Zending in Rhodesia Belangstelling is niet genoeg

Onbekend maakt onbemind, zegt het spreekwoord. Wanneer er geen artikelen in ons jeugdblad over de zending in Rhodesia verschenen, wat zouden we dan van dat werk in de rimboe afweten? En omdat we weten, dat de Leer, die in dat gebied wordt gebracht, ook de onze is, zullen we destemeer belangstelling tonen voor de gebeurtenissen, die daar plaats vinden.

In algemene zin krijgen we een beetje besef van het zeer zware werk van de zendeling en zijn helpers, en in het bijzonder krijgen we te horen, dat de Heere een God van wonderen is, Die Zijn Woord nooit ledig zal doen wederkeren en Die de Zijnen zal roepen op Zijn tijd, al is het een zwarte uit de rimboe.

Nu we door de artikelen over Rhodesia al een ietsje van de toestanden daar weten, kan het zijn, dat er meeleven komt met het moeizame streven van degenen, die daar werkzaam zijn; die hun vaderland hebben verlaten en de beschaafde wereld achter zich hebben gelaten, met al het ongerief daarvan. Dan kunnen we blij zijn met de blijden, maar ook bedroefd met de wenenden.

Een droevig gebeuren moet ik eerst meedelen, voordat ik met de dagelijkse belevenissen van het zendingsveld kan voortgaan.

Ongeveer half januari, toen het nieuwe jaar nog maar even was begonnen, is Ds. Fraser, de enige blanke zendeling van de Vrije Schotse Kerk in Rhodesia, ernstig ziek geworden. Hij is in het ziekenhuis te Bulawayo opgenomen, en men vreest voor zijn leven. (Het kan gebeuren, eer dit artikel in „Daniël" staat, dat de man al is overleden).

Vijf jaren heeft Ds. Fraser onafgebroken zijn beste krachten aan het werk der zending gegeven, en we weten op welke manier! Nu was hij van plan om met zijn gezin naar Schotland met verlof te gaan. De boot was al besproken. En ziedaar, Gods wegen zijn anders dan de onze. Wij wikken, maar de Heere beschikt. En toch zullen we nooit mogen vragen: „Wat doet Gij? " De Heere is recht in al Zijn weg en werk! Wat zou het een zware slag zijn, wanneer de ziekte de dood tengevolge moest hebben; zwaar voor zijn gezin, maar ook voor zijn medewerkers en voor de zending in 't algemeen.

Wat is het toch ten allen tijde nodig en nuttig om de werkers op het zendingsterrein op te dragen aan Gods genadetroon, in het verborgen en in het openbaar. Zo weinig wordt de voorbede voor deze mensen vernomen.

Nu is de Heere alles machtig en Hij kan wonderen doen. Soms gaat Zijn weg door donkere diepten, maar als er dan

uitkomst mag zijn, clan schittert Zijn macht des te heerlijker uit.

Dat de Heere de grote Medicijnmeester is en blijft, kwam kortgeleden wel uit, toen cle zendingsverpleger Jan van Woerden aan de rand van het graf was gekomen. Door dysenterie, de gevreesde tropische ziekte, werd het lichaam totaal uitgeput. Bloeddiarree en hoge koortsen deden het ergste vrezen. Oververmoeidheid was wel een van de oorzaken van deze ziekte.

Er was geen dokter en ook geen enkele blanke in de omgeving. Toen hebben behulpzame negers de doodzieke man op een matrasje achter op een open vrachtauto gelegd, om hem zo naar het ziekenhuis te Bulawayo te brengen.

Die reis was geen kleinigheid. Een afstand van 150 km moest worden afgelegd, en hoe! Over bijna onbegaanbare wegen, vol modderpoelen.

Gelukkig mocht Van Woerden helemaal herstellen en na enige tijd zijn werkzaamheden weer hervatten.

Hoe nodig is in Rhodesia toch een eigen ziekenhuisje! Reeds lange tijd is het gebrek daaraan al onderwerp van bespreking geweest. Met de ziekte van Van Woerden en nu met die van Ds. Fraser, ziet men zeker wel in, dat een ziekenhuis een zeer dringende noodzakelijkheid is. Op het ziekbed te Bulawayo heeft Van Woerden een plan uitgewerkt, maar of dit tot uitvoering zal kunnen komen, is de vraag nog. Voor de bouw is veel geld nodig en de Schotse Zendingskerk zal de middelen daartoe niet hebben. Het ontbreekt zo vaak aan geld. Maar nu is het goud en het zilver, het vee op duizend bergen, van de Heere, Die harten kan neigen en soms uitkomst geeft langs een weg, waarvan het nooit verwacht werd.

Ook bij het werk van de zending zal er steeds gevraagd worden: bid en werk.

Het is al heel veel, dat mensen zich geven voor het zendingswerk, maar er is nog iets anders nodig dan mensen. Deze moeten niet moedeloos bij de pakken gaan neer zitten. Het allernodigste om te kunnen werken, zullen ze toch moeten hebben, al vragen ze voor zichzelf niet zo veel. Ze hebben ontbering, zorg en teleurstelling voor de Naam des Heeren over. Ze hebben Paulus als een lichtend voorbeeld voor ogen, die in alles verdrukt werd doch niet benauwd, twijfelmoedig doch niet mismoedig, vervolgd doch daarin niet verlaten! Belangstelling voor cle zending is goed en nuttig. Maar er moet nog meer bij komen; voornamer dingen zijn: offer en gebed!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen