Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Lezerservaringen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Lezerservaringen

Waardering voor 100-jarige Waarheidsvriend [2]

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoe waarderen lezers De Waarheidsvriend? Naar aanleiding van de honderdste verjaardag van het blad vier lezerservaringen.

Vriend sinds kinderjaren
Ds. J. Maasland | Barneveld | 71 | hervormd emeritus predikant: ‘Aan een vriend die je vergezelt vanaf je kinderjaren, raak je gehecht. Begin jaren vijftig van de vorige eeuw kwam De Waarheidsvriend in ons ouderlijk huis. Omdat kerk en theologie al jong mijn belangstelling hadden, bladerde ik er wel eens in. Onbegrijpelijke artikelen van J. Severijn over of liever tegen Karl Barth en eind jaren vijftig de boeiende briefwisseling tussen G. Boer en H. Berkhof. Indruk maakte de serie meditaties van ds. L. Kievit indruk: wat een taalbeheersing en wat een inhoud. Spannend waren de afleveringen waarin de theologie van K. H. Miskotte gepromoot werd door een jongere generatie theologen en waartegen verzet kwam van een oudere generatie. Voornaam was de reeks bijdragen waarin gereageerd werd op het geestelijk testament ‘Ultra-gereformeerd en Vrijzinnig’ van prof.dr. A.A. van Ruler. Naar dit genre bijdragen zie ik soms wel eens uit. Bijvoorbeeld een analyserende reeks bijdragen over de geestelijke veranderingen in onze gemeenten gevoed door een ander type prediking. Maar misschien passen dit soort artikelen niet meer in de huidige redactieformule: gericht op een breed lezerspubliek, inhakend op actuele discussies en voorlichting biedend in principiële kwesties.
Donderdags komt er altijd een aantal weekbladen in mijn brievenbus.
Maar ik scheur als eerste het cellofaan van ons blad af. Benieuwd naar de inhoud. Ook naar de namen en feiten. Het is toch ook een beetje ons clubblad. De nieuwsbode van de vriendenkring. Ik heb veel bewondering en waardering voor de manier waarop de huidige redactie ons blad wekelijks van inhoud voorziet.’

Bijblijven in het buitenland
Jan van Twillert | 37 jaar | marketing directeur | München: Vanuit onze jeugd zijn mijn vrouw Gerdi en ik al bekend met De Waarheidsvriend, maar die had toen nog een totaal andere uitstraling. Bovendien was dat een blad dat je als kind vooral niet wilde lezen. Inmiddels zijn we getrouwd en sinds 2007 zijn we achtereenvolgens lid (geweest) van de internationale kerk in Salzburg, Istanbul en nu in München. Via internet beluisteren we nog regelmatig een dienst in Nederland en De Waarheidsvriend helpt ons verder op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in de kerk waarvan we sinds onze geboorte lid zijn.
De Waarheidsvriend is een relatief toegankelijk blad en wij vinden de themaspecials bijzonder waardevol. Daarmee laat de Gereformeerde Bond zien dat zij bewust in de tijdgeest van vandaag staat. Deze artikelen helpen bij het vormen en aanscherpen van een mening over actuele onderwerpen en zij bevatten bovendien bruikbare punten voor discussies met mensen binnen en buiten de (internationale) kerk.
We feliciteren wij De Waarheidsvriend met het honderdjarig jubileum en wensen de Gereformeerde Bond Gods zegen toe op haar taak binnen de Protestantse Kerk.

