Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De ware wijnstok

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De ware wijnstok

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik ben de ware Wijnstok Joh. 15: la

Geestelijk leven hoeft geen leven te zijn dat we zelf opbrengen. Het kan dat niet zijn en het mag dat ook niet zijn. Geestelijk leven mag leven zijn uit de Heere Jezus Christus. Dat laat Hij hier heel nadrukkelijk horen.

Klaar en duidelijk horen we Hem tegen zijn discipelen zeggen: Ik ben de ware Wijnstok.

Het is een van die zeven radikale 'Ik ben' uitspraken, die de evangelist Johannes ons uit de mond van de Heere Jezus heeft doorgegeven. Zo heeft het geklonken: Ik ben het Brood des levens, het Licht der wereld, de Deur der schapen, de goede Herder, de Opstanding en het Leven, de Weg, de Waarheid en het Leven en hier als laatste: Ik ben de ware Wijnstok.

Dat 'ware' valt hier op. Het veronderstelt een niet ware wijnstok. Een wijnstok, die niet betrouwbaar is, die geen vrucht oplevert, waar niets uit voortkomt.

Die wijnstok was helaas Israël. Meer dan eens is het volk van God onder het Oude Testament door een wijnstok of een wijngaard voorgesteld. In Kanaan waren er veel wijngaarden. De wijnbouw was een heel voorname bron van inkomsten. Een beeld dus dat iedereen kon begrijpen en aanspreken uit het dagelijks leven. Zo heeft de Héere door zijn profeten gezegd: 'Israël is mijn wijngaard. Ik heb haar geplant. Ik heb zo goed mogelijk voor haar gezorgd. Maar wat nu zo verdrietig is: die wijngaard heeft Mij niets opgeleverd. Geen druiven, geen wijn, niets'.

Dat is beschamend genoeg. Ook voor ons. In die vruchteloosheid van Israël is ons leven getekend. Laten we daar maar eerlijk in zijn. We doen wel eens dik over onze menselijke beschaving. Over wat wij allemaal tot stand gebracht hebben in cultuur en wetenschap, maar geestelijk gezien, voor God levert het niets op. Volkomen nutteloos.

De Heere Jezus is de ware Wijnstok. Hij is het ware Israël. Hij vertegenwoordigt het nieuwe volk van God. Het is in Hem belichaamd, begrepen. En Hij is vruchtbaar voor God. Hij is een bron van leven en kracht. Uit Hem groeien ranken, die volop vrucht dragen. We weten, hoe dat kan en is. Hij heeft immers de zonde van vruchteloosheid gedragen. De zonde van al dat onkruid en al die bittere vruchten, die wij in ons zondige zelf voortbrengen.

De geestelijke upperten van Israël achtte Gods wijnstok Jezus niet de moeite waard.

Ze vonden dat ze zelf nog vrucht genoeg voortbrachten. De Landman kon toch wel tevreden zijn met hun wettische godsdienst. Zo hebben ze geprobeerd de ware Wijnstok te vernietigen, voorgoed om te spitten. Golgotha is er getuige van. Maar zo is Hij juist helemaal de ware Wijnstok geworden. In kruis en opstanding is Hij heerlijk opgebloeid. De Wijnstok, die Hij zo geworden is, is vol van groeikracht. De groeikracht van de Pinkstergeest. En dat klopt en stuwt en leeft in allen, die het van Hem verwachten. Allen, die een rank zijn aan Hem.

Het is niet zomaar, dat de Heere Jezus nu aan de vooravond van zijn kruis en opstanding over deze dingen spreekt. Het zal niet zo lang meer duren, of Hij zal niet meer zichtbaar en tastbaar bij Zijn discipelen zijn. Voor hun besef zal Hij weg zijn.

Maar dat kan nooit betekenen, dat ze aan zichzelf worden overgelaten. Dat er geen gemeenschap meer zal zijn met Hem, geen leven uit Hem. Dat niet door Pinkstergeest allen die van Hem in Hem mogen leven en al hun geestelijke levenskrachten en levenssappen uit Hem zullen mogen betrekken. Dat zal niet anders en niet minder zijn dan nu. Eigenlijk zal dat allemaal nog veel dieper zijn, nog veel intenser. Door Zijn Geest namelijk, die niet alleen bij hen zal zijn, maar in hen en hen zo verbinden zal aan de Heere Jezus Christus, die een rijke en krachtige bron van licht en leven is.

Overigens zie je dat er niet aan af. 't Is niet een echt indrukwekkend beeld, dat de Heere Jezus gebruikt. Een wijnstok ziet er niet echt aantrekkelijk uit. Nee, dan een eikeboom nog eens. Of in het oude oosten een vijgeboom, onder de bladeren daarvan kon je heerlijk wegschuilen tegen de felle zon en nieuwsgierige blikken van anderen.

De bloesem van de wijnstok kleurt en geurt maar amper. Als hij zijn bladeren kwijt is, is het maar een onooglijk dor geval. Het hout ervan kun je nergens voor gebruiken.

Maar er is wel die heerlijke vrucht. Er zijn de druiven, er is de wijn die daarvan geperst wordt en het hart van de mens vrolijk maakt. Niet anders is het met de Heere Jezus en met alles wat van Hem is, met zijn evangelie en met zijn gemeente. Is daar nou zoveel aan? Maakt dat menselijk gezien nu zoveel indruk? Eigenlijk best begrijpelijk dat zo'n jongen en zo'n meisje zegt: Ik vind er niets aan in de kerk. Jesaja zei al: Als wij Hem aanzagen, was er geen gedaante noch heerlijkheid, dat wij Hem zouden hebben begeerd.

Maar dan verkijken we ons lelijk op Hem. Want de gedaante van deze wereld gaat voorbij. Dat zie je trouwens in het leven zelf al. Die sportheld is een vergeten opaatje geworden. Dat knappe aantrekkelijke meisje naar wie alle jongens keken, een oud rimpelig vrouwtje. Al die buitenkant-schoonheid vergaat. Maar wie leeft uit de kracht van die onooglijke wijnstok, wie leeft uit de kracht van Jezus, blijft in der eeuwigheid.

Daar komt het dan dus wel op aan. Dat je een rank bent aan die wijnstok. Ben je dat zo vanzelf? Nee toch! Ben je dat omdat je bij de kerk hoort? Ook al niet. Ben je dat omdat je gedoopt bent? Dat komt er dichter bij. Want in ieder geval is de doop een heerlijke belofte van dat rank zijn in Christus. Maar het komt dan wel op het geloof in die belofte aan. Op geloof in de Heere Jezus. Op de overgave van je eigen leven aan Hem. Dat je niet langer meer kunt leven uit je eigen bronnen, omdat je ontdekt hebt, hoe droog die zijn en dat als er nog water uit komt dat helemaal vervuld is door onze zonden. Maar je hebt het evangelie van Christus mogen horen. Dat heeft je door Zijn Geest tot Hem getrokken. Misschien al heel jong. Zo raak je aan Hem verbonden. Je leven gaat groeien als een rank aan Zijn wijnstok. De Geest van Pinksteren stuwt de kracht van Christus' opstanding ook jouw leven binnen. Het is groeikracht, levenskracht.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 juli 1995

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

De ware wijnstok

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 juli 1995

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's