Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kosteres in hart en nieren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kosteres in hart en nieren

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Veertig jaar geleden werden Door Toornend en haar man aangesteld als kostersechtpaar voor de evangelisatiepost in Alkmaar. „Ik fiets met een omweg langs ons oude kerkje.

In Oudorp, tien minuten fietsen van het centrum van Alkmaar, woont Door Toornend-Aangeenbrug (1942) in een bescheiden tussenwoning met een weelderige tuin, die haar liefde voor tuinieren en bloemen weerspiegelt. Ze is geboren in Haarlem en verhuisde naar het dorpje Oudorp, toen haar man een baan in Alkmaar kreeg. „Laatst vroeg iemand of ik niet terug zou willen, maar daar is geen denken aan. Ik woon al 43 jaar in dit huis en ik kerk en werk met genoegen in deze evangelisatiepost.”
Er is wel veel veranderd, geeft ze toe, en dat is niet gemakkelijk. De veranderingen betroffen niet alleen het kerkelijk leven. „Tien jaar geleden overleed mijn man, hij was langere tijd ziek. Dat is een groot gemis. Hij was zo betrokken bij de nieuwbouw destijds in 1992.”
Ze haalt een boekje met foto’s tevoorschijn. Je ziet de kleine kerk aan ’t Wuiver stapsgewijs vanaf de fundamenten verrijzen. „Mijn man ging elke dag kijken hoe het werk vorderde. Het was zo’n fijn kerkje. Toen hij nog een baan had, gingen we samen in de avonden de kerk schoonmaken. We hebben geen kinderen, we vonden het fijn om het te mogen doen. Nu staat het te koop. Destijds kwamen er op zondag vijftig of zestig mensen, momenteel zijn het er hooguit twintig. Ik fiets er liever niet langs, dat doet echt pijn. Daar staat mijn gebouwtje, denk ik dan. Nu neem ik bewust een omweg.”
Officieel hoort de niet geïnstitueerde evangelisatiepost sinds twee jaar bij de Gereformeerde Gemeente van Lisse. „Daarvoor waren we aangesloten bij de gemeente van Enkhuizen. We hebben tegenwoordig diensten in ‘Bij de Bron’, een gehuurd pand. Daar worden ook de wekelijkse maaltijden gekookt, die weer wel goed bezocht worden. Maar de stap naar de bijeenkomsten op zondag is blijkbaar te groot. Dat is treurig. Evangelist Kwantes zei het vroeger al: ‘Het is hier het echte heidendom.’ Ik begrijp natuurlijk goed dat jonge gezinnen vertrekken, vooral omdat hier geen goede christelijke scholen zijn.”

Vier gangen
Een jaar geleden werd bij een bevolkingsonderzoek borstkanker bij Door geconstateerd. „Het was een agressieve vorm van kanker die niet op één plek zat en uit verschillende haarden bestond. Achteraf moest ik drie keer geopereerd worden. Twee keer dacht de chirurg een borst-besparende operatie te kunnen doen maar toen bleek alsnog dat ik een borstamputatie moest ondergaan. Dat was zeer ingrijpend, net als de zware chemokuren. Nu voel ik me gelukkig een stuk beter. Mijn haar begint weer te groeien en ik kan weer werken, al moet ik nog wel voorzichtig aan doen. Maar het is fijn om weer mee te kunnen doen met de maaltijden die we wekelijks aanbieden.
Dat doen we met vier ploegen. De vrouwen die meehelpen, komen uit onze gemeente, uit Lisse, Enkhuizen en zelfs van de Veluwe, uit Scherpenzeel. Gemiddeld komen er wel tussen de 25 en 30 mensen. Het is een kleurrijk gezelschap. Heel nette mensen, die vaak alleen staan en behoefte hebben aan contact en gezelligheid, maar eerlijk gezegd zijn er ook mensen waar je de brandslang wel op zou willen zetten.”
Voor vier euro krijgen de gasten een goede, verse maaltijd van vier gangen voorgeschoteld, zegt Door. „Soms zitten we met elkaar tien kilo aardappelen te schillen. De vrijwilligers die koken, eten uiteraard mee om in gesprek met de gasten te kunnen komen. Na afloop geeft de coördinator uitleg over het gelezen Bijbelgedeelte. De bedoeling is natuurlijk dat mensen dan op zondag de diensten bijwonen, maar zoals ik al zei, heb ik dat in al die jaren nog niet meegemaakt.
Of we hier wel eens een dominee hebben? Nee, die komen hier helaas niet. Als dat een keer zou gebeuren, zou ik hem hartelijk welkom heten. Studenten hebben volgens mij nog nooit van Oudorp gehoord. Laat staan dat ze weten waar het ligt. Natuurlijk hebben we evangelist Baan. Maar toch voel je je als gemeente wel eens in de steek gelaten.”

Vrijwillig
Ze blikt een beetje weemoedig terug. „’s Zomers is het hier wat drukker, met toeristen uit andere kerkelijke gemeenten. Ik herinner me dat het in de kerk aan ’t Wuiver soms zo vol was, dat mijn man en ik in de hal gingen zitten om onze plaatsen in de kerk af te staan. Mooie herinneringen zijn dat, aan een goede tijd.
Evangelist Kwantes was een joviale man, met veel hart voor de mensen. Hij was zo blij met ons eerste eigen pand, een bouwschuur tegenover de plek waar later de kerk werd gebouwd. Daar moest echt alles aan opgeknapt worden. Voor die tijd huisden we in een school. Kwantes heeft hier ruim zestien jaar gestaan. Toen hij overleed, kwam evangelist Versteeg en daarna Van den Boogaart. Nu hebben we evangelist Baan. Hij gaat ook het land in om voor vrouwenverenigingen en scholen te spreken. Als hij niet in Alkmaar voorgaat, komt er een ouderling uit de gemeente van Lisse.
Overigens is het met andere kerken hier hetzelfde gesteld. Het kerkje van de hervormde gemeente in het dorp staat intussen ook al leeg, omdat er geen diensten meer worden gehouden. Het is een trieste ontwikkeling.
In ‘Bij de Bron’ is het elke dag open huis. Mensen kunnen een kopje koffie drinken, even praten en informatie krijgen over de diensten. Soms komt er niemand, soms een paar mensen. Ik maak samen met iemand anders het gebouw schoon en ik doe de was. Het afgelopen jaar moesten anderen het overnemen, ik ben heel blij dat ik weer aan het werk ben.”
Het werk is vooral vrijwillig. „We doen het al jaren met een aantal echtparen. We hebben een hecht clubje en we hebben veel steun aan elkaar. Als ik op al die jaren terugkijk, moesten we van mensen afscheid nemen. Maar we maakten ook huwelijken mee en er werden kinderen gedoopt. Zo gaan verdrietige herinneringen en mooie momenten hand in hand. En in een kleine gemeente ben je als vanzelf op elkaar aangewezen.”

Meer informatie over de evangelisatiepost in Alkmaar en het leven en werk van evangelist J. Kwantes is te lezen in: ‘Werp uw brood uit op het water’, door L. Vogelaar; uitg. J. Koster, 2009; ISBN: 978-90-555-1522-6.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 augustus 2014

Terdege | 84 Pagina's

Kosteres in hart en nieren

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 augustus 2014

Terdege | 84 Pagina's