Tweeërlei offer op de dankdag

Kain en Abel mogen beiden dankdag houden. Nadat er een stuk moeitevolle arbeid is volbracht, hebben beide zonen van Adam en Eva reden tot dankbaarheid. Gods trouwe zorg was nog over hen uitgestrekt. De Heere had het werk van Kain gezegend en hij mocht de vruchten van het veld genieten. Ook Abel had niet tevergeefs gearbeid. Zijn kudden hadden nog gras mogen vinden en waren vermenigvuldigd. Beide zonen van Adam hebben grote reden om dankdag te houden.

Ook wij mogen in deze maand weer de jaarlijkse dankdag houden. Daar zijn vele redenen om de Heere ootmoedig te danken. God maakte in het leven van u, lezer(es), onderscheid met andere mensen. Er zijn mensen die wel de biddag meegemaakt hebben, maar voor wie het geen dankdag geworden is. Die zijn de weg van alle vlees gegaan. Maar niet alleen heeft de Heere ons leven nog gespaard, maar Hij heeft ons ook met vele weldaden omringd. Hij heeft de staf des broods nog niet gebroken. Onze tafels waren nog wel voorzien van spijs en drank. Het vette van vee en veld mochten we nog genieten. Miljoenen mensen op deze wereld lijden honger en gebrek, maar wij hebben nog mogen eten tot verzadiging toe. De Heere gaf ons nog een huis om te bewonen. We hebben nog kleren om aan te trekken.

Als we denken aan land en volk in diep verval, waar de zonden als tot aan de hemel zijn opgeklommen, waar ons volk in dwaze hoogmoed met God afgerekend heeft, o, wat zijn de bemoeienissen des Heeren dan oneindig groot. Hoewel de krachten van ongeloof en revolutie zich hoe langer hoe sterker maken, wilde de Heere ons arm land nog behoeden voor de totale chaos. Ons land werd nog bewaard voor de verschrikking van een oorlog. O, waar zouden we moeten beginnen en waar moeten we eindigen in het opsommen van de goedertierenheid des Heeren.

De dichter heeft uitgeroepen: “Uw goedheid, Heere, is hemelhoog.” Zo was het ook in het leven van Kain en Abel. Ze hadden beiden redenen te over om dankdag te houden. Beiden waren ze rijk gezegend, beiden deelden ze in Gods trouwe zorg. En toch is er tussen die twee broers een groot verschil. Kain en Abel, allebei kinderen van Adam en Eva, geboren nadat ze van de Heere waren afgevallen. Beiden van nature kinderen des toorns. En toch zegt onze tekst dat Abel een meerdere offerande bracht dan Kain. Nee, het meerdere van Abels offer lag niet in het uiterlijke. Het was niet zo dat Kain maar wat beschimmelde vruchten aan de Heere gaf en Abel het vetste schaap van zijn kudde aan de Heere offerde. Nee, het meerdere van Abels offer zat niet in de omvang van zijn gaven, maar het meerdere van Abels offer was daarin gelegen, dat Abels offer een offer des geloofs was. Zijn dank aan de Heere was een vrucht van het zaligmakend geloof. Zijn offer was vrucht van waarachtige liefde tot de Heere.

Kain was geen openlijke werelddienaar, die geen rekening met God hield. Nee, hij was een keurig belijder die leefde in het godvruchtige gezin van Adam en Eva. Kain wilde ook godsdienstig zijn. Maar zijn godsdienst was enkel vormendienst. Het was hem niet om de Heere zelf te doen, maar in zijn godsdienst stond hijzelf in het middelpunt. Wij kunnen als een Kain in de kerk zitten en met Gods volk hetzelfde doen, en toch kan er een eeuwig onderscheid zijn.

Abel bezat het zaligmakend geloof, Abel heeft het Woord van God geloofd, dat hij een verloren zondaar was, hij heeft geloofd dat hij een kind des toorns was. Hij heeft geloofd dat hij door de zonden alle rechten op tijdelijke en eeuwige zegening verloren had. Maar Abel heeft ook door het geloof uit de diepte van zijn verlorenheid mogen opzien tot Hem die in het Paradijs beloofd was. Abel heeft door het geloof de belofte Gods mogen omhelzen en door Gods genade mogen inblikken in het Goddelijk geheim van het zalig worden om niet, door de verlossingen die in Christus Jezus zijn.

Toen hij met het lam offerde mocht hij door het geloof zien op dat grote Offerlam, dat de zonde der wereld wegdraagt. O, Abel mocht de Heere niet alleen danken voor tijdelijke zegeningen, maar hij mocht door Gods genade hoger klimmen en de Heere danken voor dat onbevattelijke grote Godsgeschenk, dat in de kribbe van Bethlehem zou neerdalen. Dat hemelse brood, waardoor de hongerigen gespijzigd worden. Abels offer was aangenaam voor God omdat het uit het geloof voortkwam. Alleen een dankoffer dat uit de bron van het ware geloof ontspringt is Gode welbehaaglijk. Op die bron komt het aan, lezer(es). De Heere ziet naar waarheid in ons binnenste, op de innerlijke gesteldheid van ons hart.

Kain offerde met een hoogmoedig hart, zonder waarachtig geloof. Abel mocht door Gods genade met een gelovig, vernederd hart de Heere danken, als een onwaardige in zichzelf. En daarin spreekt hij nog tot ons nadat hij gestorven is. Zonder geloof is het onmogelijk de Heere te behagen. Als u dat geloof nog mist, weet dat de God van Abel nog leeft. Hetzelfde geloof plant Hij nog in verloren zondaarsharten. Dat geloof is nog te verkrijgen in de weg van waarachtige bekering. Dat de gedachtenis aan de rechvaardige Abel ook ons tot zegening zij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen