Zalig worden uit genade.

Meditatie

"Want uit genade zij t gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme. Efeze 2 : 8en 9.

II.

Door overtreding is het de wet onmogelijk een mens te rechtvaardigen daar zij volkomen gehoorzaamheid eist van elk die gesteld is haar te onderhouden. Zij is door de zonde daartoe niet bekwaam, zijnde door het vlees krachteloos geworden en daartoe niet bevoegd. Nu is de mens door de zonde zo verblind dat hij zeer lage bevattingen van God heeft en door eigen liefde zeer hoge van zichzelf, en het ware Middel om weer in des Heeren gemeenschap teruggebracht te worden voor hem verborgen en onuitdenkelijk is. Dus eist hij wegens zijn gevallen staat voor al zijn werken toch strengelijk loon zoals wij lezen in Jes. 58 : 3: "Zeggende: Waarom vasten wij en Gij ziet het niet aan?

Waarom kwellen wij onze ziel en Gij weet het niet? Zie ten dage wanneer gij lieden vast, zo vindt gij uw lust, en gij eist strengelijk al uw arbeid". En opdat hij wegens een benauwde conciëntie een middel zoekt om met God in een verzoende betrekking te geraken probeert hij dat door zijn eigen werken. En omdat de mens de rechtvaardigheid Gods niet kent, daarom zoekt hij voor God zijn eigen gerechtigheid op te richten en is hij de rechtvaardigheid Gods niet onderworpen. Rom. 10 : 3. Maar ook wegens de overtreding van Gods heilige wet ligt elke zondaar onder de vloek van die wet, want vervloekt is een iegelijk die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen. Gal. 3 : 10.

En om door eigen werken zalig te worden moeten het geen kwade werken zijn want die verdienen enkel de hel. Het moeten ook geen burgerlijke, natuurlijke en godsdienstige goede werken zijn die de mens doen en verrichten mag door algemene genade, want daarmee kan hij ook voor Gods gericht niet bestaan.

Het moeten geestelijke goede werken zijn, die de gerechtigheid zijn waarmee hij voor Gods gericht kan bestaan. Deze moeten dan ook gans volkomen zijn en der wet Gods in alle stukken gelijkvormig. Maar onze beste werken en allerheiligste verrichtingen zijn onvolkomen en met zonde bevlekt. Daarom roept Paulus hier dan ook met kracht de Efezieërs toe: "Niet uit de werken, opdat niemand roeme." Ook zijn alle mensen grote zondaars, daar zij allen gezondigd hebben zoals wij lezen in Rom. 3:23: "Want zij hebben allen gezondigd en derven Gods heerlijkheid". Waar de mens verdorven is van de hoofdschedel tot de voetzool toe, hoe kan hij dan een gerechtigheid geven waardoor hij zalig zal worden. En indien zij door hun eigen werken zouden zalig zijn geworden, dan zou Christus tevergeefs gestorven zijn, dan had Hij onze menselijke natuur niet behoeven aan te nemen om daarin te lijden en te sterven om aan Gods gerechtigheid te voldoen. Dat Gods kinderen zalig worden dat is enkel om niet gelijk Paulus dat uitdrukt in Rom. 3 : 24: "En worden om niet gerechtvaardigd uit Gods genade door de verlossing die in Christus Jezus is". Want met zijn bidden kan men onmogelijk zijn schuld verzoenen en wegnemen, al bidt men dag en nacht. Al neemt men al de plichten nog zo getrouw waar, hetwelk elk ten duurste verplicht is, men kan daardoor zijn gescheiden staat van God niet opheffen. De rijke jongeling kon met heel zijn net leven zich niet met God bevredigen, maar kwam daarmee alles tekort en is met al zijn goede werken voor eeuwig verloren gegaan. Met al zijn werken kan men Gods toorn niet blussen en Zijn gramschap niet wegnemen; de eeuwige vloek, door eigen schuld op zich geladen, daar kan men zich niet van ontdoen. Met al zijn beste werken kan men Gods eeuwige rechtvaardigheid niet voldoen. Ook met al zijn werken zich niet uit de macht des doods, der hel en des Satans bevrijden, zodat er dus totaal geen roem in het schepsel overblijft. Dan zou hij zichzelf de eer geven van zijn verlossing, verzoening en behoudenis. En zichzelf de eer geven dat is niets anders dan God van Zijn eer beroven, hetwelk God onterend is gelijk ons beschreven staat in Jes. 42:8:

"Ik ben de Heere, dat is Mijn Naam; en Mijn eer zal Ik aan geen ander geven, noch Mijn lof den gesneden beelden". Paulus noemt dat in 1 Kor. 1:29: "Opdat geen vlees zou roemen voor Hem, want die roemt roeme in den Heere".

Paulus ziet hier op die roem dewelke Godonterend is, die is een geestelijke zelfverheffing.

Zulks is een hoogmoedige roem zonder de ware vernedering des harten. Daarop ziet Jacobus in hoofdstuk 4 : 16: "Maar nu roemt gij in uwen hoogmoed, en alle zodanigen roem is boos". De roem die geoorloofd en bevolen is, dat is in God en Zijn werken roemen. Hem dat eeuwige Drieënige Opperwezen prijzen en verheerlijken. Zo lezen wij immers in psalm 105 : 2 en 3:

"Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen. Roemt u in den Naam Zijner heiligheid: het hart dergenen die den Heere zoeken verblijdde zich". Dan zullen Gods kinderen werkelijk roemen in God en Zijn onfeilbaar Woord prijzen voor zulk een onuitsprekelijke verlossing en behoudenis en dat enkel uit genade door Christus. Daarom worden zij zo door Zijn Geest geleid dat zij aan het einde van al hun werk gebracht zullen worden, opdat zij zich recht voor de Rechter der ganse aarde als verloren doemwaardige zondaren leren kennen en niets anders meer kunnen dan uitroepen: "Verloren, voor eeuwig verloren!" Langs zulk een weg zullen zij met recht leren dat zij enkel uit genade zalig worden en dat door het geloof. "Want indien het door genade is, zo is het niet meer uit de werken: anders is de genade geen genade meer. En indien hét is uit de werken, zo is het geen genade; anderszins is het werk geen werk meer". Rom. 11.

Hier wordt niet gesproken van de algemene genade waardoor de Heere aan elk mens weldoet, zolang een mens op aarde mag leven. Dat is daardoor dat Hij Zijn zon nog doet opgaan over goeden en bozen en dat Hij regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Daarin mogen de goddelozen ook delen zoveel en zolang als het Hem behaagt. Ja zelfs de blinde heidenen die mogen in die uiterlijke weldaden ook delen. Deze algemene genade krijgen ook de verworpenen zodat zij mogen verkeren in het heden der genade, in de welaangename tijd, in de dag der zaligheid, en zo hun nog voorgehouden wordt dood en leven, vloek en zegen.

Maar als een mens niet meer heeft bij zijn sterven dan algemene genade, dan zal hij voor eeuwig verloren gaan. Want algemene genade brengt tot aan de hemelpoort maar de genade waar hier Paulus van spreekt die brengt in de gelukzaligheid dus door de hemelpoort. Hij heeft dan ook het zalig worden aan deze genade

verbonden. Het is hier bijzondere genade en vrije eeuwige souvereine liefde die Hij Zijn volk schenkt, want algemene genade geldt alle mensen, maar bijzondere genade is alleen voor Gods uitverkorenen. Daarom genaamd de genade die hun gegeven is in Christus Jezus van voor de lijden der eeuwen.

Paulus wil de Efeziërs goed indachtig maken dat de oorzaak hunner eeuwige verlossing en behoudenis ligt in de eeuwige liefde van de drieënige God, en dat Hij daar alleen de eer van wil ontvangen. Het was dan ook alleen vrije eeuwige verkiezende liefde dat Hij ze uitverkoren had om eeuwig zalig te worden. De eerste oorzaak van al de zegeningen, die zij in de tijd zullen ontvangen. "Die ons heeft zalig gemaakt en geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar Zijn eigen voornemen, en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus voor de tijden der eeuwen". 2 Tim. 1 : 9. Uit genade, vrije soevereine eeuwige liefde heeft Hij voor hen het ondoorgrondelijke middel uitgedacht en geschonken om uit hun ramp­ zalige staat verlost te worden. Een zeer wonderbaar en uitnemend middel, dat Hij Zijn eigen Schoot- en Wonderzoon heeft uitverkoren en die eeuwige zaligheid voor hen te verwerven.

Ja, om Zijn volk te verlossen met een eeuwige verlossing. Jes. 45. Want hij heeft Zijn eigen Zoon niet gespaard, waar Hij het geen roof heeft geacht Gode evengehjk te zijn, in de gestaltenis Gods zijnde, maar h^eft Zichzelf vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, is Zijn Vader in alles gehoorzaam geworden tot de dood, ja de dood des kruises. Zo houdt Paulus het ook voor in 2 Kor. 8 : 9: "Gij weet de genade onzes Heeren Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden daar Hij rijk was, opdat Gij door Zijn armoede zoudt rijk worden". Alzo leert ons Joh. 3:16: "Want alzo liefheeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe".

Want Hij heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou behouden worden, namelijk de wereld der uitverkorenen.

Dus uit genade zalig geworden, uit vrije onverdiende liefde en dat door het geloof dat een gave Gods is hetwelk hun "was geschonken. Hier wordt niet gesproken van het historisch geloof hetwelk een toestemming is aan een gekende waarheid, of ook wel een aanvaarden van de Heilige schrift als Gods Woord. Dat is wel noodzakelijk doch niet genoeg want daar blijft de zondaar mee in zijn doodstaat liggen.

Dat doet hem onbewogen nederzitten onder de klanken van des Heeren Woord, dan blijft het bij het horen van het geklank en niet het kennen van het geklank, waar het juist op aan komt. Ook hier is geen sprake van het tijdgeloof, want dat belijdt de waarheid met enig uiterlijk genoegen, maar dat leidt niet tot de zaligheid, de herstelling in des Heeren gemeenschap. Dat tijdgeloof, dus een tijdgelovige richt zich op de weldaden en niet op de Weldoener.

Wordt vervolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen