Een gelukkige keuze

I.

Na de bittere tegenslagen van prins Willem van Oranje, die wij in cle voorgaande artikelen beschreven, zullen wij nu als tegenhangster van cle boze Anna van Saksen, de derde echtgenote van cle prins, de Franse Hugenote Charlotte de Bourbon in de volgende artikelen aan u voorstellen.

Charlotte cle Bourbon werd in 1546 geboren uit het huwelijk van de hertog van Montpensier en Jacqueline de Longueville. Op het punt van de godsdienst waren de ouders van de kleine Charlotte niet eensgezind. Haar vader was een ijverig voorstander van de Katholieke godsdienst en waar hij kon vervolgde hij cle Hugenoten, die hij met grote ijver aan het gerecht overleverde. Haar moeder was in haar hart Hugenoots gezind. Toch bleef zij uitwendig de Roomse kerk trouw, zij ging zelfs zo ver om drie van haar dochters naar een klooster te sturen.

Tot deze behoorde ook Charlotte, al heel jong werd zij naar het klooster van jouarre gebracht. Een tante van haar was hier abdis. Charlotte was bestemd om mettertijd haar tante op te volgen. In 1559 werd zij op haar dertiende jaar tot abdis gewijd.

Spoedig daarna stierf haar moeder en de hertog van Montpensier hertrouwde met madame de Guises. Dit huwelijk verbitterde Charlotte zodanig, dat zij in het geheim tot de Hugenoten overging. Deze overgang is natuurlijk niet ineens gebeurd. Zij had al enige tijd onderricht gehad in de leer der Reformatie van de predikant d' Averly, een vriend van de admiraal de Coligny.

Charlotte kon het nu niet langer in het klooster uithouden, en op een winteravond ontvluchtte zij het kluister met nog twee kloosterzusters, die ook de vrije leer waren toegedaan. Hierbij werden zij geholpen door ds. d' Averly, die met enkele paarden in de nabijheid van het klooster stond te wachten. Zij verlieten in allerijl Frankrijk en brachten zich bij Frederik III van de Paltz in veiligheid.

De koning van Frankrijk en haar vader waren woedend en eisten dat zij onmiddellijk naar het klooster van Jouarre zou terugkeren om cle leiding hiervan weer op zich te nemen. Doch zij gaf aan deze eis geen gehoor en bleef veilig in Heidelberg, onder cle hoede van de keurvorst.

In het jaar 1572 kwam zij voor cle eerste maal in aanraking met prins Willem van Oranje. Deze ontmoeting was erg kort, maar toch lang genoeg om bij beiden een diepe indruk achter te laten. De prins voelde zich aangetrokken tot deze lieftallige vluchtelinge.

Drie jaar later zond hij zijn vriend Marnix van St. Aldegonde naar Heidelberg om haar hand te vragen. Eén groot bezwaar was er echter om deze verbintenis tot stand te brengen. Anna van Saksen leefde nog, al had Oranje tengevolge van haar slechte en zinnelijke levenswijze, afstand van haar gedaan.

Als bewijs van cle schuld van Anna stuurde de prins, de keurvorst van de Palz een afschrift van cle processtukken. De keurvorst was hiermee tevreden gesteld, terwijl Charlotte zich nu ook gerechtigd achtte met de prins van Oranje in het huwelijk te treden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen