ps. 91). Wat kan het een steun zijn voor de enkeling, in de gevaren die hem omringen, als men weet, dat er elders wordt meegeleefd en er gebeden worden opgezonden. Voor Petrus in de gevangenis ging er een gedurig gebed op van de gemeente. Paulus, als hij de gevaren en moeilijkheden in zijn zendingswerk ziet, vraagt om de voorbede van de gemeente (2 Thes. 3).

Mocht er zo ook onder ons een gedurig gebed opgaan om de bewaring van hem, die op zijn eenzame, vooruitgeschoven post om de wil des evangelies zich in gevaar bevindt. Dat de Heere, voor Wie cle nacht is als een schijnend licht, hem moge bewaren en hem de troost geven, dat zonder Gods wil geen hond zijn tong kan verroeren en er ook geen haar van ons hoofd kan worden gekrenkt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 december 1960

Daniel | 8 Pagina's

Gevaren zullen er blijven

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 december 1960

Daniel | 8 Pagina's