En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd

Het Pinksterfeest onder hetoudeverbond

Over de instelling van het Pinksterfeest kunnen wij uitvoerig lezen in Lev. 23 : 15-21. Enkele teksten hier uit zijn:

Daarna zult gij u tellen van de andere dag na cle sabbat, van de dag, dat gij cle garf des beweegoffers zult gebracht hebben. het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;

Tct de andere dag, na de zevende sabbat, zult gij vijftig dagen tellen; dan zult ge een nieuw spijsoffer de HEERE offeren. Gijlieden zult uit uw woningen twee beweegbroden brengen, (vers 15-17).

In Deut. 16 lezen wij van de instelling van het Pascha en van het Pinksterfeest, waarna in vers 12 volgt: En gij zult gedenken dat gij een dienstknecht geweest zijt in Egypte. Israël heeft het land Kanaan als gave Godi ontvangen; en alles wat het land voortbracht was dan ook gave Gods. De oogst verliep van half april tot half juni. Omstreeks Pasen begon cle oogst en omdat niet ieder tegelijk de oogst helemaal binnen heeft, heeft de HEERE 50 dagen na Pasen als het officiële einde van de oogst aangemerkt. Dan moet Israël het Pinksterfeest houden, om daarin de dank voor het gewas tot uitdrukking te brengen. Israël moest de HEERE erkennen. Niet één of andere Baal hacl de vruchtbaarheid aan het land gegeven, maar de HEERE. Hem niet erkennen is clan ook belediging van de God des verbonds.

Heel Israël, als volk des verbonds, was verplicht dit feest te houden.

Op die dag moest men alle arbeid laten l usten en tot de tempel gaan om cle naam des HEEREN te danken. Twee gezuurde broden moest men meenemen. Het dagelijks brood was gezuurd; voor het dagelijks brood moest men de HEERE dankzeggen. De priester bewoog deze broden voor het aangezicht des HEEREN om daarmee tot uitdrukking te brengen: HEERE, het komt van U, het is van U en wij mogen het van U ontvangen (beweegoffer).

Vele andere offers (o.a. brandoffers) omringden deze plechtigheid. Dus het „bewegen van cle broden" was opgenomen in de dienst der verzoening (schuldvergeving).

Zonder die verzoening had Israël immers geen bestaan voor God, het was altijd weeleen schuldig volk!

Ziet hoe nauw cle HEERE verband legt tussen' de verzoening én de verzorging in het dagelijks leven. Daarom is in het laatste altijd een roepstem tot bekering en geloof in Christus: „hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij clat gijlieden drinkt, doet het al ter ere Gods".

Daarom getuigt ook ons „eten en drinken" tegen ons als cle Heilige Geest ons overtuigt van zonde. Het vliegt ons in het aangezicht: wat deed ik met cle gaven en krachten clie God mij gaf? Wee mij, ik heb ze in mijn wellusten doorgebracht. Dan valt alles onder clat ontzaglijke woord: , al wat uit het geloof niet is, dat is zonde". Wij gevoelen dan smart omdat wij

zondigen tegen een goeddoend God. Op clie Pinksterdag behoorde Israël nu de zegenende hand Gods te erkennen. En met blijdschap! Deut. 16 : 11 luidt: En gij zult vrolijk zijn voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods".

Gevoelens van dankbaarheid moesten de harten doorstromen. Men behoorde, in besef van eigen onwaardigheid en schuld te zingen van Gods goedertierenheid: „Gij kroont het jaar Uwer goedheid; en Uw voetstappen druipen' van vettigheid". (Ps. 65).

En het is God, de Kenner der harten, Die weet hoe het in de harten der Israëlieten gesteld was.

Het ontstaan van het huidige Pinksterfeest

In Hand. 2 komen wij het Griekse woord „pentekoste" tegen. Dat betekent: de vijftigste (dag). En hiermede werd het Pinksterfeest aangeduid. Nu is er een heel groot verschil tussen het Pinksterfeest in de christelijke kerk en het latere jodendom. Eerst iets over het laatste.

Na cle verwoesting van de tempel kreeg het oogstfeest steeds minder betekenis en hielden de Joden het „feest der wetgeving". Voor vast hield men dat cle wetge ving op Sinaï 50 dagen na de uittocht viel. Helaas, zo lazen wij ergens, heeft het Jo-

clcndoni de wet tot een nieuw diensthuis gemaakt!

In Hand. 2 is hot echter nog hot oude oogstfeest. Men heeft na de Pasen cle dagen geteld cn hei getal 50 is vol geworden: „als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd".

Van heinde en ver is men gekomen om het Pinksterfeest te vieren. En juist deze dag wil cle Heere gebruiken om Zijn belofte te vervullen: maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde" (Hand. 1 : 8).

Het oude Pinksterfeest sprak van vervulling, van vol worden. Van Pasen, waar cle eerste schoof gerst cle HEERE werd opgedragen, kwam men tot Pinkster, waar de broden bewogen werden voor Gods aangezicht.

Deze zelfde opklimming of vervulling geeft de Heere zelf aan in de grote heilsfeiten. Met Pasen wordt Jezus opgewekt uit de doden als de Heere der heerlijkheid en door cle Hemelvaart heen bereidt Hij cle weg tot Pinksteren. Dan wordt alles vol, alles vervuld en wordt de Heilige Geest uitgestort.

Pinksterfeest is de bekroning van het Paasfeest, als de Heilige Geest met al Zijn gaven gaat wonen in cle gemeente. De apostelen hebben door cle verlichtingvan de Heilige Geest de diepe geestelijke betekenis van het Pinksterfeest aangevoeld. Wij horen Petrus immers zeggen: dit is het, wat gesproken is door de profeet Joel: n het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren" (Hand. 2 : 1G) en verder.

Zo is u.it het oud-testamentische Pinksterfeest het nieuw-testamentische geboren. En dit Pinksterfeest gaat over de landsgrenzen van Israël heen tot de volkeren der aarde.

Deze dag wordt wel het geboorteuur van de Christelijke Kerk genoemd. Omtrent 3000 zie'en worden er toegebracht. En nog veel meer, want cle apostelen gaan met het Evangelie van Jezus Christus over de grenzen. Dan. gaat God Zijn belofte vervullen: Ik zal tot het noorden' zeggen: eef; en tot het zuiden: oud niet terug; breng Mijn zonen van verre, cn Mijn dochters van het einde der aarde". Daar komen ze. Zondaren, door de Heilige Geest in hun hart overtuigd van zonde en door Gods liefde getrokken, gaan naar Jezus vragen en bij Hem rust voor hun lege en schuldige hart zoeken en vinden: Want het zal geschieden' ten zelve dage, dat de heidenen naar cle Wortel van Isaï, Die staan zal tot een banier der volken, zullen vragen cn Zijn rust zal heerlijk zijn". (Jes. 11 : 10).

En samen gaan Jood en heiden, die Christus hebben gevonden, cle kerk van het N.T. vormen. De Heere heeft het oudtestamentische Pinksterfeest een diepe zin gegeven en' daarom houdt de kerk van het N.T. die dag in bijzondere herinnering. Uit Hand. 20 : 18 en 1 Cor. 10 : 8 blijkt dat deze Pinksterdag in ere werd gehouden. Zo zijn dan de grote werken Gods in de Christelijke Kerk tot op deze dag in gedachtenis gebleven.

De betekenisvanhet Pinksterfeest voor ons

Het Pinksterfeest is voor ons van de grootste betekenis. Immers door dit gebeuren zijn ook ons de woorden Gods toebetrouwd. En hebben wij de belofte dat de Heilige Geest Zijn genadewerk zal verrichten.

7*r De Heilige Geest zal Zijn werk doen in de wereld.

, .Die Geest in de wereld gekomen zijnde, zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel". Uit alle geslachten zal cle gemeente Gods verzameld worden.

Daarin ligt dan cle opdracht tot zending „Predik het Evangelie alle creaturen".

Daarin ligt dan een bemoediging voor onze zendingsarbeiders(sters): „Ik zal Uws Naams doen gedenken van elk geslacht tot geslacht; daarom zullen U de volken loven eeuwiglijk en altoos".

Daarin ligt clan ook het wonder dat een Hollandse jongen of meisje zalig kan worden.

De Heilige Geest zal Zijn werk doen in een Gode vijandige wereld.

Niemand zit op de Heilige Gsest te wachter., Die hem van het eeuwig verderf kan verlossen. Integendeel. „Wijk van mij", zegt cle mens tegen een opzoekend God. Het is een Gode vijandige wereld; die in het boze ligt.

Gelukkig, de Heilige Geest is sterker. Als Hij werkt in het hart verbreekt Hij die vijandschap en dan heeft God een zeer gewillig volk.

Gewillig' in het schudbelijden, gewillig in

het zichzelf veroordelen, gewillig in het prijsgeven van eigen gerechtigheid en gewillig in het ontvangen van Jezus Christus; gewillig in het verlaten van , , wat voorheen dierbaar en beminnenswaardig scheen". Men krijgt zelfs een vermaak in de wet Gods naar de inwendige mens (met het hart).

Hoewel er dan overal tegenstand is tegen het werk van de Heilige Geest, in ons hart, in de godsdienst, in cle wereld, die Geest is Almachtig.

Hij kan ook jouw stijve nek buigen. En... steeds weer!

•fa De Heilige Geest Zal zijn werken doen tot de voleinding der wereld.

Hij werkt tot de laatste uitverkorene is toegebracht. Daartoe doet de Heilige Geest vele dingen.

Hij zal ambtsdragers geven in de gemeente Gods. Hij zal predikers geven van het Woord Gods. Hij zal door dat woord harten wederbaren.

De verhoogde Christus zal door de Heilige Geest, Die uitgaat van de Vader en de Zoon, wereldlingen tot vreemdelingen maken, die een beter vaderland gaan zoeken. Hij zal dat doen tot de voleinding der wereld: „Zijn naam zal zijn tot in eeuwigheid; zolang als er de zon is, zal Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant worden" (Ps. 72).

Ook voor deze tijd blijft van kracht: God, opgewekt hebbende Zijn kind Jezus, heeft Dezelve eerst tot u gezonden, dat Hij ulieden zegenen zou, daarin dat Hij een iegelijk van u afkere van uw boosheden" (Hand. 3 : 26).

Tot het werk des Geestes behoort ook het dieper inleiden in het heil.

Van Pasen naar Pinksteren' was er een opklimming, een „vervuld" worden. Dat geeft de Heere ook in het geestelijk leven. Denk eens aan de discipelen.

Vóór de Pinkster was er bij hen nog zo weinig kennis van Christus; van de Schriften waarin van Hem gesproken werd en waren zij zoveel bevreesd. Petrus voor een dienstmeisje.

Na de Pinkster is dat zo anders. Dan zijn ze zó vervuld met de Heilige Geest, dat voor hen het werk en de persoon van Christus openbloeit.

Ongekende heerlijkheid zien zij nu in de verhoogde Christus. Zie maar eens hoe Petrus in de psalmen de Christus mag vinden (Hand. 2 : 30, 34).

Ongekende kracht en vrede ervaren zij in hun ziel, zodat zij vrij durven spreken in de naam van Jezus.

De discipelen gevoelen het: e zijn niet alleen. Jezus leert. Hij is bij hen. Hij zond vanuit cle hemel de Trooster tot hun ziel en zij ervaren cle vrede met God. Dit dcet Paulus later schrijven: want gij hebt niet ontvangen cle Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen cle Geest der aanneming tot kinderen, door Welke wij roepen: bba, Vader!" (Rom. 8 : 15).

Ook ons hart vindt pas vervulling als wij als een verloren zondaar aan Jezus voeten gebracht zijn en cle rijkdom van Zijn woord mogen verstaan: „wie Mij gezien heeft, die heeft de Vader gezien".

Dat geeft verwondering, liefde, blijdschap en vrede door de Heilige Geest.

Naar de mate dat de Heere ons geloofsinzicht en geloofsoefeningen geeft, zullen wij iets van deze rijkdom ervaren. En cle werkingen des Geestes in ons hart zijn de eerstelingen. Ze zijn een zeker pand van de hemelse erfenis.

Al dit heil laat God verkondigen.

Kom dorstige ziel, cle „rivier Gods is vol waters." Die dorst heeft kome tot Mij en drinke. En cle Geest en de Bruid zegge: Kom! En die het hoort zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.

Wat is nu het doel van het Pinksterfeest ja van alles wat de Heere geeft? „en zij prezen God" (Hand. 2 : 47).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen