Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe natuurgenezer Lodewijkx munt slaat uit zijn talenten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe natuurgenezer Lodewijkx munt slaat uit zijn talenten

14 minuten leestijd Arcering uitzetten

,,God is machtig om mensen te genezen! Voor God is kanker net zo gemakkelijk te genezen als bijvoorbeeld griep! Hij vraagt alleen aan ons: Erken Mij als Uw Heer en Meester. (...) Ga niet aan Hem voorbij. Breng de middelen zoals goede voeding en voedingstoffen voor Zijn Aangezicht in de stille verwachting dat Uw zwak en ziek lichaam er nieuwe kracht door zal ontvangen." Een beschouwing van een gereformeerd ethicus? Of een citaat uit een stichtelijke overdenking in één van de onder ons bekende kerkelijke organen? Nee, verre van dat. De aangehaalde zinsneden zijn afkomstig van orthomoleculair natuurgeneeskundige A. J. Lodewijkx in Ermelo. Hij drijft daar een natuurgeneeskundig adviesbureau dat naar zijn zeggen uniek is omdat het Gods Woord als leidraad neemt. Overwegend patiënten uit reformatorische kringen bezoeken de praktijk in Ermelo. Velen van hen dragen de natuurgenezer op handen. Daar staat echter een lijvig klachtendossier tegenover.<br />

Ik zal open kaart spelen. Ik verdien goed geld aan die tabletten, aan elke pil die geslikt wordt. Ik zit hier niet voor de kat z' n staart. Ik woeker met mijn talenten en sla er munt uit.'' In de spreekkamer van orthomoleculair natuurgeneeskundige A. J. Lodewijkx luistert in maart 1982 mevrouw J. Arts verbijsterd naar de bekentenis van de ,,alternatieve" genezer. Nadat zij de eerste keer met een tas vol vitaminen a raison van ƒ 400,- naar huis toog, is zij teruggekeerd om Lodewijkx het vuur na aan de schenen te leggen. In stomme verbazing hoort zij aan hoe hij dik geld verdient aan mensen die hem als een laatste strohalm aanklampen. Haar indruk dat de natuurgeneeskundige op de Veluwe niet te vertrouwen is, verandert in de loop van het gesprek in een rotsvaste overtuiging. Opgelucht staat zij na twintig minuten in de buitenlucht, genietend van de lente op de Veluwe.

De bekentenis in de spreekkamer is onthullend. Dat mevrouw Arts in de facade van christelijkheid, indrukwekkend instrumentarium en medische termen een bres slaat, deert de natuurgeneeskundige niet. Wie volgt? Tussen Groningen en Terneuzen wonen de patiënten van de genezer. Uit alle windstreken komen ze. Vaak na vruchteloze behandelingen door reguliere artsen die een chronische kwaal niet kunnen genezen. Veel patiënten stellen een grenzeloos vertrouwen in Lodewijkx. Ernstige kankerpatiënten kloppen aan om hulp. Zij geven zich volledig aan hem over. En aan zijn portemonnee.

Persoonlijke aandacht
Het doet denken aan een oeroud foefje. Waarzeggers, kwakzalvers en bevoegde psycho-analytici kennen de eenvoudige techniek om iemand onverdeelde persoonlijke aandacht te geven. Dat werkt.

Niet in de laatste plaats zoekt menige ernstige patiënt zijn heil bij Lodewijkx omdat hij zich als een christelijke natuurgenees- O kundige presenteert. „Zo'n fijne rechtzinnige jongen", zo drukt een gelovige patiënte iiaar vertrouwen in Lodewijkxuit.
„Heel veel patiënten van mij komen uit reformatorische kringen", zegt Lodewijkx telefonisch in het enige en korte gesprek dat wij met hem voeren. ,,In Ermelo groeit een natuurgeneeskundig centrum dat niet alleen uniek is voor de Veluwe, maar dat in Nederland zijn gelijke niet kent", jubelt het door Lodewijkx uitgegeven tijdschrift. Over de praktijken van de,,geneeskundige" in Ermelois ook andere, onthutsende informatie te verkrijgen.

