Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KERKGESCHIEDENIS.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KERKGESCHIEDENIS.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

§ 1. We stemmen het den Catechismus van harte toe, dat de kerk vergaderd, beschermd en onderhouden wordt van het begin der wereld af.

Toch zijn er verschillende redenen, om ons onderwerp te laten aanvangen op den Pinksterdag. Want pas dan neemt de kerk haar loop in de groote wijde wereld, terwijl het vroeger òf de familie was, waarin de kerk zich openbaarde (nl. in den tijd der Aartsvaders), òf het Nationale verband, (nl. Israël).

Bovendien: De geschiedenis der kerk begint pas goed, als God àlles, wat Hij openbaren wilde, in het zenden van Zijn Zoon heeft bekend gemaakt.

Christus, Die de vleeschgeworden openbaring Gods is, opent een nieuw tijdperk, n.1. het tijdperk van de vervulling der beloften. En die beloften hielden ook in, dat de heidenen zouden worden toegebracht tot de gemeente des Heeren.

Welnu, in de uitstorting des Heiligen Geestes op den Pinksterdag wordt dat alles op luisterrijke wijze aan duizenden heidenen vervuld, (hoewel het vroeger, als symbool van wat ééns veel heerlijker komen zou, wèl aan een enkele heiden werd vervuld).

Nu is het natuurlijk van belang, dat we onderzoeken, onder welk een volk de Oud-Testamentische kerk zich openbaarde, daar die kerk toch de voorloopster van de onze is. Verder moeten wij ook nagaan, hoe de heidenwereld er uitzag, toen de kerk ook dààr geboren werd.

En ten slotte moeten wij vooral letten op den Persoon, Die als het ware tusschen de Oud-Testamentische en Nieuw-Testamentische kerk instaat, n.1. de groote God-mensch: Jezus Christus.

Hij, de Koning der kerk, vormt tevens de overgang tuschen de kerk van Israël en die van de heidenwereld. Hij treedt op als een Rabbi en toch is Zijn prediking de grondslag voor het Zendingswerk der Apostelen onder de heidenen in het groote Romeinsche rijk. In Hem is geen tegenstelling tusschen Jood en Heiden, tusschen besnijdenis en voorhuid.

In Hem is de eenheid. Wij zouden ons dan ook onvolledig uitdrukken als wij alléén maar zeiden, dat Hij instond tusschen de kerk van het O.T. en het N.T. en den overgang ervan vormde.

Neen, Hij is, als God, boven dat alles verheven. Maar Christus als mensch, staat ook tusschen die beide tijdperken in door Zijn prediking.

Doch daarover handelen wij in een volgend nummer. Nu beschouwen we eerst de omgeving, de sfeer, waarin de kerk van het O.T. omstreeks de geboorte van Jezus leefde. Want het Jodendom is de bakermat, waaruit het Christendom is voortgekomen. Het Joodsche volk had tot nog toe de gouden draad der K.G in handen gehad. Daar moeten wij dus de lijn grijpen, om hem verder te volgen in zijn loop door de eeuwen.

§ 2. Het Joodsche Volk.

De ballingschap heeft zóózeer een stempel gedrukt op het leven van de Joden, dat de verschijnselen daarvan merkbaar gebleven zijn, zoolang de Joden een natie hebben gevormd.

Het waren voornamelijk de wetsgodsdienst en de Messiasverwachting, die hun leven hebben beheerscht.

In de eerste plaats was de vroegere afgodendienst met wortel en tak teniet gedaan. In zooverre heeft de ballingschap zeer zeker genezend gewerkt. „De namen der afgoden werden niet meer gedacht!" Toch wil dat niet zeggen, dat het in de periode via de ballingschap een zuivere, Gode welgevallige godsdienst was, die onder de Joden werd beoefend. Het volk verviel in een ander uiterste, n.1. dat van den wetsgodsdienst.

Nauwkeurige onderhouding van de wet werd het ideaal, waarnaar de Joden gingen streven. Zóó dachten zij het Woord des Heeren door den dienst van Maleachi, in praktijk te brengen: „Gedenkt aan de wet van Mozes, mijnen knecht, aan de inzettingen en de rechten." En tot welke dwaze uitersten dit heeft geleid, dat zien wij duidelijk in de eigengerechtige Farizeeën en Schriftgeleerden, die lasten op het volk legden, zwaar om te dragen. Maar liever, dan eigen leven te verliezen, en alle heil buiten zichzelf te zoeken, in Christus' zoenverdienste, nam het Joodsche volk genoegen met die zware lasten van „raak niet en smaak niet en roer niet aan". Het is de oude geschiedenis, die den mensch van nature eigen is: Zélf de zaligheid verdienen.

De Farizeeën zijn de eigenlijke vertegenwoordigers van het Joodsche volk. Zij hielden angstvallig vast aan de traditie en aan de geschreven wet. Christus kon dus tegen hen zeggen in Joh. 10:35: „De Schrift kan niet gebroken worden, dat zegt gij zelf!"

Zij zagen het Joodsche volk als het uitverkoren geslacht. God had van eeuwigheid besloten, om Zijn genade aan geen ander volk te bewijzen, dan het Joodsche. Dat was hun opvatting van de praedestinatie. Vandaar, dat ze buitengewoon nationaal voelden, warme, ja fanatieke vaderlanders waren. En natuurlijk waren ze dus sterk anti-Romeinsch.

Dat ze nochtans den Heere Jezus voor den rechterstoel van Pontius Pilatus hebben gesleept, dat doet ons zien, dat de haat tegen Christus nòg heviger was.

Wat een vreeselijke vijandschap heerscht er toch in het hart des menschen tegen God!

De Sadduceeën waren meer liberaal. Ze konden het met de bezettende macht der Romeinen best vinden. De godsdienst der Joden was hun te bekrompen.

Vrij, vrij, zooals bij de Grieken en Romeinen. Die praedestinatie-gedachte, die bij de Farizeeën hoog in aanzien stond, verwierpen ze. De mensch heeft een vrije wil. Echte Remonstranten waren het dus. We moeten vooral niet denken, dat de Farizeeën en Sadduceeën zoo goed met elkaar overweg konden. 't Waren gezworen vijanden.

Gemeenschappelijke haat tegen Christus heeft hen echter samen verbonden, om Hem te dooden. In ons volgend nummer iets over de Messiasverwachting onder Israël.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 augustus 1946

Daniel | 8 Pagina's

KERKGESCHIEDENIS.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 augustus 1946

Daniel | 8 Pagina's