Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ontwikkelingswerker op Gelukspan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ontwikkelingswerker op Gelukspan

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op de valreep van ons vertrek naar Nederland, na precies zeve schrijven we dit stukje. Wij zijn Jan en Lia Verboom-van Kranenburg en we hebben vie kinderen: Peter (12), Marlijn (9), Marieke (7) en Elize (4). als technicus ik hen als vrijwilligster betrokken bij het zendingsw in het Gelukspan ziekenhuis. Wij zijn afkomstig uit de Ger. Ge van Rotterdam.

Wat doe je als buitenlander nu eigenlijk in een ontwikkelingsgebied? Je werkt samen met de lokale bevolking, in ons geval de Tswana's. Samen maak je plannen en samen voer je ze uit. Het is daarbij erg belangrijk dat je niet zelf de spil van het werk wordt. Pas als het werk uitgevoerd wordt dooide mensen zelf. heeft het waarde voor hen. Zelf breng je een extra stukje kennis mee. anders was je komst overbodig, maar daarvoor is het belangrijk om ondanks je betrokkenheid, de mensen zelf de ruimte te geven om te werken. Zij moeten de verantwoordelijkheid dragen. Ook moet je niet pretenderen dat jij degene bent die het allemaal zo goed weet. Het werken hier hebben wij ervaren als een wederzijds leerproces.

De tswanakultuur is vrij gekompliceerd doordat het verwesteringsproces al redelijk ver is. De Tswana's staan als het ware tussen de traditionele leefwijze van vroeger en het westerse leefpatroon in. Juist door dit laagje westerse beschaving is de traditionele leefwijze van vroeger niet zo zichtbaar, maar tijdens gebeurtenissen als geboore en dood blijkt het duidelijk aanwezig te zijn.

Hoe kwamen we er toe om hier te werken?

Al lang wilden we dit soort werk gaan doen. Jan als technicus, daar waar nog alles opgebouwd zou kunnen worden. en ik wilde graag met het zendingswerk meehelpen. Voor we bij het Gelukspanziekenhuis kwamen, is er een aantal jaren voorbijgegaan. De Heere leerde ons om geduldig te wachten op Zijn tijd. bijvoorbeeld door het worden afgewezen bij een sollicitatie. Achteraf zagen we het als een test voor onze motivatie. Je moet namelijk nooit weggaan uit drang naar avontuur, want vaak gaat het werk niet zoals je het had voorgesteld. Juist bij zulke tegenslagen is het belangrijk om een goede motivatie te hebben: doe je het werk uit liefde tot God en uit liefde tot de naaste, ben je bereid om dingen van jezelf op te geven, bijvoorbeeld je vrije tijd?

Ook krijg je bij het doen van zendingswerk wel eens persoonlijke vragen zoals: wat betekent het voor jou om een chriten te zijn? Mag je dan door Gods genade zeggen dat de Heere je deel is? Voor ons mocht het juist in moeilijke tijden vaak een uitzicht en troost zijn dat de Heere ons hierheen heeft geleid, en dat Hij krachten wilde geven. Van vrienden die op Gelukspoan werkten, hoorden we van de vakature voor een technicus, zodoende kreeg Jan hierin 1981 werk. Het ziekenhuis ligt in hetzelfde gebied waar de zending van de Ger. Gem. werkzaam is. Het is een groot ziekenhuis met 1000 bedden.

Onder leiding van Jan is er in de omringende dorpen een aantal medische posten gebouwd. Verder komt er van alles bij het technische werk k ij ken: wa te rvoo rz i e n i ng, transport, onderhoud van het ziekenhuis en alle apparatuur enzovoort.

Behalve medische zorg wordt er ook aandacht gegeven aan de sociale en geestelijke nood van de patiënten. Voor de geestelijke zorg, dus het zendingswerk, is een kommitee opgericht. Onder hun verantwoordelijkheid is in 1982 een bijbeikiosk gebouwd. Ook organiseert dit kommitee de bezoeken aan de patiënten voor een persoonlijk gesprek. Dit werk is in de loop van de tijd uitgegroeid onder andere met hulp van Woord en Daad. Het Deputaatschap Bijbelverspreiding voorziet de bijbelkiosk van Bijbels. Twee geestelijk werkers bezoeken nu dagelijks de patiënten in het ziekenhuis. De patiënten zijn erg ontvankelijk voor het luisteren naar Gods Woord. Vaak bedanken ze je hartelijk voor je bezoek.

We willen jullie vooral vragen om voorbede voor het werk bij het Gelukspanziekenhuis. Tot besluit willen we eindigen met de belofte die we in 2 Petrus 3 : 39 kunnen vinden: .De Heere vertraagt de beloften niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons. niet willende, dat enigen verloren gaan. maar dat zij allen tot bekering komen."

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 september 1988

Daniel | 32 Pagina's

Ontwikkelingswerker op Gelukspan

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 september 1988

Daniel | 32 Pagina's