Nieuwsgierige veertienjarige
Marlene Vlastuin-van Gils | 25 jaar | echtgenote en moeder | Veenendaal: ‘Op ongeveer veertienjarige leeftijd ben ik De Waarheidsvriend gaan lezen. Mijn ouders lazen hem en ik was eigenlijk wel benieuwd naar de inhoud. De Waarheidsvriend was toen nog zwart-wit, in de stijl van een krant. Ik las niet alle artikelen, maar er was altijd wel iets wat me aansprak of waar ik van kon leren.
Sinds ons trouwen zijn mijn man en ik lid van de Christelijke Gereformeerde Kerk. De Waarheidsvriend krijgen we van mijn ouders en ik lees bijna alle artikelen. Ik vind het blad qua lay-out erg veranderd. Het ziet er aantrekkelijk uit. Op de voorkant kun je al zien welke onderwerpen je deze week voorgeschoteld krijgt. En ook de binnenkant is overzichtelijk opgebouwd.Het mooie aan De Waarheidsvriend vind ik dat er veel thema’s besproken worden. Zowel onderwerpen die in kerk of maatschappij aan de orde zijn, maar ook uit het gezinsleven, het schoolleven, het leven van jongeren. Ik denk dat daarmee een brede doelgroep bereikt wordt en dat we zo samen tot eer van God leren te leven.
Aangezien ik er na de geboorte van ons dochtertje bewust voor gekozen heb om thuis te zijn, om zo voor haar en voor vrijwilligerswerk beschikbaar te zijn, heeft de serie over de plaats van de vrouw in het gezin en de maatschappij mij erg aangesproken. Ook herinner ik mij van een aantal jaren geleden de uitgave over ‘Belijdenis doen’. Ik vond het bijzonder dat er zoveel aandacht voor was, dat bijvoorbeeld het avondmaal en de doop besproken werden en dat jongeren en ouderen die belijdenis doen aan het woord kwamen.
Ik wens De Waarheidsvriend Gods zegen toe bij het uitgeven en maken van dit leerzame en mooie blad.’

Toegenomen interesse en waardering
Ds. R. van den Beld | Baarn | 68 | hervormd emeritus predikant: ‘Als student las ik het boekje Crisis der middenorthodoxie (1952) van de toenmalige rector van het hervormd seminarie, dr. H. Berkhof. Als de middenorthodoxie wat wil voorstellen in de kerk, moet ze zich positioneren. Dat betekent vanuit het belijden om je heen kijken in de kerk. Het bracht me blijvend in oecumenische (lees)kringen en zo las ik ook regelmatig De Waarheidsvriend. In de jaren tachtig en van 2006 tot 2008 ontving ik als synodelid De Waarheidsvriend gratis – een goed initiatief. Tot 1 januari 2012 was ik abonnee; ook een emeritus bezuinigt.
Met toegenomen interesse én waardering lees ik wekelijks de qua uitgave goedogende Waarheidsvriend. De Joodse psychiater Herman van Praag formuleert als kenmerken van religiositeit: vreugde, openheid en onzekerheid (God, religie en ons brein). De Waarheidsvriend lees ik als een blad waarin ik met vreugde vaststel wat ook ik zou willen bewaren als wezenlijk voor het belijden van de kerk: permanente aandacht voor credo, ambt, kerk, Israël én heiliging in bar onzekere tijden – dat in tegenstelling tot de vaak als defensief ervaren periode voor 2004.
Openheid vind ik in het aan de orde stellen van thema’s rond huwelijk, seksualiteit, politiek, jongeren, levensfasen en geloofstwijfel.
Het regelmatig citeren van De Waarheidvriend in de bladenrubriek van Trouw is als een compliment te beschouwen.

Artikelen van mevrouw Schaap-Jonker, mevrouw Van der Waal, Vergunst, ds. Van Meijeren, Toes en de boekbesprekingen van Van der Graaf verrassen me vaak. Meer interviews, zoals met ds. Gideon van Dam, lijken me een verlevendiging.
Ik wens de honderdjarige Waarheidvriend nog vele heilzame en jaren toe vol oprechte onzekerheid en niet aflatende oefeningen in het credo voor haar achterban, ten dienste van gehele kerk.’

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 oktober 2012

De Waarheidsvriend | 32 Pagina's

Lezerservaringen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 oktober 2012

De Waarheidsvriend | 32 Pagina's