Sint Louis
Adrianus Jan Lodewijkx is een op 5 februari 1939 geboren Rotterdammer. Na het overlijden van zijn moeder groeit Ad Lodewijkx op bij zijn grootvader, de gereformeerde gemeente-predikant ds. A. Verhagen. In het predikantengezin maakt Lodewijkx zich de reformatorische beginselen eigen. Hij maakt kennis met de tale Kanaans, waar hij later veel gebruik van maakt. Zijn militaire dienstplicht vervult Lodewijkx als chauffeur.
Typerend is de bijnaam die dienstmaten hem geven: Sint Louis, de heilige Lodewijkx. Een poging om toegelaten te worden tot de predikantenopleiding van de Gereformeerde Gemeenten wordt door het curatorium verijdeld. Aanvankelijk speelt de carrière van Ad Lodewijkx zich vooral af in het vertegenwoordigersleven. Met zijn vlotte babbel vindt hij keer op keer een andere werkgever.

Familiekringen melden dat het tanend huwelijksgeluk met zijn jeugdliefde Wil alle glans verliest wanneer Lodewijkx het aanlegt met het model van een door hem opgezette fotostudio. Een nieuw begin in het noorden van het land eindigt met een nachtelijke overval door Lodewijkx sr. die vrouw en kinderen bij hem weghaalt. Een scheiding maakt een definitief einde aan de relatie.

Amnestie
De belangstelling van Lodewijkx voor de alternatieve geneeskunde leidt in april 1980 tot zijn aanstelling als secretaris van Amnestie, de patiëntenvereniging van mensen die volgens de therapie van de bekende dokter Moerman worden behandeld. Opwinding gaat aan de benoeming vooraf, aangezien verschillende leden zich fel verzetten tegen de aanstelling van Lodewijkx.
De nieuwe secretaris slaat de oppositie hard terug in een civiele procedure. Nog geen jaar later ziet Amnestie haar secretaris graag vertrekken wanneer deze zijn ontslag aanbiedt.

Hoge winsten
Vanuit een drive-in woning in Harderwijk bouwt Lodewijkx in 1981 voortvarend aan zijn eigen natuurgeneeskundig rijk. Hij richt de Stichting niet-toxische geneeswijzen op. De organisatie heeft onder meer als doel het welzijn en de belangenbehartiging van patiënten van dokter Moerman te bevorderen. ,,De stichting zal zich bij haar beleid laten leiden door Gods Woord en haar activiteiten zullen hieraan onderworpen zijn'', aldus de statuten.
Een jaar later roept Lodewijkx het bureau Media Natura in het leven voor de verzorging van onder andere boeken en cursussen. Het postorderbedrijf ,,B & A essentiële voedingsmiddelen per post" gaat gelijktijdig van start.
Hoge winsten stromen binnen via het natuurgeneeskundig adviesbureau dat aan de Stichting voor orthomoleculaire geneeskunde is verbonden. In de spreekkamer aan de Emdenmeen in Harderwijk wordt de man die niet meer dan een muloA diploma behaalde, geconfronteerd met ziekten die variëren van kanker tot migraine. Een consult bij de christelijke natuurgenezer kost enkele tientjes. Voor die prijs prikt Lodewijkx een druppel bloed uit de pink van de patiënt, waarna hij met behulp van een microscoop en een polaroidcamera en een langdurige blik in de iris van de zieke, aard en oorzaak van de kwaal vaststelt. Zonodig vindt een lichamelijk onderzoek plaats. In het persoonlijk gesprek dat volgt tekent Lodewijkx in vrome woorden de geestelijke kanten van de kwaal.

Explosief
De kassa aan de Emdenmeen rinkelt tevreden. Er wordt dik geld verdiend aan de bonte verzameling zieken die naar de Veluwe reist. In januari 1983 betrekt Lodewijkx een verbouwd landhuis aan de Harderwijkerweg in Ermelo. Honderden patiënten geven zich aan de natuurgeneeskundige over. Ook financieel. Zelden veriaat een patiënt de spreekkamer zonder honderden guldens betaald te hebben. Bedragen van 300 tot 800 gulden worden betaald voor tassen vitamines die genezing moeten brengen. Door winstmarges van minstens honderd procent moet het kapitaal van Lodewijkx zich explosief uitbreiden. In de wereld van vitaminehandelaren aast men op de klandizie van de natuurgeneeskundige uit Ermelo.
Vermoedelijk om zijn financiële belangen veilig te stellen brengt Lodewijkx in maartvanditjaarzijn adviesbureau onder in een besloten vennootschap. De BV Ortho-Vit is directeur van het bureau. Op zijn beurt is Lodewijkx directeur van Ortho-Vit. Het bedrijf is in persoonlijke handen van Lodewijkx. Zijn tweede vrouw, de 20-jarige Astrid, fungeert als secretaresse.

Onherstelbaar
Vitamines en vrome woorden bieden ernstig zieke patiënten niet altijd uitkomst. Een arts uit Genemuiden vertelt dat hij zich bij de inspectie voor de volksgezondheid heeft beklaagd nadat hij was geconfronteerd met de ernstige gevolgen van ondeskundig handelen.
Een hartpatiënt liet op advies van Lodewijkx na noodzakelijke medicijnen in te nemen, waarna de Genemuidense huisarts moest ingrijpen om een hartinfarct te voorkomen. De natuurgeneeskundige spiegelt in een ander geval de hevig verontruste vader van een ernstig zieke vijfjarige jongen genezing voor. Vijf weken later overlijdt het kind. In november '82 klopt een vrouw met kanker aan haar darmen ten einde raad aan bij Lodewijkx. Stipt houdt zij zich aan de voorschriften van de natuurgeneeskundige.
Anderhalve week later verschijnt zij uitgeteerd opnieuw in de spreekkamer. Optimistisch voorspelt Lodewijkx een spoedig herstel. De echtgenoot van de patiënte Iaat een maand later weten dat hij het niet langer verantwoord vindt dat zijn vrouw de behandeling van Lodewijkx volgt. De kankerpatiënte overlijdt twee maanden later.

Moerman
Dubieus is ook dat de natuurgenezer aan de Harderwijkerweg zich zonder blikken of blozen opwerpt als voorvechter van de therapie van de Vlaardingse kankerarts Cornelis Moerman. Dat is dubieus „omdat de dokter niets met meneer Lodewijkx te maken wil hebben", zoals secretaresse mevrouw D. van Linden namens dokter Moerman verklaart. ,,De dokter heeft zelfs overwogen om hem langs juridische weg te verbieden ooit nog zijn naam te noemen. Deze meneer Lodewijkx heeft geen artsendiploma en dat is absolute voorwaarde om als Moermanarts erkend te kunnen worden. Nu meneer Lodewijkx zich toch op Moerman beroept, schaadt hij daardoor de zaak waarvoor de dokter al zovele jaren strijdt. Eén van de sterkste wapens van de dokter is altijd geweest dat men hem nimmer een kwakzalver kon noemen omdat hij officieel arts is.
Als onbevoegden zoals deze meneer Lodewijkx schermen met Moerman om zich met een schijn van deskundigheid te omhullen, is dat een kwalijke zaak." Intussen wil Lodewijkx zelf van klachten en negatieve geluiden over zijn methoden weinig of niets weten. Integendeel, als we de in- t> houd van zijn huisorgaan „Gezonde voeding & natuurgeneeskunde" moeten geloven, hebben zijn behandelingen tot overweldigende resultaten geleid.
In dit periodiek, waarvan Lodewijkx hoofdredacteur is en Bert Schwitters, exhoofd van de beruchte Scientology kerk, verantwoordelijk is voor de eindredactie, worden steevast brieven afgedrukt van patiënten die getuigen van de wonderbaadijke genezingen dankzij de orthomoleculaire therapie. Zenuwzwakken, MS-patiënten, ja zelfs lijders aan de gevreesde ziekte vonden aan de Harderwijkerweg hun gezondheid terug. Zo is in nr. 15 van het blad (jaargang 1984) een brief opgenomen van ene mevrouw Hannie Mastenbroek uit Schoonhoven. Zij schrijft dat ze aan borstkanker leed, behandeld werd in de Daniël den Hoedkliniek te Rotterdam, daar evenwel geen genezing vond en ten einde raad aanklopte bij Lodewijkx.
Een passage uit haar brief: ,,Toen ik bij u op het spreekuur kwam, deed ik mijn verhaal. U luisterde en maakte aantekeningen. Nadat ik was uitgepraat, zei u dat u niet de macht had om mensen te genezen. doch dat de Allerhoogste zulks door uw handen doet. Als gelovig mens kon ik mij in deze uitspraak geheel vinden. U zei letteriijk dit: ,, Jij gaat bidden en ik ga aan het werk." Vervolgens vertelt mevrouw Mastenbroek enthousiast dat ze zich na het nuttigen van de door Lodewijkx voorgeschreven dozen met voedingssupplementen al stukken beter voelde. Sterker nog, na enkele maanden wordt in de Daniël den Hoedkliniek vastgesteld dat ze genezen is. ,,Wij kunnen derhalve zonder meer stellen dat door een goede aanpak kanker kan genezen," zo besluit de dankbare ex-patiënte uit Schoonhoven.

Bedrog
Een zeer overtuigend relaas, naar het schijnt. Maar ook in dit opzicht rijzen twijfels. De medisch staf van de Daniël den Hoedkliniek blijkt nauwelijks onder de indruk van de resultaten die Lodewijkx bij mevrouw Mastenbroek geboekt zegt te hebben. Dr. B. Löwenberg, wetenschappelijk directeurvan genoemde kliniek: ,,In de bewuste brief van mevrouw Mastenbroek komen verschillende onjuistheden voor.
Wij hebben haar hormoonpreparaten voorgeschreven die ze ook gebruikt heeft. Dat laatste is via onderzoek in onze kliniek aangetoond. Het verbaast ons dus niet dat er een verbetering is ingetreden. Dat die verbetering zich over maanden uitstrekte,toen ze inmiddels onder behandeling was bij die natuurgenezer, is niet ongewoon.
Een hormoonbehandeling heeft tijd nodig. Die preparaten werken meestal niet van de ene op de andere dag. Het is heel gebruikelijk dat we pas na enige tijd verbeteringen bespeuren. Als die natuurgenezer dan dit resultaat op zijn naam wil schrijven, noem ik dat bedrog. De methodes die deze man gebruikt, stellen helemaal niets voor. Neem die bloedfoto's. Dat zijn gewoon kermistoestanden."

Flauwekul
Al even vernietigend voor Lodewijkx is de verklaring van een andere internist, dr. A. J. M. Donker van het Academisch ziekenhuis te Groningen. Bij dr. Donker was een patiënte onder behandeling die aan de nierdialyse-apparatuur dreigde te geraken. Zij zag daar als een berg tegenop en besloot, de wanhoop nabij, haar geluk te beproeven bij een alternatieve genezer. Zodoende kwam ze bij Lodewijkx terecht. Deze maakte een bloedfoto, keek haar in de ogen en meende al snel te weten waar het aan schortte. Met een uitgebreid voedingsvoorschrift toog de nierpatiënte huiswaarts. Maar ook met een dosis argwaan.
Ze besloot derhalve de adviezen van de Veluwse natuurgenezer voor te leggen aan dr. Donker. Deze had niet veel tijd nodig om zijn conclusies te trekken. ,, Wat deze meneer Lodewijkx bij mijn patiënte gedaan heeft," reageert de Groningse internist verontwaardigd, ,,heeft absoluut niets met geneeskunde te maken. Hij heeft tegen mijn patiënte gezegd:,,Staak alle medicijnen maar die de artsen u voorschrijven".
Vervolgens gaf hij haar een dieet mee dat een ongelooflijke hoeveelheid kalium bevatte, terwijl het om een nierpatiënte ging die juist een kaliumarm dieet moet volgen. Als de patiënte dat dieet genuttigd zou hebben, had ze daaraan kunnen overlijden." Dr. Donker zegt voor die tijd niet van het bestaan van de natuurgenezer uit Ermelo op de hoogte te zijn geweest. „Ik heb mijn patiënte gevraagd wie die meneer Lodewijkx precies was. Hij bleek een ortho-para-sympathische weet ik wat voor flauwekul te zijn.
Ze vertelde ook dat hij haar in de vinger had geprikt en een druppeltje bloed op een glaasje had gedaan. Dat bekeek hij ondereen microscoop en daar maakte hij eenbloedfotovan. Dan krijg je. . . hahaha. . . een beeld van een soort maanlandschap. Ik noem dat je reinste flauwekul."

Kwakzalver
Als Lodewijkx arts geweest zou zijn, zou Donker hem zonder pardon bij de inspectie voor de Volksgezondheid hebben aangeklaagd, zo verzekert hij. Omdat het echter een onbevoegd genezer betreft, kon hij verder weinig uitrichten. ,,Als Lodewijkx officieel arts was geweest, had mijn patiënte bovendien het medisch tuchtcollege kunnen inschakelen.
Bij onbevoegde genezers ontbreekt helaas die mogelijkheid. Overigens wil ik de patiënte niet kwalijk nemen dat ze elders hulp trachtte te zoeken. Ik vind dat heel normaal. Gelukkig was zij zo verstandig om dat voedingsvoorschrift van Lodewijkx aan mij voor te leggen.
Dat bestond uit bietensap, vruchtensap, pruimensap, druivensap, appelsap en zoveel mogelijk groente en fruit. Ik heb het door onze diëtiste in het ziekenhuis uit laten rekenen. Er zat drie keer zoveel kalium in als was toegestaan. Kortom, deze meneer Lodewijkx is in mijn ogen een regelrechte kwakzalver."

Klachten
Ook de klachten die bij de directie van het Reformatorisch Dagblad binnenstroomden, bevatten ernstige aantijgingen aan het adres van Lodewijkx. Die klachten volgden op advertenties in het RD van de Stichting niet toxische geneeswijzen, één van de organisaties dus die geleid worden door de natuurgenezer aan de Harderwijkerweg.
De klachten waren dermate ernstig dat de directie begin dit jaar besloot geen advertenties van genoemde stichting meer op te nemen. Bij de inspectie voor de volksgezondheid in Gelderland is eveneens een lijvig klachtendossier over Lodewijkx opgebouwd.
In het overigens nog niet gepubliceerde jaarverslag over 1983 wordt in dit verband opgemerkt dat in de provincie Gelderland diverse alternatieve genezers zijn gevestigd maar dat slechts over één van hen met de regelmaat van de klok wordt ge klaagd. De inspectie meent dat de betreffende genezer ,,een notoire oplichter" is. Desondanks kan deze onbevoegde genezer niet door de inspectie aangepakt worden vanwege het passieve regeringsbeleid inzake de alternatieve geneeswijzen. Vermeldenswaard zijn verder nog de ervaringen die het bestuur van de protestants-christelijke vereniging van verpleegkundigen ,.Het Richtsnoer" rond de persoon van Lodewijkx heeft opgedaan.
Dit bestuur had hem in een argeloze bui uitgenodigd voor de vereniging een lezing te houden over alternatieve geneeswijzen. Nadat de spreker in een RD-advertentie was aangekondigd, werd het bestuur bestookt met telefoontjes. Voorzitter Van den Herik: ,,Ons werd duidelijk dat het optreden van Lodewijkx sterke emotionele reacties zou oproepen en dat hij op zijn zachtst gezegd omstreden was. Wij hebben hem toen schriftelijk laten weten dat de lezing geen doorgang kon vinden."
De reactie van Lodewijkx liet niets aan duidelijkheid te wensen over. .,Nu mijn naam," schreef hij Het Richtsnoer terug,,,door uw opstelling in deze affaire in opspraak wordt gebracht, verzoek ik u in géén enkele publicatie mijn naam te noemen noch enig verband te leggen tussen uw vereniging en mij persoonlijk. Ik behoud mij het recht voor, indien nodig, corrigerend op te treden." Zo gaat dat.

Angst
Dit soort dreigementen zijn geen loze opmerkingen. Kennelijk zijn ex-patiënten hiervan op de hoogte. Angst weerhoudt hen in de openbaarheid te treden en over Lodewijkx en zijn praktijken een boekje open te doen. Vermoedelijk moesten ook wij worden afgeschrikt.
Toen wij Lodewijkx half april hadden benaderd voor een gesprek, dat door hem werd geweigerd, belde enkele weken later een patiënt met de mededeling dat de natuurgenezer ons zeker aansprakelijk zou stellen voor eventuele schade als gevolg van een negatief artikel.
Opgetogen vertelde de patiënt dat hij dit van Lodewijkx zelf had vernomen. Waarschijnlijk is met deze reportage het dossier-Lodewijkx dan ook nog niet afgesloten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 mei 1984

Terdege | 60 Pagina's

Hoe natuurgenezer Lodewijkx munt slaat uit zijn talenten

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 mei 1984

Terdege | 60 Pagina's