VOOR ONZE Militairen

Die jongen in L. heeft wel lang moeten wachten aleer hij een antwoordje kreeg op z'n brief. Dat heb ik 10 Aug. jl. al beloofd en nu komt het pas. Allerlei redenen en oorzaken hiervoor zou ik kunnen noemen maar dat heeft geen zin. Ik hoop dat mijn vriend niet boos op me is, want ik moest weer eerst de vaccinatie behandelen. Het ware te wensen dat de lezers van „Daniël" de nummers van dit blad nu eens goed lazen en ze daarna goed bewaarden.

Werkelijk ik kan over dit onderwerp toch niet blijven schrijven. Telkens krijg ik nog brieven van ouders, militairen, ja, zelfs van J.V.'s: Hoe zit dat toch? Is er nu heus nog één J.V. die niet in 't bezit is van de Jaargangen van „Daniël" het blad van het Landelijk Verband van J.V. der Geref. Gemeenten in Nederland? Ik kan me dat niet voorstellen. Welnu, in verschillende jaargangen is over de vaccinatie geschreven en ik geloof dat dit vraagstuk zakelijk en principiëel op bescheiden wijze, zij het met veel gebrek is behandeld. Vele vragen vinden in deze artikeltjes hun antwoord. Doch terzake.

Deze raadgeving geldt ook mijn vrier.d te L. In je brieven geef je mij verschillende nuttige tips maar mijn vriend, al je voorstellen kan je in „Daniël" lezen.

In Jaarg. 1 no. 15 daar kan je vinden de adressen van 48 Jongelingsverenigingen gevestigd in verschillende plaatsen van ons land. Ik zou zeggen een keur van adressen. Een oproep plaatsen in „Daniël" om adressen waar onze jongens kunnen verblijven wanneer hun dagtaak volbracht is? Och vriend ook dat is gebeurd. Lees maar weer Jaarg. 1 no. 12, blz. 93. Daar vind je de oproep. Meer contact zoeken met de jongens? Me dunkt. Is „Daniël" geen contactblad. Heeft de Redactie haar taak niet verstaan of is ze met al haar gebreken zeer te kort geschoten? Werd „Daniël" niet op ruime schaal gratis toegezonden ? Ik wil eens erg verwaand doen en ik vraag je in alle ernst: „Noem mij één Kerkverband in Nederland dat zoveel voor haar militairen heeft gedaan als de Geref. Gemeenten in Nederland." Zo, dat heb ik dan toch maar eens ronduit gezegd. Voor duizenden guldens hebben we naar Indië gezonden. Zijn we dit nu al vergeten? Dat is vlug!

Adressen waar kerken van ons zijn ?

Mijn vriend, lees je dan nooit de „Saambinder"? Ik zie niet in, dat „Daniël" ook 1 x per 14 dagen de verschillende predikanten moet vermelden. Die staan uitvoerig in de „Saambinder" en in „De Banier".

„Daniël" heeft nog veel meer gedaan voor onze militairen. Vooraf echter iets anders omdat je geen verkeerde indruk zou krijgen. Met „Daniël" bedoel ik het Landelijk Verband van J.V.'s. Dit laatste maakt bij haar plannen van „Daniël" gebruik. Het L.V. staat niet buiten de Geref. Gemeenten maar er midden in. Welnu vele kerkeraden hebben aan haar oproep gehoor gegeven en deze laatsten hebben militaire correspondenten aangesteld die tot taak hebben het eerste contact met onze jongens te maken. Zal ik er een paar noemen? Amsterdam, Den Haag, Leiden, Utrecht, Amersfoort, Haarlem, Ede, Harderwijk, Apeldoorn, Gorinchem, Kampen enz. De regeling en de taak van deze correspondenten is duidelijk beschreven in Jaarg. 1 en Jaarg. 2. Je ziet mijn vriend dat „Daniël" je een slag voor is. Dat hindert niks hoor, want ik vind het fijn dat je over die kwestie niet alleen hebt nagedacht, maar dat je mij ook hierover hebt geschreven. En toch klopt het niet. Ligt dit aan de Geref. Gemeenten of ligt dit aan de ouders of aan de jongens zelf? Misschien wel aan allemaal. Het is een vaststaand feit dat het niet klopt en daar wil ik met pleizier nog wel eens over schrijven.

Wanneer een jongen in dienst moet is het een zeer groot belang voor onze Gemeenten, voor de ouders en de jongen zelf dat hij niet aan z'n lot wordt overgelaten. Ik geloof dat alle lezers dit roerend met mij eens zijn. Als dit dan zo is waarom zijn we dan toch zo laks op dit gebied? De zaak waarom het gaat is het dubbel waard dat we de handen uit de mouwen steken. Ik moet het nu maar eens eerlijk zeggen, andere kerkgenootschappen zijn in het algemeen op dat gebied actiever. Ik zou dit met officiële stukken wel kunnen bewijzen. Is het daar dan volmaakt in orde? Weineen, maar toch is het beter dan bij ons. Ik wil er eens wat dieper op ingaan.

Laat ik dan eerst bij de ouders beginnen. Naar mijn bescheiden mening ligt hier het begin. Vader en moeder weten het meestal het eerst dat zoonlief in dienst moet. Wat is nu hun taak? Direct, hoort U, direct naar de kerkeraad gaan en deze op de hoogte stellen met dit feit. Wat moet de kerkeraad nu doen? Zich onmiddellijk in verbinding stellen met de nieuwe kerkeraad, laat ik het zo maar zeggen.

Wat moet de jongen zelf doen? Zich dadelijk bij aankomst in de garnizoenplaats melden bij de nieuwe kerkeraad. Zo zie ik de gang van zaken. Is dat moeilijk? Kost dat veel arbeid? Kan dit niet zeer nuttig werken? Ja, waarom doen velen het dan niet? Meermalen moet ik zelf de jongens uit-en opzoeken. Die jongens zweven van de kazerne naar de bioscoop. Och dat men toch eens doordrongen was van de geweldige gevaren die onze jongens omringen en van de grote zuigkracht die de wereld op onze jongelingen uitoefent. Ik zou onze kerkeraden het navolgende in overweging willen geven al weet ik niet of dit op mijn weg ligt. Het gaat toch om het behoud van onze jongens. Zou ik te veel vragen of het geen aanbeveling verdient om onze jongens vóór ze in dienst moeten een klein boekje of een lijst te geven waarin ze kunnen vinden:

a. De plaatsen en adressen waar kerken van ons zijn;

b. Hoe laat die kerkdiensten daar beginnen;

c. Wanneer en hoe laat de catechisaties beginnen;

d. Het adres van de scriba dier gemeente;

e. Of er een J.V. is en dag en uur van vergaderen.

Dit zijn zo enkele grepen die ik doe. Ik hoop dat er een Classis of een Kerkeraad is die dit vraagstuk eens ernstig wil behandelen. De nood onder de jeugd is groot en we moeten onder biddend opzien tot Hem alle wettige middelen aangrijpen om deze nood te lenigen. Kerkeraden, ouders, jongens, we hebben hier allen een plicht te vervullen. Ik ben er vast van overtuigd dat hier heus nog wel wat te bereiken is.

Wie begint er mee? Onze jongens zullen U altijd dankbaar zijn. Wie de hand aan de ploeg slaat, ziet niet achterom.

Jongens, allen het beste,

„KRIJGSMAN".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen