Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Trouwambtenaar in drie gemeenten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Trouwambtenaar in drie gemeenten

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als mensen de trouwakte als boterbriefje bestempelen, gaat hij er fanatiek tegenin. En als er een mogelijkheid is, geeft hij het Woord door tijdens de trouwplechtigheid op het gemeentehuis. Gijs Zonnenberg (1949) is sinds zes jaar buitengewoon ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de gemeenten Sliedrecht, Hardinxveld-Giessendam en Graafstroom. Op zijn website presenteert hij zich met verve als een rasechte Sliedrechter die met plezier huwelijken voltrekt: Wees wijs, trouw bij Gijs!

Tijdens een werkvakantie in Israël kwam Gijs in contact met een vrouw die bij de gemeente Ridderkerk werkte. Daar waren ze nog op zoek naar een trouwambtenaar en zij vond hem daar de juiste persoon voor. „Dat leek me heel leuk, ook omdat ik op dat moment geen vast werk had. Ik dacht alleen dat je er een fikse studie voor moest volgen, maar dat bleek een korte cursus te zijn. Toen zag ik het helemaal zitten.
Terug in Nederland was men in Ridderkerk inmiddels al voorzien. Gijs solliciteerde voor de vuist weg in zijn eigen woonplaats en daar konden ze hem gebruiken. „Ik dacht dat ik nooit voor zoiets in aanmerking zou komen, maar dat bleek mee te vallen. Lachend: „Je moet wel van onbesproken gedrag zijn.
De formaliteiten met de vraagstelling tijdens de huwelijksvoltrekking staan vast, maar de trouwambtenaar heeft heel veel vrijheid hoe hij het inkleurt. „Dat mag je helemaal zelf weten. Vanuit het gemeentehuis is er een uur beschikbaar voor een trouwplechtigheid. Bij grote groepen duren binnenkomst en vertrek langer, maar gemiddeld zijn de meeste stellen een half uur tot 40 minuten in de trouwzaal.

Dirigent
Als trouwambtenaar in Sliedrecht kreeg Gijs op een gegeven moment het verzoek om iemand te trouwen in de gemeente Graafstroom. „Dat was heel leuk, want dat meisje kende mij als dirigent van het kinderkoor waar ze op had gezeten. Zij kwam toen bij mij met het verzoek: „Ome Gijs, u bent toch trouwambtenaar? Ik zou het heel leuk vinden als u mij wilt trouwen. Het huwelijk werd in Graafstroom voltrokken. Ik dacht: een dominee gaat ook overal preken, dus ik kan daar ook een huwelijk voltrekken. Ik de gemeente gebeld, maar dat kon niet zomaar, dan moest ik apart worden benoemd. Na een sollicitatie kon Zonnenberg in Graafstroom worden benoemd, zodat zijn vroegere koorlid toch door hem kon worden getrouwd. Hij vond zoveel plezier in het werk dat hij ook nog solliciteerde en werd benoemd in Hardinxveld-Giessendam.
„In het begin ben je nog onbekend, maar van het een kwam het ander en onlangs heb ik mijn 250e huwelijk voltrokken. Als een aanstaand bruidspaar bij de Burgerlijke Stand informeert of ze op die en die datum kunnen trouwen, dan wordt hen gevraagd of ze voorkeur hebben voor een ambtenaar. Het is op termijn zelfs de bedoeling dat elke trouwambtenaar van de gemeente Sliedrecht op de website komt, zodat men van te voren over je kan lezen en kan kiezen. Zo wordt de een gekozen omdat hij bekend is van de voetbal en kiezen mensen mij vaak vanwege mijn kerkelijke achtergrond. Of omdat ze me kennen als dirigent van het kinderkoor of van het evangelisatiewerk tijdens de Kinderbijbelweek.
Het leuke van dit werk is dat iedereen op zon dag blij en dankbaar is vanwege het feest. Het bruidspaar staat helemaal in de belangstelling. Dat geeft wat spanning, maar ook een leuke sfeer en daar mag ik leiding aan geven. In het begin was ik overigens best zenuwachtig, maar toen zei iemand tegen mij: Dat hoef je niet te zijn, want het bruidspaar is veel zenuwachtiger. Toen heb ik die spanning aan de kant gegooid en nu heb ik er helemaal geen last meer van.
Je kunt met een kwinkslag iets heel leuks doen op zon dag. Je kunt ouders en grootouders in het zonnetje zetten. Of als er veel werk in een huis is gedaan door vrienden, dan haal ik dat ook even aan. Ik zeg altijd: een complimentje kost niets, maar je moet die gezichten eens zien.

Voorgesprek
Het hoort bij de taak van de trouwambtenaar om met alle bruidsparen een voorgesprek te hebben. „Wij hebben een baantje voor drie uur per trouwerij: een uur voor een voorgesprek, een uur om de speech te maken – maar daar doe ik veel langer over – en een uur voor de trouwplechtigheid.
We zijn verplicht om het voorgesprek bij het aanstaande bruidspaar thuis te houden. Alleen als ze zelf aangeven dat ze er geen behoefte aan hebben, hoef ik er niet speciaal heen te gaan. Dan maak ik er nog wel iets leuks van, maar dan is het minder persoonlijk. Maar als bij voorbeeld een vriend uit Nieuw-Zeeland voor de trouwplechtigheid overkomt, dan verwelkom ik die in zijn eigen taal. Ik heb ook een echtpaar getrouwd waarvan het bruidje uit Rusland kwam. Tijdens de trouwplechtigheid zei ik: Mijn Russisch is niet zo goed, maar ik kan het wel zingen. Dat heb ik toen gedaan en dat vonden ze vreselijk leuk. Het echtpaar had ook nog een eigen inbreng toen ze na het voltrekken van het huwelijk het glas hieven. Dat moest wel buiten gebeuren. Het bruidspaar haakte de armen door elkaar en bracht een dronk uit, waarna ze de glazen achter hun rug kapot gooiden. Dat zou dan geluk moeten brengen. Je maakt als trouwambtenaar echt heel leuke dingen mee.
Bij het voorgesprek geef ik ook altijd aan dat mensen dingen die ze niet willen vertellen voor zich kunnen houden. Ik zeg altijd: Het is jullie dag, jullie hebben feest en je krijgt van mij een pakket zoals het bij jullie past. Vind je het leuk als er muziek bij is? Dan krijg je muziek. Wil je dat de trouwakte door een familielid of goede vriend wordt voorgelezen? Dan kan dat.
Het bruidspaar kan zelf aangeven waar ik al of niet over moet praten. Als een vader en moeder gescheiden zijn – dat komt helaas vaak voor – dan houd ik daar rekening mee. Dan zie ik vader voor me zitten en moeder helemaal achter in de hoek, want die wil niet naast haar ex zitten. Ik zeg altijd: Vertrouw het mij toe. Ik wil het niet weten uit nieuwsgierigheid, maar ik moet zulke dingen wel weten om er rekening mee te kunnen houden.
Ik ga ook nooit achter iemands rug om bij een ander om gegevens vragen. Ik houd het hierop: Je praat met mij en ik doe het zoals jullie het leuk vinden. Ik wil dat jullie het op die dag naar je zin hebben. Zelf probeer ik op een creatieve manier een thema te bedenken en met wat woordspelingen, een spreuk of een gedichtje het bruidspaar wat mee te geven.
Dat wordt altijd ontzettend gewaardeerd, weet Zonnenberg uit ervaring. „De toespraak print ik op een leuke manier uit, met afbeeldingen van het gemeentehuis en gemeentewapen erbij en dat geef ik dan mee.

Boodschap
Voor mensen met een christelijke achtergrond geeft Zonnenberg ook een Boodschap mee in de vorm van bij voorbeeld een gedicht. „Ik vraag altijd wel of mensen dat goedvinden. Heel vaak krijg ik daarop ook positieve reacties van ouders en grootouders. Het gebeurt regelmatig dat het bruidspaar het huwelijk niet kerkelijk laat bevestigen, maar aan mij vraagt of ik er nog een beetje inhoud aan wil geven. Ik ga dan niet evangeliseren, maar ik geef wel het Woord door. Dat kan maar een zin zijn, waarin ik bij voorbeeld zeg dat de Heere het huwelijk heeft ingesteld. Ik wil graag aangeven dat het van het grootste belang is om in de Heere Jezus te geloven, maar het is ook zaak dat we het gemeentehuis scheiden van de kerk. Ik wil niet de taak van de dominee overnemen.
Door echtscheiding, hertrouwen, stiefvaders en halfzusjes zijn families die Zonnenberg in de trouwzaal voor zich ziet nogal eens ingewikkeld van samenstelling. „Het komt helaas zelfs heel veel voor. Als mensen er makkelijk over denken, word ik juist een beetje fanatiek. Dan denk ik: Dit is geen flauwekul hier. Je kunt het nog zo gezellig maken, maar een trouwakte is geen boterbriefje. Dat is een misselijk woord. Je maakt een afspraak voor de rest van je leven en dat onderstreep ik dan ook echt. Sommige stellen zeggen bij het voorgesprek ook: Er verandert eigenlijk niks, want we wonen toch al vijf jaar samen. Of er is een baby op komst en dan vinden ze het voor het kind toch wel prettig als alles goed geregeld is. Daar ga ik dan op een vriendelijke manier tegenin, maar ik laat het er niet bij zitten. Op zon plechtig moment heb je het woord en vanuit je functie kun je toch bepaalde dingen zeggen.
Gijs Zonnenberg is zelf nooit getrouwd en moest in het begin van zijn loopbaan als trouwambtenaar „wel eens een beetje lachen. Dan dacht ik: Gijs, moet je jezelf nu eens horen, wat loop je nu eigenlijk allemaal tegen die mensen te vertellen. Maar ik zie het zo: Het belangrijkste van het huwelijk is de liefde. Dat geldt voor gehuwden, maar ook voor ongehuwden. Mijn verhaal is: Als er echte liefde in je hart is, dan houd je elkaar vast en dan laat je elkaar niet meer los. Als je liefde deelt, dan krijg je nog meer terug dan je geeft. En dan krijg je ook de kracht om het vol te houden. Ik vind het niet meer moeilijk om die woorden als ongetrouwde tot het bruidspaar te spreken. Want daar kan ik het ook mee doen. Ik ben dan wel niet samen met iemand in het huwelijk, maar wel in mijn contacten met anderen. Als je je hart opent, dan ontvang je van anderen absoluut hetzelfde of misschien nog wel meer terug.

Kinderen
Tijdens de huwelijksvoltrekking zorgen aanwezige kinderen met de regelmaat van de klok voor een vrolijke noot, merkt Zonnenberg. „Ze schoppen soms de boel op een leuke manier in het honderd. Dan moeten ze komen opdraven met de ringen en dan weigeren ze opeens. Je maakt ook andere grappige dingen mee. Ik kwam zelfs een keer een hond mee in de trouwzaal. Het beest had een kussentje om zn nek met de ringen van het bruidspaar.
Behalve het gemeentehuis kent Sliedrecht de dijksynagoge als trouwlocatie. Daar wordt echter niet veel gebruik van gemaakt omdat er nogal wat extra voor betaald moet worden. „Ik heb een keer een bruidspaar in de synagoge getrouwd. Dat was heel bijzonder, ook omdat ik een bijzondere voorliefde voor het land Israël heb. Toen heb ik op de sjofar, de ramshoorn, gespeeld. In het jodendom betekent het spelen daarop: bidden om een zegen. Dat werd door het bruidspaar bijzonder gewaardeerd.
Voordat Gijs Zonnenberg als trouwambtenaar werd aangesteld, kreeg hij de vraag of hij ook zogeheten homohuwelijken wilde sluiten. Ik ben er gelijk duidelijk in geweest dat ik dat ab-so-luut nooit zou doen. Ik ben vreselijk fanatiek tegen. In elke gemeente moet het huwelijk helaas voltrokken kunnen worden tussen twee homomensen. Daarom moeten er wel ambtenaren aanwezig zijn die een homohuwelijk willen voltrekken. Mijn mening wordt gelukkig voor 100 procent gerespecteerd. Dat is in alle drie de gemeenten geen enkel probleem.''

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 15 november 2006

Terdege | 140 Pagina's

Trouwambtenaar in drie gemeenten

Bekijk de hele uitgave van woensdag 15 november 2006

Terdege | 140 Pagina's