De komst van de Trooster

Pinksterdag is de dag der vervulling en daarom een feestdag door de Heere ingesteld. Vijftig dagen na het Paasfeest werd het gehouden door de Oudtestamentische kerk en alzo wordt, wat de tijd betreft het Pinksterfeest gevierd door de Nieuwtestamentische kerk. Hoewel de Pinkstertijd voor de Nieuwtestamentische kerk niet is veranderd evenwel geschiedde de verandering van vorm en vervulling. De Oudtestamentische kerk bracht op het Pinksterfeest twee gezuurde broden, gebakken van het verbrijzelde broodkoren der nieuwe oogst, voor het aangezicht des Heeren. De Nieuwtestamentische kerk kent de geestelijke vervulling daarvan in het ware Brood dat uit de hemel is nedergedaald en als een tarwegraan gestorven is en vruchten heeft voortgebracht namelijk Zijn gemeente welke uit vele graankorrels gemalen tot één meel, gebakken tot één brood voor het aangezicht des Heeren gebracht is.

Deze gemeente nu: één door verkiezing des Vaders, één door koping des Zoons, en één door saam vergadering, was eendrachtelijk bijeen, wellicht in een opperzaal binnen Jeruzalem.

Welke duidelijke schriftuurlijke kenmerken worden ons hier gegeven van de ware Weeskerk, waarlijk gestorven aan de Wet der Werken, losgemaakt van de ceremoniële Wet, oprechte eendracht en een krachtig gebedsleven, uit een verlangend gemis naar de vervullende komst van de beloofde Trooster. De vruchten van de voorafgaande heilsfeiten mogen door het geloof gekend en gesmaakt zijn, toch blijft na dit alles een ledigheid des harten verlangen naar de allesvervullende inkomst des Drieënigen Gods. Zulke geestelijke weeskinderen waar het niet om zaken doch om gemeenschap met God gaat door de enige Middelaar Gods en der mensen laat Hij na een wachtenstijd niet beschaamd.

„En daar geschiedde haastelijk uit de hemel een geluid, gelijk als van een geweldige gedreven wind." De komst des Heiligen Geestes tot Zijn tempel is geschied, doorluchtig, dierbaar feit, hoe overvloedig ook Zijn werking voor die tijd geweest mag zijn in de Oudtestamentische Kerk. Zijn inwoning kende men niet: Want de Heilige Geest was nog niet, overmits Jezus nog niet verheerlijkt was." (Joh. 7 : 39b.) Doch nu is Jezus verheerlijkt als het Hoofd Zijner Christelijke Kerk en vervuld: ij zijt opgevaren in de hoogte: ij hebt de gevangenis gevankelijk gevoerd. Door volmaakte voldoening en volkomen overwinning moest volgen de uitdeling der gaven aan Zijn lichaam door nederkomst en inwoning van de Heilige Geest. Dan wordt vervuld wat Christus van de Trooster zeide: Die zal mij verheerlijken, want Hij zal het uit het mijne nemen, en zal het u verkondigen.

Haastelijk was Zijn nederkomst, onvoorzien, verrassend en nimmer te berekenen; uit de hemel naar de profetie: Drupt gij hemelen, van boven af, en dat de wolken vloeien van gerechtigheid." (Jcs. 45 : Sb). En ik zal mijn Geest geven in het binnenste van u (Ezech. 36 : 27a). En Petrus wijst in zijn rinksterpredikiiig uijzonuei op Je vcivulling van Joël 2 : 28: En daarna zal het geschieden dat Ik Mijn Geest zal uitgieten over alle vlees. Naar de voorzegging van Johannes de Doper: Die na mij komt, Die zal u met de Heilige Geest en met vuur dopen." (Matth. 3 : 11). En naar het woord van Christus: Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met de Heilige Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen" en „Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal." (Hand. 1 : 5 en 8). Zijn nederkomst ging vergezeld met drie zinrijke tekenen; allereerst hoorbaar, een geluid als van een geweldig gedreven wind, om uit te drukken Zijn onwederstandelijke en vrijmachtige werking. Hij werkt onwederstandelijk het geestelijk leven naar eigen Coddelijk voornemen; waar Hij wil en in wie Hij wil, gebruikend daartoe Zijn eigen geïnspireerd woord. Alle zaligmakende genade wordt door Hem gewerkt en onderhouden, gelijk de ware oefening der genade van Zijn gezegende werking afhankelijk is.

Als deze wind blaast in het hart van een door Hem levend gemaakte zondaar verwekt Hij door Zijn overbuigende

werking, ware verslagenheid, droefheid en een hartelijk leedwezen dat wij God door onze zonden vertoornd hebben. Hij verwekt het innige treuren en vervuld ons met een haten van de zonde, ja, van ons zelf. Hij werkt in het hart als de Geest des Gebed s hartelijke zuchtingen tot God om vergeving en weder herstelling. Hij overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel en van onze volslagen onmacht om onszelf te kunnen verlossen. Hij doet ons bevindelijk kennen onze hopeloze onvruchtbaarheid van de baarmoeder af en maakt ons gewillig om God te rechtvaardigen in Zijn toorn en oordeel. Hij verlicht het verstand en leidt in de weg der verlossing, openbaart en verklaart de Middelaar ter verlossing, ontsteekt in het hart de liefde tot Christus en maakt ze onderwerpen voor de vereniging met Christus om door Hem ook met God verzoend en in Zijn gemeenschap gebracht te worden. Door Zijn inwoning verzekert en verzegelt Hij hen. Hij getuigt met hun geest dat zij kinderen Gods zijn, en erfgenamen Gods en medeërfgenamen van Christus, heiligt ze door lijden en strijd om Christus gelijkvormig te worden. O, wondere wind, hartvervullend, de zinnen strelend, o, wonderlijk vuur, verwarmend, verlichtend en reinigend. „En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur en het zat op een iegelijk van hen."

Dat heilige vuur dooft al de onheilige vlammen van eigen vuur en reinigt en reguleert de hartstochten in een effen weg van geestelijke liefde, vlammen des Heeren, welke door de wateren der verdrukking niet uitgeblust kunnen worden. Zulk vuur verwekt een heilige ijver voor de Heere der Heirscharen, om Zijn heerlijkheid uit te roepen en de grootheid van Zijn werken te vertellen.

„En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken met andere talen, zoals dè Geest hen gaf uit te spreken."

Zulk een uitverkoren geslacht en koninklijk priesterdom verkondigt de deugden desgenen die hen geroepen heeft uit de duisternis en bracht tot Zijn wonderbaar licht.

Hij is de Geest der kracht, der liefde en der gematigdheid, alle wettische, slaafse en menselijke vrees uitbannend. Hij leert, leidt en troost Gods kinderen. Hij heiligt, tuchtigt en reinigt hen. Hij vervult Zijn tempelen met geestelijke blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid en zachtmoedigheid, ja, Hij geeft meerdere genade en zal nimmer geheel wijken van Zijn kerk.

„Doe bij Uw knecht weldadigheid, [o Heer, Opdat ik leev, Uw woorden moog [bewaren En dat Uw Geest mij ware wijsheid leer. Mijn oog verlicht, de nevels op doe [klaren. Dat mijne ziel de wonderen zie en eer Die in Uw wet alom zich openbaren. (Ps. 119 : 9).

ds. M. BLOK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen