Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor de jeugd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor de jeugd

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Beste Jongelui!

Het is al weer enige tijd geleden dat jullie iets van ons hebben gehoord. Doch dat heeft een bepaalde oorzaak, namelijk ziekte.

We waren woensdag 30 juni naar de zendingsdag geweest in Elburg. Het is misschien wel goed dat de daar nog even aan herinner. Laat ik zeggen dat het een hele mooie dag geweest is. Van heinde en ver waren de mensen gekomen. En het waren „vogels van diverse pluimage” naar het oordeel van Ds. M. S. Roos, die deze dag de leiding had. Doch er werd geen wanklank gehoord. Er werd ook niet gesproken over „licht” of „zwaar”. De mensen waren heel eenvoudig gekomen om de waarheid te horen. En daar werd naar geluisterd. De Gereformeerde kerk, afgestaan voor dit doel, was geheel bezet door jongeren en ouderen. Wat was het aangenaam daar velen te mogen ontmoeten en even te spreken. Het was daar echt „oecumenisch”, en dan in de goede zin van het woord.

De spreker van de Ger. Gern. Ds. Blok, uit Beekbergen, viel helemaal niet uit de toon. Ik geloof dat Ds. M. S. Roos aan het eind terecht zeggen kon: „Ik heb geen verschil gehoord”. Het doet aan het eind dan alleen maar pijn, dat degenen, die wezenlijk bij elkander behoren, zo gescheiden optrekken. De bede ons „de ware eenheid” mocht ten deze wel vermenigvuldigd worden. Wie weet wat de Heere nog eens doen zal. Verdiend is het niet, maar uit genade is bij de Heere gelukkig alles mogelijk.

Het resultaat, waar vele lezers van ons blad natuurlijk ook nieuwsgierig naar zijn, was een bruto opbrengst van ± ƒ 3700,—. Wanneer alle kosten er worden afgetrokken dan schiet er ongeveer ƒ 3100,— over, naar mij werd medegedeeld.

Een gedeelte hiervan is bestemd voor de Spaanse Evangelische zending. De rest komt onze eigen zending ten goede. Kortom, een resultaat om dankbaar voor te zijn.

Aan het einde van de dag keerden allen voldaan huiswaarts.

Wij ook. En toen werden we twee dagen daarna op het ziekbed gelegd. Veel hoofd- en lichaamspijnen waren ons deel, met daarbij een tamelijk hoge koorts. En dan vallen alle plannen in duigen. Dat we des zondags niet zouden kunnen preken, was ons al gauw duidelijk. Dat we geen artikel zouden kunnen schrijven voor Bewaar het Pand, begrepen we ook al gauw.

Zo lag ik dan als dominee ziek te bed. En hoe maak je het dan? Want dan kom je er achter, dat je als dominee, die zelf nogal eens op ziekenbezoek gaat, ook maar een gewoon mens bent. De vragen, die je anderen, als ze ziek zijn, nogal eens stelt, komen dan heel gewoon op je zelf af.

Nu mag ik zeggen, vooropstond bewaard gebleven te zijn. Maar er is een groot verschil tussen „nietopstandig zijn” en „leven-aan-je-ziel-hebben”. En dat laatste was nu ook mijn deel niet.

Onder deze dorre omstandigheden verkerende, kwam dit mij al maar voor de aandacht: En mijn geest doorzocht de reden, waarom God die tegenheden, mij in zulk een mate zond.

En ik moet eerlijk zeggen, geen redenen te hebben kunnen vinden, waarom God het niet zou doen. Want het tekort mijnerzijds, moest naar alle kanten worden waargenomen. In die dagen ben ik vertroost geworden door een brief van een jeugdige vriendin, die mij o.a. wees op Ps. 103, waarin ook dit staat: Hij handelt nooit met ons naar onze zonden enz. Toen kon ik het hebben en mocht ik met alles onder de Heere komen, die in zes benauwdheden heeft uitgeholpen, en in de zevende niet zou achterwegen blijven, gelijk zij mij ook schreef.

Hier zou ten deze nog te vermelden zijn, maar dan zouden we te uitvoerig worden, en mijn lichamelijke omstandigheden laten dit ook nog niet toe. Want we zijn nu al wel weer aardig opgeknapt, maar nog niet de oude.

We hebben, om het kort te zeggen, op het ziekbed twee dingen geleerd, n.l. dat wij onverbeterlijk zijn, en dat de Heere onveranderlijk is. Wat is en blijft „genade” toch altijd een „eenzijdige zaak”. Dit moet iedere keer weer worden geleerd, en ik hoop, beste vrienden en vriendinnen, dat jullie daar ook iets van leren mogen. Want daarom kan het voor de grootste der zondaren. Als er iets voor ons bij moest, dan kon het nooit. Maar nu het alleen van God uit gaat, kan het altijd en voor iedereen. Ik zou een ieder daarom wel willen toeroepen: Laat de Heere vrij, maar laat Hem nooit los. Hij wil er toch voor „de huize Jacobs” om gebeden zijn. En Hij heeft nog nooit gezegd tot het huis van Jacob: Zoek Mij tevergeefs......

Het is echt niet vergeefs om de Heere te zoeken, en zeker niet als je jong bent.

We hebben ook aan onze zieke vrienden en vriendinnen gedacht. Jullie weg is misschien wel heel moeilijk. God mocht die wegen heiligen aan jullie aller hart. Hij slaat nooit uit lust tot plagen, maar opdat we met al onze zonden en ellenden, tot Hem zich ter genezing zouden wenden enz. Zie Ps. 147.

En nu nog even wat anders.

We gaan al weer naar 21 augustus toe. Jullie weten, dat dit de dag is, dat we als vrienden van Bewaar het Pand elkander in Zwolle hopen te ontmoeten. Dit gebeurt nu om de vrienden uit het Noorden daarin wat tegemoet te komen.

De vorige keer gebeurde het in Dordrecht. Toen waren daar mensen uit Groningen aanwezig. Nu het in Zwolle gebeurt, twijfel ik er niet aan, of er zullen mensen uit het Zuiden ook aanwezig zijn. Ik kreeg tenminste een brief van een jeugdleider uit het Zuiden, die met de jeugd een bustocht wilde organiseren. Prachtig!! Uit meerdere plaatsen bereikten ons dergelijke berichten. We hopen dat ook deze dag weer zal mogen slagen. Ja, vrienden, ik zou zeggen, laat ons deze dag biddend verbeiden. Want aan de zegen des Heeren is alles gelegen. En elkander in Zijn gunst te mogen ontmoeten, maakt de dag op zichzelf al goed.

Het is in deze tijden van steeds voortgaand verval, toch zo nodig dat we het Pand, dat God ons toevertrouwde, bewaren.

Laten we daarom samen de Heere alle dingen opdragen, die het in Dordrecht zo wél maakte, en die het in Zwolle ook wél kan maken. Van Hem alleen zij onze verwachting.

En nu moet ik weer afscheid gaan nemen van jullie. Ik ben blij op deze wijze nog weer even met jullie in kontakt te hebben verkeerd.

Jullie aller vriend,

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juli 1971

Bewaar het pand | 4 Pagina's

Voor de jeugd

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juli 1971

Bewaar het pand | 4 Pagina's